بریده‌هایی از کتاب سه‌ شنبه‌ ها با موری

خیلی ساده است. وقتی سن‌ات بالا می‌رود، چیزهای بیش‌تری یاد می‌گیری. اگر در بیست‌ودوسالگی در جا بزنی، همیشه به‌اندازه‌ی دوران بیست‌ودوسالگی خام و جاهل می‌مانی.

پیری یعنی رشد کردن. پیری تنها این جنبه‌ی منفی نیست که قرار است بمیری بلکه این جنبه‌ی مثبت را دارد که درک می‌کنی که خواهی مرد و به همین دلیل بهتر زندگی خواهی کرد.

ند قانون می‌شناسم که درباره‌ی عشق و ازدواج صدق می‌کنند: اگر به دیگری احترام نگذاری، دچار مشکل خواهی شد. اگر برخی مواقع کوتاه نیایی، دچار مشکل خواهی شد. اگر نتوانی آزادانه در مورد هر آنچه بین شما رخ می‌دهد صحبت کنی، دچار مشکل خواهی شد؛ و اگر در زندگی ارزش‌های مشترکی نداشته باشید، دچار مشکل خواهید شد. ارزش‌های شما باید شبیه هم باشد. «و مهم‌ترین این ارزش‌ها چیست، میچ؟» بله؟ «اعتقاد تو به اهمیت ازدواج.»

‫«میچ، به خودم اجازه نمی‌دهم که بیش از این برای خودم دلسوزی کنم. هرروز صبح کمی اشک می‌ریزم؛ فقط همین.» ‫به مردمانی فکر کردم که بیش‌تر ساعت کاری خود را صرف افسوس خوردن به حال خود، می‌کنند. چقدر مفید بود اگر هرروز یک‌زمان محدودشده، صرف این کار می‌شد و بعد به کارهای روزانه رسیدگی می‌شد؛ و اگر موری باوجود چنین بیماری وحشتناکی می‌توانست این کار را انجام بدهد...

به هیچ‌چیز دل نبند چون همه‌چیز گذرا است.

معلم هیچ‌گاه نمی‌تواند بگوید که تأثیراتی که می‌گذارد تا چه حد است؛ معلم بر روی ابدیت اثر می‌گذارد.

خیلی از مردم به این‌طرف و آن‌طرف می‌روند درحالی‌که زندگی‌شان هیچ معنا و مفهومی ندارد. حتی زمانی که به‌زعم خود مشغول انجام کار مهمی هستند هم به نظر در عالم خواب‌وبیداری سیر می‌کنند. تنها علتش هم این است که به دنبال چیزهای اشتباه هستند. برای اینکه به زندگی‌ات معنا ببخشی باید خودت را وقف دوست داشتن دیگران کنی، خودت را وقف جامعه اطرافت کنی و خودت را وقف ساختن چیزی کنی که به تو انگیزه و مفهوم بدهد.

«هیچ فرمول خاصی برای روابط ما وجود ندارد. باید از طریق راه‌های عاشقانه به توافق رسید؛ توافقی که در آن جایی برای هر دو طرف باشد، این‌که چه می‌خواهند و به چه چیزی نیاز دارند، می‌توانند چه‌کاری انجام دهند و زندگی‌شان چطور خواهد بود. «در تجارت مردم برای پیروز شدن مذاکره می‌کنند. آن‌ها مذاکره می‌کنند تا به چیزی که می‌خواهند برسند. شاید تو به این موضوع عادت داشته باشی اما عشق فرق می‌کند. عشق یعنی زمانی که تو به همان اندازه که نگران شرایط خودت هستی، نگران شرایط کس دیگری هم باشی.

«بگذار عشق وارد وجودت شود. ما فکر می‌کنیم که لایق عشق نیستیم، فکر می‌کنیم اگر عشق در ما نفوذ کند حساس و آسیب‌پذیر می‌شویم؛ اما یک مرد خردمند به نام لِوین حرف خوبی زد. او گفت: عشق تنها عملکرد منطقی بشر است.»

سکوت من را آزار نمی‌دهد. باوجود تمام سروصداهایی که با دوستانم راه می‌اندازم، هنوز هم نمی‌توانم به‌راحتی در مقابل بقیه درباره‌ی احساساتم صحبت کنم- به‌ویژه جلو هم‌کلاسی‌هایم. اگر الزام کلاس این بود می‌توانستم ساعت‌ها در سکوت بنشینم.

«این بخشی از مفهوم خانواده است؛ این‌که خانواده فقط عشق نیست، بلکه این است که به سایر اعضا نشان بدهی که مراقبشان هستی. این همان چیزی است که زمانی که مادرم مرد، دلتنگ‌اش شدم- چیزی که من امنیت معنوی می‌نامم- این‌که بدانی خانواده‌ات مراقبت خواهند بود. هیچ‌چیز دیگر در این دنیا این حس را به تو نخواهد داد؛ نه پول. نه شهرت

«قبل از مرگ ابتدا خودت را ببخش و بعد دیگران را.»

«عشق تنها عملکرد منطقی بشر است.»

«مرگ پایان یک زندگی است، نه پایان یک رابطه.»

گاهی نمی‌توانی آنچه می‌بینی را باور کنی، باید هر آنچه حس می‌کنی را باور کنی

عشق تنها عملکرد منطقی بشر است.»

«مرگ پایان یک زندگی است، نه پایان یک رابطه.

«عشق برنده می‌شود. عشق همیشه برنده است.»

تو هر زمان که اراده کنی می‌توانی بیرون بروی. می‌توانی در خیابان به این‌طرف و آن‌طرفی بدوی و دیوانه‌بازی دربیاوری. من نمی‌توانم این کار را بکنم. من نمی‌توانم بیرون بروم. من نمی‌توانم بدوم.

با زمان دست‌وپنجه نرم می‌کرد تا بتواند تمام چیزهایی که می‌خواهد را به افرادی که دوست دارد، بگوید.