بریده‌هایی از کتاب تو را دوست دارم چون نان و نمک

درهایم همه باز در انتظار تو چرا چنین دیر کرده‌ای؟

چرا سخن از اعدام می‌گویم؟ هنوز که محاکمه نشده‌ام سر آدم را هم که چون خیاری نمی‌کنند این همه را فراموش کن پول اگر داری برایم گرمکن بگیر سیاتیکم بار دیگر باز گشته زن یک زندانی همیشه به چیزهای خوب باید فکر کند.

بحث بر سر زندانی شدن نیست سخن بر تسلیم نشدن است.

مغرورانه و سختکوش زندگی ادامه دارد...

کدامیک از ما، اول خواهد مُرد

پلیس در روز روشن به خانه نمی‌ریزد رسم بر این است.

پیری یعنی جز خود به کسی دل نبستن

عمرِ اندوه درقرن بیستم یک سال بیش نیست.

زیستن، مشغله‌ای است جدی، درست مانند دوست داشتن تو.

زیستن، مشغله‌ای است جدی، درست مانند دوست داشتن تو.

مردی عریان در ساحل می‌اندیشد: ابر شوم یا کشتی؟ ماهی شوم یا خزه؟ نه این، نه آن و نه آن یکی دریا شو فرزندم دریا با ابرهایش، با کشتی‌هایش، با ماهیانش، با خزه‌اش.

بر فراز دریا ابری سفید روی دریا کشتی نقره‌ای در درونش ماهی زرد برکنارش خزه آبی