بریده‌هایی از کتاب ویل

ترس‌ها پدیدآورندهٔ خواسته‌ها هستند و خواسته‌ها موجب سرزدن اعمال می‌شوند

تا زمانی‌که تو کاری رو برای تأییدگرفتن از یه زن انجام بدی، هرگز نمی‌تونی آزاد باشی. این مثل فرورفتن تو یه جهنمه. و اینم بهت بگم، وقتی یه زن ببینه که می‌تونه تو رو به زانو دربیاره، اعتمادش به تو رو از دست می‌ده. ما نیاز داریم که تو قوی باشی. ما نیاز داریم که "آرهٔ تو آره باشه و "نهٔ تو نه. تا وقتی‌که خودت رو مقابل بقیه خم و راست و برای جلب محبت دیگران به خودت خیانت کنی، همیشه غیرقابل‌اعتماد خواهی بود

هر کلمه، عمل و رابطه را می‌توان طوری با دقت انتخاب و کنترل کرد که دستیابی به نتیجهٔ مطلوب را تسریع کند؛ چیزی که می‌خورید، زمانی که می‌خوابید، جایی که می‌روید، افرادی که با آن‌ها صحبت می‌کنید، چیزی که به دیگران اجازه می‌دهید به شما بگویند و دوستانی که انتخاب می‌کنید، همگی کنترل‌شده و به سوی بزرگ‌ترین رؤیاهای‌تان جهت‌دهی شوند.

شفافیت در مأموریت، کلید قدرتمندِ موفقیت است. دانستن این‌که چه می‌خواهید، به زندگی‌تان جهت می‌بخشد.

استیون کاوی، در کتاب ۷ عادت مردمان مؤثر، می‌گوید انسان‌ها تنها دو مشکل دارند: ۱. این‌که می‌دانند چه می‌خواهند، اما نمی‌دانند چطور به آن برسند؛ و ۲. نمی‌دانند چه می‌خواهند.

بین استعداد و مهارت فرقه. استعداد خدادادیه.، مادرزادیه و مهارت با عرق‌ریختن، تمرین و تعهد به‌دست می‌آد. همین‌طوری این فرصت رو پشت سر نذار. مهارتت رو بهتر کن.»

«هالیوودی‌بودن» بدترین چیزی است که یک شخص می‌تواند باشد؛ هالیوودی‌بودن تعریف تمام‌عیار بی‌صداقتی و دورویی است.

روز نهم، متوجه شدم که رؤیاهایم واضح‌تر شده‌اند و ایده‌های خلاقانه در ذهنم موج می‌زد. دفتر پشت دفتر را پر از شعر و ترانه و اندیشه و نظر و فیلم و آهنگ کردم.

ما توافق کردیم که شادی جیدا باید مسئولیت او و شادی من باید مسئولیت خودم باشد. قرار گذاشتیم به‌دنبال شادی‌های متمایز و درونی شخصی‌مان بگردیم و سپس برگردیم و خود شادمان را به رابطه و به همدیگر نشان دهیم، نه این‌که با کاسه‌های خالی به هم التماس کنیم و از طرف مقابل بخواهیم نیازهای ما را برآورده کند. ما احساس کردیم که این نوع رابطهٔ خون‌آشامانه، ناعادلانه، غیرواقع‌گرایانه، مخرب و حتی توهین‌آمیز است. اگر مسئولیت خوشبختی خود را بر دوش کسی غیر از خود بگذارید، یقیناً دچار بیچارگی می‌شوید.

ذهنیت من در آن زمان این بود که هیچ دلیلی برای انجام هیچ کاری وجود ندارد، مگر این‌که حاضر باشید سعی کنید در آن کار بهترین باشید

مایکل صد درصد با من بود. در آخر هم، فقط نزدیک به بیست درصد از عوامل رفتند. من و مایکل هزینه‌ها را بین خودمان تقسیم کردیم. نفری چندمیلیون دلار شد، ولی درباره‌اش تردیدی نداشتیم. داشتم به درکی از مفهوم هدف می‌رسیدم. هدف و خواسته ممکن است شبیه به نظر برسند، ولی خیلی با هم

مجبور شدم زانو بزنم. دارل از استراحت کوتاه من در تودهٔ برف‌ها خوشش نیامد. دارل گفت: «اسمش رو بنویس.» درحالی‌که تقلا می‌کردم نفس بکشم، گفتم: «چی؟» «علی. بنویس.» خم شدم و آرام شروع کردم به نوشتن. عـ لـ ی. دارل از این صحنه عکس گرفت و گفت: «باید یادت بمونه چرا داریم زجر می‌کشیم.» و شروع کرد به دویدن.

مایکل یک متخصص مغز را آورد تا در کاری که به آن «ساختن مسیرهای عصبی جدید» می‌گفت، به ما کمک کند

تمام کاری که باید می‌کردم، تعهد و پایبندی بود.

ذهن شما تلاش می‌کند تا از شما در برابر چیزهای سخت محافظت کند و شما را از رنج دور نگه دارد. حالا مشکل این‌جاست که همهٔ رؤیاهای شما از مسیر رنج و مشقت می‌گذرد. پس ذهنی که سعی دارد لذت و راحتی و راه ساده را بجوید، ناخواسته رؤیاهای خودش را خراب می‌کند؛ ذهن شما به سدی در برابر رؤیاهای‌تان تبدیل می‌شود؛ به یک دشمنِ درونی. اگر ساده بود که همه انجامش می‌دادند.

تنها راهِ مجبورکردنِ یک ذهن ناکامل برای انجام کاری این است که تمام گزینه‌های دیگر را برایش حذف کنید

برای من، عشق یک جور اجرا بود، و اگر برایم دست نمی‌زدند به معنای شکستم بود. برای موفقیت در عشق، کسانی که دوست داشتی باید همیشه تشویقت می‌کردند. ولی راستش چیز دیگری است: این راه داشتن یک رابطهٔ سالم نیست.

روان‌شناسان می‌گویند که رابطه‌مان با والدین در کودکی و اوایل بزرگسالی، «نقشهٔ درک‌مان از عشق را شکل می‌دهد. وقتی در کودکی با والدین‌مان تعامل می‌کنیم، بعضی رفتارها و خلق‌وخوها توجه دیگران را به ما جلب می‌کند و بعضی رفتارها و خلق‌وخوها باعث می‌شود احساس رهاشدگی کنیم. رفتارهایی که توجه را به ما جلب می‌کند عشق را برای ما تعریف می‌کند.

کمدی همهٔ احساسات منفی را خنثی می‌کند. وقتی از خنده دولا شده‌ای، محال است عصبانی، خشن یا پر از نفرت باشی

در گوشم زمزمه کرد: «من به خدا ایمان دارم و شکرگزار رحمتش هستم. هر نفسی که می‌کشم برام نعمته. وقتی شکرگزارهستی، ناراحت‌بودن محاله. خدا خورشید و ماه رو توی آسمان گذاشته. تو رو به من داده. کل این خانواده رو به من داده. و در عوضِ همهٔ این‌ها فقط یک کار به عهده من گذاشته.» «کارت چیه، جیجی؟» گفت: «دوست‌داشتن و مراقبت‌کردن از فرزندانش.