بریده‌هایی از کتاب هشت قتل حرفه ای

ما هیچ‌وقت حقیقت آدم‌ها رو نمی‌فهمیم.

هرچه بیشتر با دیگران تعامل می‌کردم بیشتر دلم می‌خواست از آنها دور بمانم. البته استثنائاتی هم بود.

این روش اولیهٔ او برای جلوگیری از وابستگی به دیگران بود. اجازه نمی‌داد کسی از او مراقبت کند.

این حس که مهم نیست چه اتفاقی می‌افتد، فقط در مکثی طولانی گیر کرده‌ای، خودش به‌نوعی حس رهایی است.

البته نیمی از شعر را فهمیدم. درک خوبی از شعر ندارم اما گاهی با برخی مفاهیم آن واکنش نشان می‌دهم.

هیچ‌گاه او را قضاوت نمی‌کردم. هیچ‌وقت دربارهٔ حرف‌هایی که به من زده بود سؤال نمی‌پرسیدم.

هیچ‌وقت تمام حقیقت را از کسی نخواهیم فهمید.

هیچ‌وقت تمام حقیقت را از کسی نخواهیم فهمید. زمانی‌که با کسی ملاقات می‌کنیم حتی قبل از اینکه کلامی بین ما ردوبدل بشود دروغ و نیمه‌دروغ وجود دارد.

من نوشتم که بعد از خواندن دفترچهٔ خاطرات کلیر آن را سوزاندم؛ حقیقت نداشت. یک صفحه از آن را نگه داشتم، صفحه‌ای که دربارهٔ علاقه‌اش به من نوشته بود؛ می‌خواستم این عشق را برای همیشه به خاطر بسپارم

هیچ‌کس نمی‌دونه که توی دل و ذهن کسی دیگه چی می‌گذره.» به سرش و قلبش اشاره کرد: «هیچ‌کس نمی‌دونه. حتی زن و شوهری که پنجاه سال کنار هم زندگی کردند هم نمی‌دونند. تو فکر می‌کنی اونها می‌دونند به چی فکر می‌کنند؟ نه. هیچ‌کدوم ما نمی‌دونیم.»

گفت: نه، خودم خراب کردم. خودم هم باید درستش کنم. بعدها فهمیدم با این روش با شکست‌ها و اشتباهات زندگی‌اش برخورد می‌کرده و چیز خوبی بوده اما الان از این موضوع مطمئنم؛ زندگی‌اش جهنمی از اشتباهات بود اما هیچ‌وقت دیگری را مقصر نمی‌دانست و خودش را سرزنش می‌کرد و جز به خودش به کسی آسیب نمی‌زد.

هرچه بیشتر با دیگران تعامل می‌کردم بیشتر دلم می‌خواست از آنها دور بمانم

با کتاب می‌توانیم در زمان سفر کنیم.

. این حس که مهم نیست چه اتفاقی می‌افتد، فقط در مکثی طولانی گیر کرده‌ای، خودش به‌نوعی حس رهایی است.

هیچ‌وقت تمام حقیقت را از کسی نخواهیم فهمید. زمانی‌که با کسی ملاقات می‌کنیم حتی قبل از اینکه کلامی بین ما ردوبدل بشود دروغ و نیمه‌دروغ وجود دارد. لباس‌هایی که می‌پوشیم حقیقت بدن ما را می‌پوشاند و البته آن‌طور که دلمان می‌خواهد ما را به دنیا معرفی می‌کند. در اصل، آنها پارچه‌هایی دارای حرکت و کلام هستند.

هیچ‌وقت تمام حقیقت را از کسی نخواهیم فهمید. زمانی‌که با کسی ملاقات می‌کنیم حتی قبل از اینکه کلامی بین ما ردوبدل بشود دروغ و نیمه‌دروغ وجود دارد.

«شاید به همین دلیل مثل من از کشتن لذت نمی‌بری. شاید اگه توی چشم‌هاش می‌دیدی وقتی می‌فهمه چرا باید بمیره و قراره چه اتفاقی براش بیفته تو هم حس من رو درک می‌کردی.»

کتاب‌فروشی بودم که ساعت‌ها وقتش را با خریداران کتاب می‌گذرانْد و آنچه بیش از همه این جایگاه را تقویت می‌کرد این بود که عاشق خواندن بودم و این همان جایگاه حقیقی من بود.

فرزندی نباید جور جرم و جنایت پدر و مادر را بکِشد.

«ببین، من وانمود نمی‌کنم که متخصص روان‌شناسی‌ام اما یه چیز رو خوب می‌دونم. اون رو هم زمان نوشتن بارها و بارها به خودم یادآوری می‌کنم. هیچ‌کس نمی‌دونه که توی دل و ذهن کسی دیگه چی می‌گذره.»