بریده‌هایی از کتاب ابله

شما ثروتمند هستید اما نه مثل راتشیلد، خانواده محترمی دارید اما در هیچ زمینه‌ای ممتاز نیستید، ظاهرتان خوب است اما جذابیت ندارید. تحصیلات عالی دارید اما هیچ عقیده‌ای از خود ارائه نمی‌دهید، مغز دارید اما ایدۀ خلاق ندارید، قلب دارید اما کار نیک فوق‌العاده‌ای انجام نمی‌دهید و به همین ترتیب، در همه امور چون افراد عادی رفتار می‌کنید.

شکنجه را در نظر بگیرید، وقتی محکومی را آن‌قدر شکنجه می‌کنند تا بمیرد دچار رنج و جراحات جسمانی است و همین زخم‌ها باعث می‌شود که دچار عذاب روحی نشود یعنی او فقط از درد جراحات عذاب می‌کشد تا بمیرد. اما رنج واقعی و عذاب اصلی از زخم نیست، بلکه زمانی است که شما مطمئن هستید تا یک ساعت دیگر، ده‌دقیقه دیگر، نیم‌دقیقه دیگر و سپس در همین لحظه روحتان از بدن جدا می‌شود و زندگی‌تان به عنوان یک انسان پایان می‌یابد. این سرنوشت حتمی است بدون چون‌وچرا. وقتی سرت را درست زیر تیغه گیوتین می‌گذارند و صدای پایین آمدن آن را می‌شنوی، درست همان ربع ثانیه وحشتناک‌ترین لحظه‌ی زندگی است.

«تو از شرایط من چه می‌دانی که اینطور قضاوت می‌کنی؟»

هیچ چیز تأسف‌بارتر از این نیست که انسان ثروتمند، اصیل، خوش‌تیپ، دارای تحصیلات کافی، باهوش و خوش‌اخلاق باشد اما در عین حال هیچ ذوقی، امتیاز مثبتی، یا ایدۀ خاصی نداشته باشد و از هر نظر شبیه همه مردم دیگر باشد.

آدم‌های پست و رذل آدم‌های قابل اعتماد را دوست دارند

«می‌دانم که همه مرا احمق می‌پندارند، اما من آدم باهوشی هستم و آنها این را نمی‌توانند بفهمند.»

نویسنده‌ی این رمان معتقد است که تنها راه رستگاری برای جوانان و ملت آن‌ها در کودکی شان نهفته است

به خاطر عشقی که امروز به او داری و به خاطر همه‌ی شکنجه‌هایی که متحمل می‌شوی آتش کینه‌ات تیزتر خواهد شد.

او نیز مانند من معتقد است که ما در دوران اسب سوم زندگی می‌کنیم. اسب سوم اسب سیاهی است که در مکاشفه یوحنا با سواری که ترازویی در دست دارد از راه می‌رسد. دوران ما نیز همه چیز اندازه‌گیری می‌شود و مورد معامله قرار می‌گیرد و همه مردم فقط به دنبال منافع و حقوق خود می‌باشند. یک کیل گندم یک دینار و سه کیل جو یک دینار می‌ارزد... با تمام این حساب و کتاب‌ها دوست دارند روح‌شان آزاد، قلب‌شان پاک و جسم‌شان سالم باشد و از همه نعمات خداوند برخوردار شوند. اما اگر فقط در فکر احقاق حق خود باشند به جایی نخواهند رسید و آن‌گاه باید به دنبال اسب رنگ‌پریده که نامش مرگ است راهی شوند و بعد از آن هم به جهنم خواهند رفت...

ما آدم‌های خیلی خوبی هستیم که از شدت خوبی مسخره به نظر می‌رسیم...»