بریده‌هایی از کتاب جوجه اردک زشت درون

هنگامی که در مراحل اولیه‌ی فرآیند بهبودم قرار داشتم، نمی‌توانستم همسر مناسبم را پیدا کنم. به‌نظر می‌رسید افرادی که دوست داشتم، مرا دوست ندارند و از من خوش‌شان نمی‌آید. جذب مردانی می‌شدم که برایم مناسب نبودند، چرا که نمی‌دانستم چه کسی هستم و بسیاری از بخش‌های زیبای وجودم از من جدا شده بود.

جایی که به دیگران آسیبی نرسانیم می‌توانیم با خوشحالی حتی خشم خود را نیز ابراز کنیم

ما افراد و چیزهایی را به‌سوی خود جذب می‌کنیم که بازتابی از ویژگی‌های فراموش شده در وجودمان هستند.

جهان هستی مطابق رفتارهای ما با ما رفتار می‌کند

اگر توانایی رسیدن به آرزویی را نداشته باشیم، علاقه برای رسیدن به آن در شما به‌وجود نخواهد آمد. به همین سادگی است! گوته در این باره می‌گوید: «اگر می‌توانیم درباره‌اش فکر کنیم و باورش کنیم، پس می‌توانیم به آن برسیم.» بخش دشوار در این مرحله فقط و فقط پشت سر گذاشتن ترس‌هاست.

گانتر برنارد در این مورد می‌گوید: «ما انتخاب می‌کنیم که فراموش کنیم که هستیم و سپس آنچه را فراموش کرده‌ایم نیز فراموش می‌کنیم.»

یم که فراموش کنیم که هستیم و سپس آنچه را فراموش کرده‌ایم نیز فراموش می‌کنیم.»

جامعه‌ی ما این توهم را تغذیه می‌کند که تمامی پاداش‌ها از آن کسی است که بدون نقص است، اما بسیاری از ما متوجه می‌شویم که تلاش برای بدون نقص بودن پر هزینه است.

«آنچه صاحبش نباشی، صاحب تو خواهد شد.»

ما به دلیل وحشت و ترس از کشف کسی در درون‌مان که نمی‌توانیم با او زندگی کنیم، در مقابل جست‌وجوی درونی و کشف حقیقت، از خود، مقاومت نشان می‌دهیم. ما از خودمان هراس داریم. ما از فکرها و احساس‌هایی که سرکوب کرده‌ایم می‌ترسیم

پیروزی بر تاریک‌ترین احساسات‌مان و قضاوت‌های‌مان به ما قدرتی ارزشمند خواهد بخشید.

متوجه شدم که در تمام رفتارهای اشتباهم نوری پنهان است و در رخدادهای ناگوار گذشته‌ام نیرویی نهفته است.

«ما در این جهان نیستیم، این جهان درون ماست.»

«طلا در تاریکی نهان شده است.»

بیست‌وهشت سالم بود و هنوز منتظر کسی بودم که از راه برسد و باعث شود حالم خوب شود. اما آن روز صبح متوجه شدم که قرار نیست کسی سراغم بیاید.

هنگامی که به زخم‌های کهنه می‌چسبید، باری را دائما به دوش می‌کشید

«انسان‌ها در دیگران فقط با ویژگی‌هایی روبه‌رو می‌شوند که در خودشان وجود دارد.»

آشکار ساختن ویژگی‌های نهان شده، اولین گام در فرآیند روبه‌رو شدن با سایه است

«در سخنرانی‌های خودت شرکت کن.»

ما نقص‌ها و اشکالات خود را روی دیگران فرافکنی می‌کنیم. ما چیزهایی را به دیگران می‌گوییم که باید در واقع به خودمان بگوییم. هنگامی که دیگران را قضاوت می‌کنیم، در واقع در حال قضاوت خودمان هستیم. اگر با فکرهای منفی خود را بی‌وقفه آزار می‌دهید، یا اطرافیان‌تان را به شکل احساسی، کلامی و حتی بدنی رنج می‌دهید یا با تخریب جنبه‌هایی از زندگی خودتان در حال آزار خود هستید. آنچه می‌کنید و آنچه به زبان می‌آورید تصادفی نیست. اصلاً تصادفی در زندگی‌ای که خلق می‌کنید وجود ندارد. در این جهان هولوگرافیک همه همان شما هستید و شما دائما در حال حرف زدن با خودتان هستید.