بریده‌هایی از کتاب برادران سیسترز

دوباره به خوابی فرو رفتم که فرق چندانی با مرگ نداشت.

بعضی وقت‌ها که تو نوشیدن زیاده‌روی می‌کنم، افسرده می‌شم و یه بخشی از وجودم دلش می‌خواد که بمیره.

وقتی یه مزد بندازی پشت هر کاری، چیزی که قراره انجامش بدی یه‌جورایی مشروعیت پیدا می‌کنه، به‌نظر بقیه آبرومند می‌آد.

تنها جواب به این سؤال تلاش زیاده و شانس. اولی طاقت‌فرساست و دومی غیرقابل اعتماد.

بیش‌ازحد خوشحال بودم، طوری که فکر کردم انسان هرگز نباید به این درجه از رضایت برسد، چون آن لحظه باعث شد تمام شادی‌هایی که پس از آن در زندگی‌ام پیش آمدند در نظرم بی‌ارزش و حقیر جلوه کنند.

داشتم فکر می‌کردم مردی مثل من بعد از ضربه‌ای که شما امروز بهش وارد کردین چه‌کار می‌تونه بکنه. دو راه بیشتر پیش روش نیست، اولی اینه که با قلبی زخم‌خورده دوباره پا به دنیا بگذاره و نفرت دیوانه‌وارش رو با هر کسی که سر راهش قرار می‌گیره قسمت کنه. راه دوم هم اینه که با قلبی خالی از نو شروع کنه و مراقب باشه که از این به بعد قلبش رو فقط با چیزهایی که مایهٔ افتخارن پر کنه تا بتونه ذهن ویرانش رو خوراک بده و از نو به همه‌چیز مثبت نگاه کنه.»

دیگر از تماشای گریهٔ آدم‌بزرگ‌ها خسته شده بودم

با دوتا چشم هم دوران خوشی نداشت چه برسه به الان که می‌خوایم یه چشمش رو دربیاریم.»

به مرد گفتم «زمانهٔ درهم‌وبرهمیه، نه؟» «درهم‌وبرهم و وحشی. می‌ترسم شخصیتم رو نابود کرده باشه. مال بقیه رو که نابود کرده.»

بزرگ‌مرد کسی است که بتواند با نیروی اراده در جایی که هیچ امکانی نیست ثروت بیافریند! بنابراین بزرگ‌مرد کسی است که از هیچ همه‌چیز می‌سازد!

سال ۱۸۱۵ در وستفوردِ ماساچوست به دنیا آمده بود. مادرش پانزده سال بیشتر نداشته و بعد از به دنیا آوردن او فرار را بر قرار ترجیح داده

«ولی شما که مرد قانون نیستین.» «ما دقیقاً متضاد مرد قانونیم.»

فکر کردم دنیا چه‌جور جایی می‌شد اگر پول طوقی نبود بر گردن و روح‌مان.

معمولاً وقتی می‌بینم کتابی بیش‌ازحد مورد توجه قرار گرفته و جلدش پر از علایم خوش‌نقش‌ونگار جوایز گوناگون است، برای خواندنش دودل می‌شوم. تجربهٔ شخصی باعث شده که خیلی به این‌گونه آثار اعتماد نداشته باشم.

بیشتر مردم به ترس‌ها و حماقت‌های‌شان زنجیر شده‌اند و جرئت ندارند بی‌طرفانه قضاوت کنند که مشکل زندگی‌شان چیست. بیشتر آدم‌ها همین‌طور زندگی‌شان را بی‌هیچ رضایتی ادامه می‌دهند بدون آن‌که تلاش کنند تا بفهمند سرچشمهٔ نارضایتی‌شان کجاست یا بخواهند تغییری در زندگی‌شان ایجاد کنند

اصلاً من برای چه زندگی می‌کنم؟ گذشته‌ام جز رسوایی و شرمساری چیزی در خود ندارد. تمام عمرم مثل گوسفند فرمان برده‌ام اما از این به بعد دیگر از کسی دستور نخواهم گرفت. امروز از نو متولد شدم و زندگی‌ام دوباره از آن خودم خواهد شد. از این پس همه‌چیز تغییر خواهد کرد.

فکر کردم شاید انسان قرار نیست هیچ‌وقت حقیقتاً شاد باشد. شاید اصلاً چنین چیزی در دنیا وجود ندارد.

«اگه بین حرف زدن با یه احمق و سکوت حق انتخاب داشته باشم، ترجیحم دومیه.»

کی می‌تونه یه معجزه رو کالبدشکافی کنه؟

«همیشه بهترین ترانه‌ها غمگینن.» «مادرمون هم همیشه همینو می‌گفت.» مکث کردم. «آهنگ‌های غمگین اصلاً منو ناراحت نمی‌کنن.» «تو خیلی چیزا به مامان رفتی.» «ولی تو هیچیت شبیه مامان نیست. به بابا هم نرفتی.» «من شبیه هیچ‌کس نیستم.»