بریده‌هایی از کتاب رواقی گری؛ فلسفه زیستن خردمندانه

درختی ریشه‌دار و محکم می‌شود که تازیانه‌های بادهای شدید را تحمل کند. همین لرزیدن و تکان خوردن باعث می‌شود که درخت محکم‌تر شده و ریشه‌هایش عمیق‌تر شوند. درختان آسیب‌پذیر آن‌هایی هستند که در دره‌های آفتابی رشد می‌کنند. سنکا می‌گوید: «چرا از این جمله که آدم‌های خوب باید در معرض بلا باشند تا قوی باشند، تعجب می‌کنی؟» همچون درختان، باران شدید و بادهای قوی از مزیت‌هایی هستند که در اختیار آدم‌های خوب قرار می‌گیرند، چرا که باعث می‌شوند این افراد آرام، منضبط، فروتن و قوی باشند.

شما به عنوان یک شاگرد رواقی‌گری یاد می‌گیرید که تنها خودتان می‌توانید زندگی خودتان را خراب کنید و فقط خودتان می‌توانید اجازه ندهید که خود درونتان مغلوب چالش‌های تهوع آوری شود که زندگی به سمتتان روانه می‌کند.

چقدر احمقانه است اگر فناپذیر بودن خود را فراموش کنیم و نقشه‌های خردمندانه خود را تا پنجاه سالگی و شصت سالگی عقب بیندازیم و تصمیم بگیریم زندگی خود را در نقطه‌ای شروع کنیم که خیلی‌ها اصلاً به آن نمی‌رسند!»

این فلسفه نمی‌گوید از ثروت چشم‌پوشی کنید. بلکه می‌گوید متفکرانه از آن استفاده کنید

«فلسفهٔ رواقی به دنبال زندگی ساده است نه تنبیه و عذاب.»

نظریهٔ اصلی مد نظر رواقیون این است که نسبت به چیزی هم بی‌سویه باشید و هم از آن لذت ببرید.

«ما هنگام سخنرانی بسیار فصیح و روان صحبت می‌کنیم و اگر هر سؤال ناچیزی در مورد موضوع بحث بیان شود، می‌توانیم به صورت منطقی آن را بررسی کنیم ولی اگر در یک آزمون عملی قرار بگیریم می‌بینیم که در یک کشتی شکسته گیر افتاده‌ایم.» اپیکتتوس

شما این توانایی را دارید که از قدرت عقلانیت استفاده کنید، آزادید که کنش‌های خود را انتخاب کنید، پس می‌توانید نقش خود را به خوبی بازی کنید.

حال هر کدام از نقش‌های ما وظائف مشخصی دارند. شما هم مانند یک بازیگر نمایش هستید که باید نقش خود را به خوبی بازی کنید، حتی اگر دوستش ندارید. همسو با نقشی که دارید عمل کنید.

هرکدام از ما نقش‌های مختلفی داریم که بازی می‌کنیم؛ انسان، شهروند جهان، پدر یا مادر، پسر یا دختر، برادر یا خواهر، همسر، دوست یا دشمن، معلم یا شاگرد، همسایه یا غریبه، جوان یا پیر. بعضی نقش‌ها مثل انسان بودن، دختر بودن و خواهر بودن طبیعی هستند. بعضی دیگر هم مثل همسر یا معلم شدن کسب می‌شوند.