بریده‌هایی از کتاب رواقی گری؛ فلسفه زیستن خردمندانه

بر روی چیزهای مهم تمرکز کرده و آماده شوید که با آرامش، انعطاف‌پذیری و صبوری با سختی‌ها مواجه شوید.

بهتر است به دنبال خرد و فضیلت باشیم و در کنش‌هایمان تفکر کنیم.

یک سرباز در روزهایی که اوضاع آرام است مانور دارد، بدون این‌که دشمنی در دید باشد سنگر می‌سازد و خودش را وارد رنجی می‌کند که ضروری نیست، به امید این‌که در هنگام ضرورت به کارش بیاید.

در پایان ما با هیچ چیز وارد دنیا می‌شویم و با هیچ چیز می‌رویم.

همهٔ این‌ها به شما قرض داده شده‌اند. از این مسئله آگاه باشید و این انتظار را داشته باشید که قرض‌دهنده در یک زمان نامشخص آن‌ها را از شما پس می‌گیرد. در این صورت، بدبیاری با نیروی کمتری به شما ضربه می‌زند و شما تعامل موثرتری با آن خواهید داشت.

سنکا در نامهٔ همدردی خود به مارسیا از او می‌پرسد چطور ممکن است این همه مراسم تدفین در اطراف خود ببینیم و به مرگ خود فکر نکنیم. این همه مراسم تدفین ما را ناراحت می‌کنند ولی هنوز معتقدیم بچه‌های ما عمری طولانی‌تر از ما خواهند داشت. خیلی از آدم‌های ثروتمند همهٔ دارایی‌شان را از دست می‌دهند ولی ما باز فکر می‌کنیم چنین اتفاقی برای ما رخ نخواهد داد.

وظیفهٔ ما این است که این هدایایی که برای زمانی نامشخص در اختیار ما قرار داده‌اند را آماده نگه داریم و هر وقت فراخوانده شدند بدون هیچ گلایه‌ای پسشان دهیم. فقط یک بدهکار بی‌شرم به طلبکار خود توهین می‌کند.»

این که طوری زندگی کنیم که گویی آخرین روز زندگی ماست به این معنی نیست که باید یک زندگی بی‌ارزش مملو از مواد مخدر، زورگیری و هرزه‌بازی را آغاز کنیم. بحث سر این است که هرازگاهی در این حقیقت اندیشه کنید که زندگی جاودانه‌ای ندارید، شما فانی هستید، ممکن است صبح روز بعد دیگر بیدار نشوید.

ناپایداریِ همه چیز را به خود یادآوری کنید

مارکوس آئورلیوس معتقد است قضاوت شما یک رویداد را به مانع یا فرصت تبدیل می‌کند.