بریده‌هایی از کتاب زنی در من قدم می زند

هنگامی که خداوند به هر مردی زنی بخشید و تو را به من داد، دریافتم که آشکارا هوای مرا دارد! زیرا به من شراب داد و به دیگران گندم، به من حریر پوشاند و به دیگران پنبه، به من گُل بخشید و به دیگران، ساقه!

شاید مرگ که مرا می‌میراند زنده ترم کند

نمی‌توانم پیش بیافتم از پروانه‌ای که در خونم شنا می‌کند نمی‌توانم مانع شوم ساقهٔ یاسمن از شانه‌هایم بالا نرود نمی‌توانم شعر عاشقانه را زیر پیراهنم پنهان کنم زیرا مرا منفجر می‌کند

حاکمان ـ در جهان سوم ـ می‌ترسند از جیک جیک گنجشکها ازعطرگلها و از بقبقوی کبوترها و اگر دریا زیاد حرف بزند زندانی‌اش می‌کنند! سخت است برای حاکمان جهان سوم که با اندیشه آشتی کنند وقلم را تصدیق، آیا گرگ می‌تواند با گوسفندان رو راست باشد؟!

نپرس: حالت چگونه است؟ اگر واقعا مرا دوست داری بپرس: "حال انگشتانت چگونه است؟!"

شادی چگونه سراغمان را بگیرد؟! وقتی همهٔ زندگی امان سریالی استبدادی است

کاش با تو در زمانه‌ای دیدار می‌کردم که حکومت در دست گنجشکان بود یا در دست آهوها یا قوها یا پریان دریایی یا نقاشان، نوازندگان و شاعران یا در دست عاشقان، کودکان، دیوانگان!

در این شهر حرّاف دو به همزن و زشت! هیچ چیز بیشتر از این خوشحالم نمی‌کند که هر روز صبح برای ما زنگ رسوایی را به صدا در می‌آورند!

نشانی خانه‌ام را به کسی ندادم مگر آن که متوجه لبان تو شد کسی قفسه‌های مرا باز نکرد مگر آن که آنجا تو را یافت خفته چون پروانه

اگر زنی گفت که تا ابد دوستت خواهد داشت و تو افتخار مردان هستی و کسی چون تو نبوده و نخواهد بود زیاد به گفته‌اش اطمینان نکن! زیرا برای زنان یک "دقیقه" یعنی "ابد"!