بریده‌هایی از کتاب ویل

«فقط این رو یادت باشه پسر قشنگم، وقتی داری بالا می‌ری با همه مهربون باش، چون ممکنه وقتی در حال سقوطی از کنار همون آدم‌ها رد شی.»

پدرم یکی از باهوش‌ترین افرادی بود که می‌شناختم، اما زمانی که عصبانی یا مست بود، احمق می‌شد

کم‌کم دریافتم که تفاوت میان کاری که ناممکن به‌نظر می‌رسد و کاری که انجام‌پذیر است در نحوهٔ نگرش است. حواست به دیوار است یا آجر؟ چه موفقیت در آزمون‌های قبولی در دانشگاه، چه موفقیت در رسیدن به جایگاه یکی از اولین هنرمندان جهانی هیپ‌هاپ و چه ساختن یکی از موفق‌ترین زندگی‌های شغلی در تاریخ هالیوود، در همهٔ موارد، هدف‌های بزرگِ به‌ظاهر محال را می‌توان به وظایف کوچک‌تر تقسیم کرد؛ دیوارهای عبورناپذیر از مجموعهٔ آجرهای کنار هم تشکیل شده‌اند.

راز موفقیتم هم کسل‌کننده است و هم پیش‌بینی‌پذیر: سر کارت حاضر شو و آجر بعدی را بگذار سر جایش. حالت گرفته است؟ آجر بعدی را بگذار. افتتاحیهٔ بدی داشتی؟ آجر دیگری بگذار. فروش آلبوم‌ات کم شده؟ بلند شو و آجر دیگری بگذار. شکست عشقی؟ آجر دیگری بگذار.

«چه‌چیزی تو رو خوشحال می‌کنه؟

یک نقل قول عالی از بروس لی وجود دارد که با آن خیلی موافقم. یکی از شاگردان لی یک‌بار از او پرسید: «استاد، شما با ما دائماً دربارهٔ صلح صحبت می‌کنید، اما هر روز به ما آموزش جنگیدن می‌دهید. چگونه این دو حس متضاد را با یکدیگر تطبیق می‌دهید؟» بروس لی پاسخ داد: «بهتر است جنگجویی در باغ باشید تا باغبانی در جنگ.»

جیم رون مفهوم جانانه‌ای دارد که می‌گوید: «به پنج نفری که بیشترین وقت را با آن‌ها سپری می‌کنی توجه کن، چون تو همان‌طوری.»

«رها کن، به خدا توکل کن.»

همیشه کمی خل‌وضع بودم.

ویل نویسندگان: ویل اسمیت، مارک منسن مترجم: محمدرضا شفایی انتشارات میلکان