بریده‌هایی از کتاب رهایی از غم جدایی

راستی، پادزهر طرد‌شدگی کشف شده است: تعهد به عشق.

این‌که نمی‌توانید آگاهانه خودتان را از شرّ اضطراب، درد و ترس رها کنید، اصلاً نشانه ضعیف بودن شما نیست. این عواطف شدید، از ماهیت روانی‌ـ بیولوژیکی بحرانی‌ای که در آن قرار دارید، نشأت می‌گیرد.

چیزی که به دنیا می‌آید خواهد مُرد. چیزی که جمع شده است پراکنده خواهد شد. چیزی که انباشته شده است پایان خواهد یافت. چیزی که ساخته شده است واژگون خواهد شد. چیزی که بالا رفته است پایین خواهد آمد. تنها چیزی که داریم اکنون است، لحظه‌ی اکنون.

در‌هم‌شکستن درباره هر کسی منحصر به فرد است. شدت آن را نمی‌توان با طول یک رابطه اندازه گرفت.

در‌هم‌شکستن، ملاقات دوباره رنج هنگام تولد است. در‌هم‌شکستن، تولد دوباره است.

در این دوره سوم که دوره‌ای بسیار حیاتی و حساس در چرخه طرد‌شدگی است، زخم عاطفی‌تان مستعد عفونت می‌شود، حالتی که باعث ایجاد زخم‌هایی دائمی شده و به عزت نفس‌تان آسیب می‌رساند. این مرحله زمانی است که شما خشم‌تان نسبت به عزیز از دست‌رفته‌تان را سرکوب کرده و در عوض خودتان را مورد انتقاد شدید قرار می‌دهید. شما تمایل دارید طردکننده‌تان را برتر و بی‌عیب و نقص، و خودتان را پست و پایین بدانید.

شما شایسته عشق هستید؛ همه ما شایسته عشق هستیم.

یکی از نشانه‌های یک رابطه‌ی بالغ این است که هر طرف قادر است به طرف دیگر فضا دهد. آن‌ها به یکدیگر این امکان را می‌دهند که به عنوان شیء پس‌زمینه عمل کنند. این افراد تشخیص می‌دهند که مهم‌ترین فرد در زندگی‌شان، بخشی از زندگی‌شان است، و او مهم است اما تمام زندگی آن‌ها نیست.

آمیگدالا نقش مهمی در نحوه واکنش عاطفی شما بازی می‌کند. این عضو به عنوان سیستم هشدار مرکزی بدنتان عمل می‌کند و دائماً هر تهدید احتمالی را رصد می‌کند، چه این تهدید عاطفی باشد و چه فیزیکی، اما به‌طور خاص در مورد چیزهایی حساس است که تجربیات ترسناک گذشته را به خاطر می‌آورد. اگر آمیگدالا مشکلی را ردیابی کند، وضعیت «فوریت عاطفی» اعلام می‌کند.

کنار آمدن با این واقعیت که از دست دادن عشق واقعاً یک بحران عاطفی شدید است، راهی برای پرهیز از تله شرمندگی است. این پذیرش، یک گام رو به جلوی مهم ،در جهت تبدیل شدن به فردی است که از لحاظ عاطفی خود را پرورش داده است.

مکان عظیم‌ترین زخم، مکان عظیم‌ترین التیام است.

در زیر به برخی از خطاهای احتمالی اشاره شده است که غالباً افراد درگیر با رنج تجربیات ازدست‌دادن مکرر، دچار آن می‌شوند.

وانمود کردن یا ظاهرسازی، سپری نامرئی در برابر صمیمیت ایجاد می‌کند.

خشم می‌تواند احساسات زیربنایی دلخوری و ترس را مخفی کند، یا می‌تواند باعث افسردگی، اضطراب و خستگی شود.

برآورده کردن نیازهای عاطفی‌تان کار هیچ‌کس دیگری نیست؛ فقط خود شما می‌توانید این‌کار را انجام دهید.

طرد‌شدگی با وجود شدت و عظمت درد آن، می‌تواند کاتالیزوری برای رشد عمیق شخصی شود

شکستن به طور موقت، شما را درون یک خلاء زمانی انداخته است. مانند یک کودک نوپا، شما اصلاً نمی‌خواهید درک کنید که این بحران را پشت سر خواهید گذاشت، همچنان کار زندگی را ادامه خواهید داد، و عشق دیگری را تجربه خواهید کرد.

مانند این است که جدایی‌تان همچون قطع یک عضو بوده است و شما از تأثیرات شدید درد عضو خیالی‌ای که قطع شده است رنج می‌برید.

سختی و گرفتاری نیرویی است که ما را وادار می‌کند تا عظیم‌ترین نیرو‌های تخیل و قدرت شخصی‌مان را فرا بخوانیم.

آکِرو فضای خالی‌ای را توصیف می‌کند که وقتی کسی ترک‌مان می‌کند یا از پیش‌مان می‌رود، ایجاد می‌شود. کاری که باید انجام دهید این است که در این فضا کار کنید تا زندگی جدیدی را خلق کنید. این ایده ممکن است در ابتدا قدری رُمانتیک به نظر آید، اما مفهوم آکِرو روی درد را نمی‌پوشاند. آکِرو به من اجازه می‌دهد تا با مرکز درد صحبت کنم بدون آن‌که در آن گرفتار شوم.