بریده‌هایی از کتاب هشت قتل حرفه ای

کتاب تو را فقط به زمانی که نوشته شده نمی‌برد؛ بلکه با شخصیت‌های مختلفی از خودت نیز آشنا می‌کند

با کتاب می‌توانیم در زمان سفر کنیم. خواننده‌های واقعیِ کتاب این حس را خوب درک می‌کنند.

پرسید: «چرا من رو دوست داری؟» «نمی‌دونم. فقط دوستت دارم.» «باید دلیلی داشته باشه.» «اگه دلیلی برای دوست داشتنت پیدا کنم بعداً به همون دلیل نباید دوست داشته باشم.»

گفت: «جنِت فریم. ویرجینیا وولف. ژینت وینِترسون.» کمی مکث کرد و ادامه داد: «شعر هم خیلی دوست دارم. آدرین ریچ. رابرت لاول. آن سکستون.» گفتم: «سیلویا پلات؟» احمقانه بود که به نام یک شاعر مشهور زن اشاره کنم. «دقیقاً.» بعد او از من پرسید که

هیچ‌کدام از این مزخرفات را باور ندارم. وقتی می‌میریم نابود می‌شویم.

دنیای داستان خیلی قشنگ‌تر از دنیای واقعیه.

آیا می‌توانیم به کسی اعتماد کنیم؟

هرچه بیشتر با دیگران تعامل می‌کردم بیشتر دلم می‌خواست از آنها دور بمانم

با کتاب می‌توانیم در زمان سفر کنیم. خواننده‌های واقعیِ کتاب این حس را خوب درک می‌کنند. کتاب تو را فقط به زمانی که نوشته شده نمی‌برد؛ بلکه با شخصیت‌های مختلفی از خودت نیز آشنا می‌کند.

وقتی برای نوشتن چیزی به ذهنت خطور نمی‌کند به رختخواب برو و اجازه بده ضمیر ناخودآگاهت تصمیم بگیرد.

زمانی‌که با کسی ملاقات می‌کنیم حتی قبل از اینکه کلامی بین ما ردوبدل بشود دروغ و نیمه‌دروغ وجود دارد. لباس‌هایی که می‌پوشیم حقیقت بدن ما را می‌پوشاند و البته آن‌طور که دلمان می‌خواهد ما را به دنیا معرفی می‌کند. در اصل، آنها پارچه‌هایی دارای حرکت و کلام هستند.

«من اصلاً درک درستی از رفتارهای غیرکلامی ندارم. بهتره مستقیم حرفت رو بزنی و توی لفافه با من صحبت نکنی.»

با کتاب می‌توانیم در زمان سفر کنیم. خواننده‌های واقعیِ کتاب این حس را خوب درک می‌کنند. کتاب تو را فقط به زمانی که نوشته شده نمی‌برد؛ بلکه با شخصیت‌های مختلفی از خودت نیز آشنا می‌کند.

با کتاب می‌توانیم در زمان سفر کنیم.