بریده‌هایی از کتاب مانیفست قهرمان هر روزه

کارل یونگ، روان‌شناس مشهور، می‌نویسد: «توانایی خاص یعنی صرف کردن انرژی زیاد در حوزه‌ای مشخص و تهی کردن جنبهٔ دیگری از زندگی.»

بی‌عدالتی‌ها را جمع نکنید. این جهان‌بینی نابودتان می‌کند.

دلم می‌خواهد وقتی مُردم، کل توانم تمام شده باشد. چون هر چه بیشتر کار کنم، بیشتر زنده می‌مانم. به‌خاطر خودِ زندگی از آن لذت می‌برم. در نگاه من، زندگی «شمعی کوتاه» نیست. بلکه مشعلی باشکوه است که فعلاً در دست من است. دلم می‌خواهد تا جای ممکن با قدرت بسوزد و بعد، آن را به نسل آینده بدهم.

... چون در جهانِ زامبی‌های سایبری مطالعهٔ هرروزه چندان محبوب نیست، دلیل نمی‌شود تا آخرین لحظه کتاب نخوانید و آگاه‌ترین فرد حوزهٔ خود نباشید.

استراحتْ سلاح مخفی نخبه‌هاست

خلق این اثر برای شما نشاط‌بخش، ترسناک، الهام‌بخش و انرژی‌خواه بوده است.

خلق این اثر برای شما نشاط‌بخش، ترسناک، الهام‌بخش و انرژی‌خواه بوده است.

تنها رؤیاپردازانی به پیشرفت‌های واقعی می‌رسند که «متخصصان» به آن‌ها می‌گویند ایده‌های پرطمطراق احمقانه‌اند و کارهای خلاقانه‌شان ارزشی ندارند.

(اگر صبر کنید تا شرایط عالی شود و بعد سراغ بزرگ‌ترین رؤیاهایتان بروید، هیچ وقت کارتان را شروع نخواهید کرد.)

به حرف مخالفان گوش نکنید. به بدخواه‌ها توجه نکنید. منفی‌باف‌ها را نادیده بگیرید. آن‌ها از شگفتی‌های وجودتان خبر ندارند.

تا حرکت نکنید، هیچ اتفاقی نمی‌افتد. اگر منتظر بمانید، هیچ گاه به اوج نمی‌رسید.

در رشته‌های زیادی وارد شوید تا بتوانید برخلاف بسیاری از افراد، ارتباطاتی را بین آن‌ها شکل دهید.

«هر ویژگی که در وجود دیگران کلافه‌مان می‌کند می‌تواند ما را به‌سمت درک خودمان سوق دهد.»

عادات روزانهٔ برتر بیشتر از استعدادی ذاتی و خاص شما را پیش می‌برند

اساساً هر دستاورد مهمی به‌منزلهٔ غلبه بر ترس است.

ببخشید که بحث مرگ را پیش می‌کشم، ولی همیشه باید با شما صادق باشم... ... پس، یادآوری می‌کنم که مرگ شتری است که جلوی خانهٔ همه می‌خوابد. هر لحظه ممکن است بمیریم. در این صورت، بهتر نیست سراغ تغییرات مدنظرمان برویم و مسیرهایی را دنبال کنیم که می‌دانیم اهمیت دارند؟ باید مقام والای خود را بشناسیم. و از خفت اجتناب کنیم.

برای رسیدن به اوج باید کارهایی را بکنید که بقیه سراغش نمی‌روند. (یادتان باشد: برای رسیدن به آنچه که تنها ۵ درصد افراد دارند باید کارهایی را بکنید که ۹۵ درصد مردم حاضر به انجام دادنشان نیستند.) سخت‌کوشی زیاد (اخلاق کاری ماندگار همیشه استعداد خدادادی را شکست می‌دهد)، فداکاری (در واقع، نمی‌توان اسمش را فداکاری گذاشت، چون به‌شدت عاشق کارتان هستید)، اتخاذ عادات خاص، رویارویی با افراد بدخواه و یافتن راه‌حل برای مشکلات هزینه‌هایی‌اند که باید بپردازید تا بتوانید وارد راهروِ بسیار ساکت (و نسبتاً خالی) تسلط و مهارت شوید.

کسب و کار یعنی گفت‌وگو. اگر با هم‌گروهی‌ها، مشتری‌ها و تأمین‌کننده‌ها گفت‌وگو نکنید، کارتان را از دست می‌دهید.

همین که زنده‌اید نشان می‌دهد با ضربه‌هایی روحی مواجه شده‌اید، چون این پیامدِ غیر قابل اجتنابِ حضور در مسیری است که از زمان تولد تا مرگ آن را طی می‌کنیم.

شاگرد از استاد پرسید: «خلق یک شاهکار چقدر طول می‌کشد؟» پاسخ سادهٔ استاد چنین بود: «هر چقدر که طول بکشد. تا وقتی به چیز محشری نرسیده‌ای، دست نکش. در غیر این صورت، بهتر است حتی شروع هم نکنی.»