بریده‌هایی از کتاب رواقی گری؛ فلسفه زیستن خردمندانه

این جملهٔ مشهور زنو را در نظر داشته باشید: «پاهایتان بلغزد بهتر است از این‌که زبانتان لغزش کند.»

آدم‌ها اشتباه می‌کنند؟ به جای سرزنش با آن‌ها همدردی کنید. آن‌ها عمداً این کار را نمی‌کنند. آن‌ها در عالی‌ترین توانایی خود یعنی عقل، ناتوانی دارند.

«این نکته همیشه حیرت‌زده‌ام می‌کند؛ همهٔ ما خودمان را از بقیهٔ مردم بیشتر دوست داریم ولی بیشتر به نظرات آن‌ها اهمیت می‌دهیم تا خودمان.»

«اگر درست نیست، انجامش نده. اگر حقیقت نیست، بر زبان نیاورش.»

«چیزی که به کندو سود نرساند، برای زنبور هم منفعتی نخواهد داشت.»

ما تنها زمانی می‌توانیم عالی‌ترین نسخهٔ خودمان را ارائه کنیم که سهمی در خوبی عمومی داشته باشیم. اگر می‌خواهیم بهترینِ خودمان را پیدا کنیم، باید فعالانه به رفاه و آسایش تمام انسان‌ها فکر کنیم. بهترینِ دیگران به بهترینِ شما تبدیل می‌شود.

«شجاع کسی نیست که هیچ نشانی از ترس در او دیده نمی‌شود بلکه کسی است که با وجود احساس نگرانی همچنان شجاعانه عمل می‌کند.»

به قول اپیکتتوس؛ «آزادی با نابود کردن میل به دست می‌آید، نه ارضاء آن.»

«وقت خود را صرف بحث دربارهٔ این نکن که یک انسان خوب باید چگونه باشد. چنین انسانی باش.»

«شجاع کسی نیست که هیچ نشانی از ترس در او دیده نمی‌شود بلکه کسی است که با وجود احساس نگرانی همچنان شجاعانه عمل می‌کند.»