بریده‌هایی از کتاب رواقی گری؛ فلسفه زیستن خردمندانه

این رویدادها نیستند که ما را خوشبخت یا بیچاره می‌کنند بلکه تفسیر ما از این رویدادهاست که اهمیت دارد.

«شجاع کسی نیست که هیچ نشانی از ترس در او دیده نمی‌شود بلکه کسی است که با وجود احساس نگرانی همچنان شجاعانه عمل می‌کند.»

به جای این که توضیح بدهید چه چیزهایی یاد گرفته‌اید، آن را نشان دهید. شیرجه بزنید.

این‌که گاهی اوقات از تعادل خارج شویم هیچ مشکلی ندارد، این مشکل برای بهترین‌ها هم اتفاق می‌افتد. مهم این است در اسرع وقت دوباره به مسیر اصلی برگردیم. از پا درنیایید. باید به خودتان بیایید و دوباره بلند شوید! به تعادل برگردید.

چیزی که اپیکتتوس دارد می‌گوید را در دنیای امروز خوشبختی شرطی می‌نامند؛ یعنی مشروط کردن خوشبختی به اتفاقی در آینده. بعد از امتحانات دیگر خوشبختم. بعد از این که یک پورشه ۹۱۱ جدید گرفتم دیگر خوشبختم. وقتی حقوقم بیشتر شد دیگر خوشبختم. مثل افق می‌ماند

تغییر، قانون جهانی طبیعت است.

«پروردگارا، آرامشی ده تا بپذیرم آن‌چه را که نمی‌توانم تغییر دهم، شهامتی ده تا تغییر دهم آن‌چه را که می‌توانم، و خردی ده تا یکی را از دیگری تشخیص دهم.»

«ما بیشتر از این‌که آسیب ببینیم، می‌ترسیم. و بیشتر از واقعیت از خیال ضربه می‌خوریم.»

«اگر فرد نداند کشتی‌اش به سمت کدام بندر در حال حرکت است، هیچ بادی به کار او نخواهد آمد.

آدم‌ها اشتباه می‌کنند؟ به جای سرزنش با آن‌ها همدردی کنید. آن‌ها عمداً این کار را نمی‌کنند. آن‌ها در عالی‌ترین توانایی خود یعنی عقل، ناتوانی دارند.