بریده‌هایی از کتاب رواقی گری؛ فلسفه زیستن خردمندانه

آن‌ها متوجه شده بودند چیزی که توهین را آزاردهنده می‌کند محتوای آن نیست بلکه تفسیر ما از این توهین‌ها مهم است.

وقتی شور، قدرت را در دست می‌گیرد، ما همچون سگی که بوی سوسیس به مشامش می‌رسد مطیع می‌شویم. عقل، داد و هوار می‌کند ولی ما نمی‌شنویم چون کاملاً مجذوب شور و احساس شده‌ایم.

اگر امروز این کار را نکنید، احتمال این‌که فردا به سرغش بروید کمتر است.

ما می‌توانیم انگیزه‌ها و کنش‌هایمان را انتخاب کنیم ولی نتیجهٔ نهایی به متغیرهای بیرونی بستگی دارد که خارج از کنترل ما هستند.

بهانه‌ای ندارید. یاد گرفتن در امروز از هر روز تازه دیگری که قرار است برسد راحت‌تر است. خرد در سراسر اینترنت پخش شده است. کتاب‌ها ارزان هستند و از طریق پست تا روی میز مطالعه‌تان ارسال می‌شوند. ما با صرف کمی هزینه می‌توانیم از باهوش‌ترین انسان‌های تاریخ بیاموزیم.

«همه می‌میرند. پس بهتر است به جای زندگی طولانی، یک زندگی باافتخار داشته باشیم.»

ثروت حقیقی در میل به کمتر داشتن است.

«بگذار فلسفه نقص‌هایت را بخراشد، نه این که ابزاری باشد برای سرزنش نقص‌های دیگران.»

«اگر فرد نداند کشتی‌اش به سمت کدام بندر در حال حرکت است، هیچ بادی به کار او نخواهد آمد.»

هرچه بیشتر داشته باشید، بیشتر ممکن است از دست بدهید.

با یادگیری صرف قانع نشوید، بلکه تمرین کنید، تمرین کنید و تمرین کنید! چون اپیکتتوس معتقد است وقتی زمان بگذرد، چیزهایی که یاد گرفته‌ایم را فراموش می‌کنیم و برعکسشان را انجام می‌دهیم و نظراتمان مخالف چیزی می‌شود که باید باشد.

تا زمانی به دنبال دوستی باشید که ارتباط شما با فضیلت را قطع نمی‌کند.

کارهای ما باید به رفاه عمومی سودی برساند، در غیر این صورت به خودمان هم چیزی نمی‌رسد

در واقع باید دستان خود را به هم بمالیم و آماده دریافت چند مشت باشیم، چرا که می‌دانیم این مشت‌ها ما را قوی‌تر و پوست‌کلفت‌تر می‌کنند.

زندگی چالش برانگیز خواهد بود

«فلسفه دنبال نمایش بیرونی نیست. مهم گوش فرادادن به دستورات لازم و ذهن‌آگاه بودن در مورد آن‌هاست.»

ریشهٔ اصلی رنج عاطفی همین است؛ نگرانی دربارهٔ اتفاقات بیرونی.

آموزهٔ اصلی اپیکتتوس این بود که بعضی چیزها در اختیار ما هستند و بعضی دیگر خیر. «باید همیشه بهترین استفاده را از چیزهایی بکنیم که در قدرت ماست و به بقیه هم اجازه بدهیم خودشان پیش بیایند.» این نظریه سنگ زیربنای فلسفهٔ رواقی است

بله، فلسفه ما را آماده می‌کند که هر اتفاقی که رخ می‌دهد را تحمل کنیم. «اگر این کار را نکنیم شبیه مشت‌زنی هستیم که چون چند مشت از حریفش خورده است رینگ مسابقه را ترک می‌کند.

«بگذارید فلسفه عیب‌های خودتان را از بین ببرد، نه این‌که راهی باشد برای پیدا کردن عیب‌های دیگران.»