بریده‌هایی از کتاب پیرمرد و دریا

هر روز یه شروع تازه ست. خوش شانس بودن بهتره ولی من ترجیح می‌دم دقیق باشم. بعدش وقتی شانس میاد تو آماده‌ای.»

بدون هیچ هراسی میجنگه. نمیدونم نقشه‌ای داره یا مثل من درمانده شده.

کاش حداقل می‌توانستم یه بار اونو ببینم که بفهمم با چه چیزی مقابله می‌کنم.»

پیرمرد فکر کرد: «اون ماهی بزرگیه. باید از پسش بر بیام. نباید بذارم متوجه قدرتش و اینکه اگه فرار کنه چیکار می‌تونه انجام بده بشه. اگه من جای اون بودم الان با همه چی کنار میومدم و آنقدر می‌رفتم تا یه چیزی پاره بشه. اما خدا رو شکر ماهی‌ها به اندازه‌ی ماها که اونا را می‌کشیم باهوش نیستند هرچند که نجیب‌تر و تواناتر هستند.»

من اونا رو با دقت نگه می‌دارم فقط دیگه شانسی ندارم. اما کی می‌دونه؟ شاید امروز داشته باشم. هر روز یه شروع تازه ست. خوش شانس بودن بهتره ولی من ترجیح می‌دم دقیق باشم. بعدش وقتی شانس میاد تو آماده‌ای.

خوش شانس بودن بهتره ولی من ترجیح می‌دم دقیق باشم. بعدش وقتی شانس میاد تو آماده‌ای.

پسرک گفت: «تو ساعت کوکی منی.» «ساعت کوکی من سن و سالمه، چرا پیرمردها صبح زود از خواب بیدار میشن؟ واسه اینکه یه روز طولانی‌تر داشته باشن؟» پسرک گفت: «نمیدونم. چیزی که من میدونم اینه که پسران جوان دیر و سخت می‌خوابن.» پیرمرد گفت: «می‌تونم به یاد بیارم. فردا سر موقع بیدارت می‌کنم.» «دوست ندارم اون منو از خواب بیدار کنه، اینجوری احساس حقارت می‌کنم.»

اما آدمیزاد برای شکست خوردن ساخته نشده، اون میتونه نابود بشه ولی شکست نمی‌خوره.»

او با خود گفت: «هیچکس در سن پیری نباید تنها بمونه اما این اجتناب‌ناپذیره.

. دست‌ها بکشید. پاها مقاومت کنید. ای سر بخاطر من دوام بیار. دوام بیارید

الان وقت فکر کردن درباره‌ی چیزیه که من برای اون متولد شده ام

چرا پیرمردها صبح زود از خواب بیدار میشن؟ واسه اینکه یه روز طولانی‌تر داشته باشن؟

«امید نداشتن احمقانه ست، علاوه بر این فکر می‌کنم گناهه. به گناه فکر نکن. الان بدون گناه هم به اندازه کافی مشکل دارم و درک کاملی هم از اون ندارم. درک کاملی ازش ندارم و مطمئن هم نیستم که بهش ایمان داشته باشم.

هیچ دردی مرد رو از پا نمیندازه

«کاش پسرک همراهم بود

ماهی نر همیشه اجازه می‌دهد ماهی ماده اول غذا بخورد.

«اون طعمه رو مردانه گرفت و مردانه میکشه. بدون هیچ هراسی میجنگه. نمیدونم نقشه‌ای داره یا مثل من درمانده شده

امید و ایمان او هرگز از بین نمی‌رفت و حالا با طلوع خورشید قدرت می‌گرفت.

«من عاشق نوشیدنی تو قوطی‌ام.»

«به زودی خوب میشی. چیزهای زیادی هست که من باید یاد بگیرم و تو می‌تونی همه چیز رو بهم یاد بدی. چقدر زجر کشیدی؟» پیرمرد گفت: «خیلی«