بریده‌هایی از کتاب خاطرات صددرصد واقعی یک سرخپوست پاره وقت

عمرِ دروغ کوتاه است. دروغ می‌پوسد و می‌گندد و بویش همه‌جا را برمی‌دارد.

برای ابد که نمی‌شود دروغ گفت. عمرِ دروغ کوتاه است. دروغ می‌پوسد و می‌گندد و بویش همه‌جا را برمی‌دارد.

وسط یک زندگی دیوانه و مست آدم باید لحظه‌های خوب و هوشیار را غنیمت بداند.

او هم فقط دربارهٔ رؤیاهایش با من گپ می‌زند. من هم فقط دربارهٔ رؤیاهایم با او گپ می‌زنم.

«تو مشکلت چیه؟» راودی هم با فریاد جواب داده بود: «همه‌چی!»

برای این‌که آدم بزرگی بشی باید رؤیاهای بزرگ داشته باشی.

عشق و شهوت آدم را دیوانه می‌کند.

۱۱. در هر جنگی، بازنده کسی است که زودتر گریه می‌کند.

۱. اگر کسی بهت توهین کرد، باید باش بجنگی.

برای عوض کردن زندگی همیشه فرصت هست.

اگر به انگلیسی یا اسپانیایی یا چینی یا هر زبانِ دیگری حرف بزنید و بنویسید، فقط درصد معینی از آدم‌ها منظورتان را می‌فهمند. اما وقتی تصویری می‌کشید، همه می‌توانند منظورتان را بفهمند.

می‌دانید بدترین عیب فقر و نداری چیست؟ برای این‌که خوب دست‌تان بیاید فرمول ریاضی‌اش را برای‌تان می‌نویسم: شکم خالی + یخچال خالی = فقر

گفت: «وقتی می‌گم حال، می‌خوام بگم شور و هیجان حسابی.» ــ پس چرا از اول نمی‌گی هیجان؟ مگه مرض داری بگی حال؟ ــ حال باحال‌تره! هیجانش هم بیش‌تره!

تولستوی می‌گوید: «همهٔ خانواده‌های خوشبخت شبیه هم‌اند. اما هر خانوادهٔ بدبخت، بدبختی خودش را دارد.»

کلمات خیلی‌خیلی محدودند. اگر به انگلیسی یا اسپانیایی یا چینی یا هر زبانِ دیگری حرف بزنید و بنویسید، فقط درصد معینی از آدم‌ها منظورتان را می‌فهمند. اما وقتی تصویری می‌کشید، همه می‌توانند منظورتان را بفهمند.

«قبلنا فکر می‌کردم دنیا از رو قبیله‌ها تقسیم می‌شه. قبیلهٔ سیاها و قبیلهٔ سفیدا. قبیلهٔ سرخ‌پوستا و قبیلهٔ سفیدپوستا. ولی حالا می‌فهمم درست نیس. دنیا فقط به دوتا قبیله تقسیم می‌شه: قبیلهٔ آدمایی که بی‌شعورن و قبیلهٔ آدمایی که بی‌شعور نیستن.»

زندگی مبارزهٔ دائم بین فرد بودن و عضوی از اجتماع بودنه.

اگر به انگلیسی یا اسپانیایی یا چینی یا هر زبانِ دیگری حرف بزنید و بنویسید، فقط درصد معینی از آدم‌ها منظورتان را می‌فهمند. اما وقتی تصویری می‌کشید، همه می‌توانند منظورتان را بفهمند. اگر کاریکاتور گُلی را بکشم، هر مرد و زن و کودکی توی دنیا نگاهش می‌کند، می‌گوید: «این گُله.» پس تصویر می‌کشم چون می‌خواهم با مردم دنیا حرف بزنم. و می‌خواهم مردم دنیا به حرفم توجه کنند.

یک‌دفعه فهمیدم اگر قرار است هر لحظهٔ یک کتاب جدی گرفته شود، پس هر لحظهٔ زندگی را هم باید جدی گرفت.

ـ خب، زندگی مبارزهٔ دائم بین فرد بودن و عضوی از اجتماع بودنه.