نظرات کاربران درباره کتاب صوتی جزء از کل

سلام اول اینکه اگه میخواهید کتاب رو بخونید ترجمه پیمان خاکسار نشر چشمه عالیه.دوم اینکه کتاب یکی از پرفروش ترین رمان ها خارجی تو ایران و اپلیکیشن های موبایلی بوده. در کل کتاب خوبیه. جملات قصار خوبی داره. کلا داستان رو کش داده ولی جذابه. از لحاظ محتوا باید خودتون بخونید و نظر بدید چون یه خورده زیاد بعد مادی و بیخدایی رو برجسته کرده مخصوصا اونجا که جسپر علنا خودش رو آتئیست معرفی می کنه. یخورده نا امیدی و افسردگی در داستان موج میزنه. ولی طنز سیاه خوبی هم داخلش هست در مورد جامعه. در کل جز از کل ارزش خوندن رو داره

کتاب فوق العاده ایه و اگه صوتی نبود مطمئنن تمومش نمیکردم کتاب مطلقا فلسفی نیست و به نظرم بهتره همون طور که برای کتاب های بچه ها رنج سنی مشخص میکنیم برای روحیه آدم ها هم حد و حدود مشخص کنیم کتاب داستانی از زندگی سخت و پر از درد یک خانواده که یه فاز نهلیسیم یا پوچ گرایی داره و اگه از نظر روحی دچار افسردگی هستین یا حال روحی خوبی ندارین یام دنبال این هستین که هرکتابی که میخونین نکات زیادی رو توش مارک کنین بهتون به جد میگم این کتابو فراموش کنین،از کل این کتاب میشه چند تا نکته ناب و کاربردی برای زندگی یاد گرفت ولی این نکات رو به صراحت ننوشتن باید از کل داستان شکارش کرد مثلا ،یجای داستان هست که پسر ۷ ساله ای به نام تری دین دچار مشکلی میشه که باید ورزش رو کنار بزاره،خب پزشک معالج بهش میگه ورزش رو فراموش کن و همین باعث میشه اون بچه به یه تبهکار تبدیل بشه،واقعا نکته آموزنده اش برای من که خودم پزشکم اینه که مراقب باشیم چطور با رویاها و اهداف آدم ها بازی میکنیم و کسی رو اونجور نا امید نکنیم که برای اثبات خودش هرکاری بکنه به نظرم اگه اون پسر رو به سمت ورزش تنیس یا بدمینتون هدایت میکردن صد درصد آینده خودش و خانواده اش متفاوت میبود و از این دست موضوعات به همه افراد مطلقا توصیه نمیشود اگه روحیه افسرده ای دارید فراموشش کنید،ترجمه و دوبله کتاب که واقعا بی نقص بود

این کتاب محشرهههههه بنظره من هر آدمهه علاقمند به کتاب باید حتما این کتاب رو حداقل یکبار هم که شده بخونهههه سبکش فوق العادههع بنظرم کلمه ی شگفت انگیز برای توصیفه این کتاب کمه

بعد از رمان صد سال تنهایی دومین رمانی بود که تسخیرم کرده بود و چند روز بعد از اتمامش هم تو حال و هوای رمان بودم اگر این داستان را بخونید مطمینا لذت بزرگی رو نصیب روح و روانتون کردین و به عنوان یک روانپزشک که اختلالات شخصیتی شخصیتهای داستان رو میدونستم باید عرض کنم لحن گوینده ها علی رغم اینکه برای بعضی ها مونوتون و ناخوشایند بوده اما کاملا متناسب با تیپ شخصیتی پارانویید بود و کاملا حس صحبت کردن این نوع شخصیتها رو بهم میداد

اگر کمی هم افکار مزاحم دارید نخونید لطفا به شدت دچار از هم گسیختگی روحی میشید. مجموعه ای غز آدم های به غایت روان پریش داستان رو می سازند که بودن هریک میتونه دهی آباد رو ویران کنه که البته اینجا آنچه خوبان همه دارند یکجا جمع شده. برای افراد حساس توصیه نمیشه

چرا که نه؟ چرا به جای چند کتاب خوب، یک کتاب فوق العاده نخوانیم؟! به حتم این کتاب، یک کتاب نیست! فارغ از اینکه علاقه به این کتاب، پیشتر بحث سلیقه را به میان می کشد، اما در کل کتابی آموزنده، جذاب، و دوست داشتنی است. برای شناخت بهتر ضمیر ناخودآگاه خود / جامعه، یا دانستن سوراخ سمبه های شخصیتی خود / جامعه این کتاب را با حوصله بخوانید. 《انسان ها کارهایشان را به دلایل متعالی انجام نمی دهند - ممکن است بعضی کارهایشان متعالی باشد - ولی دلایل آن کارها متعالی نیست》

به عنوان کسی که کار رسمی گویندگی کتاب صوتی کرده، (البته شخصا ادعا اجرای خوب ندارم ولی این ادعا رو دارم که توان تشخیص یک اجرای خوب یا بد رو دارم) گویندگی این کتاب به غایت ضعیفه. نظرم رو هم بر اساس چند جمله اول نمونه ش دارم میگم. به شدت مونوتن، سرعت بد، لحن بسیار نامناسب و...

به سیاهی ذغال و مصداق کامل نهیلیسم. تو این کتاب دنبال حال خوب نباشید

کتاب خوبیه اما ترجیح می دادم نویسنده بعد از نوشتن ششصد صفحه به جمع بندی بهتری می رسوند کتاب رو

عالیییییی بود 👌🏻👌🏻👌🏻👌🏻👍🏻👍🏻👍🏻👍🏻👍🏻

گوش دادن به این کتاب خیلی برام لذت بخشه جوریکه که ترغیبم میکنه کتابای بیشتری بخونم و بشنوم. شخصیتای کتاب خیلی برام واقعی بودن و گویندگی اول یکم ناآشنا بود ولی به مرور باهاش ارتباط برقرار کردم و اخر کتاب عاشق داستان و حتی گویندگیش شدم. خیلیی دوسش داشتم ینی یجورایی معتادش شدم و اینکه تموم شد ناراحتم کرد! لطفا کتابی با همین سبک یا جذابیت بهم معرفی کنین

هروقت گوینده عوض شدخبرم کنیدبخرمش صدای این گوینده اصلادلچسبم نبود

ممنون از طاقچه برای افزودن این کتاب به بخش بی نهایت. خیلی خیلی خیلی شنیدن این کتاب لذت بخش بود وقتی تمام شد و گوینده گفت پایان دلم گرفت میتونستم تا بی نهایت بهش گوش بدم

جزء از کل؛ برای نوشتن نظرم راجع به این کتاب باید یه مقایسه کنم. می‌تونید کتاب صدسال تنهایی گابریل‌گارسیامارکز رو یه تابلوی رنگ روغن اکسپرسیونیسم و کتاب جزء از کل استیوتولتز رو یه تابلوی رنگ روغن امپرسیونیسم ببینید. (اسم سبک‌ها رو نمی‌دونستم، تابلوها در نظرم اومدن و سرچ کردم تا بدونم، اگر نمی‌شناسید مثل من سرچ کنید سبک‌ها رو بشناسید.) کتابی غنی به همان وسعت با تعداد شخصیت و پیچیدگی کمتر، طوری که در مدت زمان خواندن صدسال تنهایی ممکن است بارها ناچار شوید به شجره‌نامه رجوع کنید تا گره‌های ذهن‌تان باز شود ولی در جزء از کل در مواقعی حتی به مراتب ساده‌تر نویسنده بعد از بازگردانی یک شخصیت به نقش او اشاره می‌کند، دلیلش می‌تواند درنظر گرفتن تفاوت یک نسل و ذهن خواننده‌یی باشد که شاید در مدت حدود پنجاه سال تنبل شده از جانب ذهن نگران نویسنده باشد. در عین حال خیالتون راحت باشه که می‌تونید با خوندنش از سیر شدن ذهن کتاب‌خوان‌تون لذت ببرید! در مورد کیفیت ترجمه و خوانش این نسخه، به نظرم با کمترین سانسور ممکن و احترام هم‌زمان به قوانین نشر و شعور مخاطب ترجمه شده و خوانش کتاب هم از بهترین کتاب‌های صوتی موجود است. هرچند که شاهکاری حاصل کار جمع زیادی از گویندگان نبود و گاهی اشتباهاتی ناشی از بی‌توجهی به متن و صرف روخوانی کردن وجود داشتند که در بخش مربوط به آقای رحیمی‌سام شاید به تعداد انگشتان دست می‌رسید ولی در بخش مربوط به آقای بیرق‌دار از دو سه مورد تجاوز نمی‌کرد. خواندن و شنیدن این کتاب را پیشنهاد می‌کنم، احتمال این‌که در مدت خواندن کتاب، بخواهید تکه‌ای از متن را در گوشه‌یی برای خودتان یادداشت کنید هم هست! از متن: “وقتی کسی به این دنیا می‌آید که به عمیق‌ترین ژرفاهای ممکن شَر می‌غَلتد، همیشه هیولا خطابش می‌کنیم یا شیطان یا تجسم شر. ولی هیچ‌وقت درنظر نمی‌گیریم ممکن است این آدم واقعا چیزی فرازمینی و آن‌دنیایی با خود داشته باشد. شاید انسان شریری باشد ولی در نهایت فقط یک انسان است. ولی اگر انسانی خارق‌العاده در آن سوی گستره فعالیت کند، طرفِ خوبی، مثل مسیح یا بودا، بی‌درنگ او را بالا می‌بریم. می‌گوییم خدا است و الهی و فراطبیعی و غیرزمینی. این نشان می‌دهد ما خود را چطور می‌بینیم. راحت قبول می‌کنیم بدترین موجود که بیشترین آسیب‌ها را می‌زند انسان است ولی به هیچ عنوان نمی‌توانیم بپذیریم بهترین موجود، کسی که سعی در القای تخیل و خلاقیت و هم‌دلی دارد، می‌تواند یکی از ما باشد. خیلی نظر خوبی به خودمان نداریم ولی خیلی هم از این پایین بودنمان ناراحت نیستیم.”

تو این اوضاع امروزه ی دنیا ، خوندن ی همچین کتابی که رو اعصاب ادم رژه میره رو به کسی توصیه نمیکنم خودم تا نصف تونستم بخونم شاید تو فرصتهایی که آدم حوصله اش برای شنیدن غم و غصه و دردسر دیگران زیاده مناسب باشه

چرا اینقدر بدون اینکه بفهمیم به آدم حس بد و سیاه و ترسناک میده و آدم وابسته این حس میشه صداش رو مغز آدم تاثیر میزاره یه حس بد عجیب که جالبش اینه دوست داری ادامه بدی به این حس🥲

محشر بود

تا صفحه آخر لذت بردم. مخصوصا وقتی زاویه‌ی دید داستان تغییر می‌کنه!

گویندگی کتاب واقعا بی نظیره متن کتاب شاهکاره شاهکاره خیلی راضی بود خیلی زیاد

کتاب جذاب و چالشی است ک فلسفه زندگی را در قالب داستان ب چالش میکشد. قسمتی از متن کتاب رو مینویسم تا بدونید تا حدودی با چ کتابی روبه رو هستید دو رو بودن خیلی چیز وحشتناکی است؟ دو رویی نشانه انعطاف شخصیت نیست؟ اگر روی اصول خودت پافشاری کنی معنیش این نیست که تبدیل میشوی به یک آدم خشک با ذهنی بسته؟ بله، من اصول دارم. ولی خوب که چه؟ یعنی نباید تا آخر عمر هیچ انعطافی از خود نشان بدهم؟ من اصولم را ناخداگاه انتخاب کردم تا سلوکم را رهبری کند، ولی آدم نمیتواند ذهن خودآگاهش را وادار کند بر ناخودآگاهش فایق آید...