بریده‌هایی از کتاب ابله

در آن لحظه بر این آدم چه می‌گذرد، چه عذابی می‌کشد؟ این توهین به روح بشر است نه چیز دیگر

از نظر سن، هنوز به پیری نرسیده بود، درست پنجاه‌وشش سال داشت دورانی که گل زندگی شکفته و زندگی حقیقی آغاز می‌شود.

اگرچه در طول زندگی تجربیات و توانایی‌هایی کسب کرده بود اما بیشتر تمایل به اجرای ایده‌های دیگران داشت و نمی‌خواست از استقلال فکری خود استفاده کند

درحالی‌که این مردم به همین جزئیات دل‌خوش هستند به آن افتخار می‌کنند و از نظر معنوی ارضاء می‌شوند. این دانش برای‌شان جذاب و دل‌فریب است.

من فقط به حقایق فکر می‌کنم و قضاوتم عادلانه نیست

هنگام کاشتن دانه‌های خوبی و انجام کارهای نیک بخشی از شخصیت خود را می‌بخشید و بخشی از شخصیت دیگری را می‌پذیرید، این پیوند دو جانبه است و اگر بیشتر دقت کنید آگاهی‌هایی بدست می‌آورید، و به کشفیات غیرمنتظره‌ای به عنوان پاداش دست خواهید یافت.

«اشخاصی هستند که از زودرنجی و عصبانیت خود، مخصوصاً وقتی به اوج می‌رسد (که همیشه هم خیلی سریع اتفاق می‌افتد) لذت فوق‌العاده‌ای می‌برند. من معتقدم که در این لحظه بیشتر تمایل دارند که آزرده شوند. اینگونه افراد همیشه بعد از نشان دادن واکنش به شدت پشیمان می‌شوند. البته اگر عقل و شعور کافی داشته باشند و بتوانند تشخیص دهند که قبلاً هم ده‌ها بار بیش از حد لازم عصبانی شده‌اند.

در هر فکر جدی که در ذهن یک شخص به وجود می‌آید همیشه‌ای اندیشه‌ای وجود دارد که غیرقابل انتقال به دیگران می‌باشد