کتاب صوتی نیروی حال یکی از راهگشاترین و عمیق‌ترین نگاشته‌هایی‌ست که در زمینۀ فراروان‌شناسی و زیستن آگاهانه در لحظۀ حال نوشته شده است. این کتاب نوشته اکهارت تله است که با ترجمه هنگامه آذرمی منتشر شده است.

درباره کتاب نیروی حال

کتاب نیروی حال از شگفتی و قدرت لحظۀ حال برای زیستنی سرشار سخن می‌گوید که چگونه لحظۀ اکنون، یگانه حقیقت موجود و جاودانه است و هر آن چه هست، فقط در بستر گسترۀ آن جاری‌ست. این که گذشته و آینده توهمی بیش نیستند و تنها فرافکنی‌هایی برای گریز از لحظۀ حال به شمار می‌آیند. تُله در این کتاب، شیوه‌های متنوع و گوناگونی را برای زیستن در همین دم ارایه می‌دهد تا آدم‌هایی با ویژگی‌های مختلف بتوانند از دروازه‌های مناسب وضعیت خود به درون لحظۀ حال گام بگذارند و هدایای بی‌مانند آن را دریافت دارند. تُله آزادی آدمی را در گروی درک این نکته می‌داند که او «فکرکننده» نیست. وقتی انسان تماشاگر می‌شود، سطحی بالاتر از آگاهی فعال می‌شود و اندک‌اندک درک می‌کند که ورای تفکرش، گستره‌ای بی‌کران از شعور وجود دارد و همۀ امور به راستی مهم، از ورای ذهن برمی‌خیزد.

کتاب نیروی حال، راه رهایی از اسارت ذهن، ورود به حالت روشن‌بینی و حفظ آن در زندگی هرروزه به کمک دست‌یابی به نیروی حال، رهایی از ترس برآمده از تسلط نفس بر ذهن، تمرکز بر لحظۀ حال و پایان دادن به توهم زمان و رهایی از زمان روانی را به مخاطب می‌آموزد. آموزه‌های تُله در قالب پرسش و پاسخ‌هایی رایج، مهم و گویا به سادگی و روانی به مخاطب انتقال می‌یابد. سؤال‌هایی که تشنگان عشق در سراسر جهان در نشست‌های بسیار با او در میان گذاشته و در پی یافتن پاسخی درخور برای آن‌ها بوده‌اند. این آموخته‌ها از جنس ناب زندگی‌ست و در چارچوب متداول آیین‌ها و سنت‌ها گیر نمی‌افتد و درجا نمی‌زند و در عین حال از حقیقت نهفته در ورای آن‌ها سرچشمه می‌گیرد.

دنیای پرمشغلهٔ امروز، شتاب زندگی و مسایل اقصادی، بسیاری از ما را از خواندن و لذت مطالعه دور کرده است. خوشبختانه فناوری‌های به روز راهی برای حل این مشکل یافته که محصولات شنیداری کلک آزادگان از آن بهره گرفته است. کتاب شنیداری «نیروی حال» سومین کتاب شنیداری کلک آزادگان است که از فروردین‌ماه سال ۱۴۰۰ در اختیار علاقه‌مندان قرار خواهد گرفت. این کتاب شنیداری از ویژگی‌هایی منحصر به فرد برخوردار است که برخی از آن‌ها عبارتند از

الف) خوانش درست واژه‌ها و جمله‌ها مطابق کتاب نوشتاری

ب) لحن صحیح، بدون القای معنا یا برداشت خاص به مخاطب

پ) صدابرداری حرفه‌ای و کیفیت مطلوب

ت) بسته‌بندی ویژه و منحصر به فرد.

شنیدن کتاب نیروی حال را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به تمام کسانی که در زندگی به دنبال موفقیت هستند پیشنهاد می‌کنیم.

درباره اکهارت تله

اکهارت تله نویسنده و معلم آلمانی در سال ۱۹۴۸ متلهد شد. وی دوران کودکی و نوجوانی سختی را پشت‌سر گذاشته و همین امر نیز سبب شد تا در دوران نوجوانی دچار افسردگی شود. پدر و مادرش از یکدیگر جدا شدند و اکهارت با پدرش به اسپانیا رفت. او به دبیرستان نرفت و مطالعه نجوم، ادبیات و زبان را در خانه شروع کرد. در سن نوزده سالگی به انگلستان رفت و به مدت سه سال مشغول تحصیل زبان‌های آلمانی و اسپانیایی شد. در سن ۲۲ سالگی تصمیم گرفت جستجوی خود را در زمینه‌های فلسفه، ادبیات و روانشناسی دنبال کند و بنابراین در دانشگاه لندن ثبت نام کرد.

تله پس از فارغ‌التحصیلی، تحصیلات تکمیلی خود را در سال ۱۹۷۷ در دانشگاه کمبریج آغاز نمود، اما پس از زمان کوتاهی تحصیلات خود را نیمه‌کاره گذاشت.

اکهارت تله می‌گوید پس از ترک کمبریج درحالی که ۲۹ ساله بود دگرگونی عمیقی را تجربه می‌کند. شبی با رنج غیرقابل تحمل افسردگی، از خواب برمی‌خیزد و به یک شهود دگرگون‌کننده دست می‌یابد. او این تجربه را اینطور توضیح می‌دهد: «من نمی‌توانستم خودم را تحمل کنم. ناگهان سؤالی به ذهنم آمد که جوابی برایش نداشتم. این من کیست که نمی‌تواند خودم را تحمل کند؟ ناگهان با یک فضای خالی روبرو شدم. در آن لحظه نمی‌دانستم که خود ساخته شده توسط ذهنم- با تمام سنگینی، مشکلات و زندگی کردن در گذشته ناخوشایند یا آینده ترسناک - فرو ریخته و ناپدید شده است. فردا صبح که از خواب برخاستم همه چیز در صلح و آرامش بود. چون دیگر از خود خبری نبود. تنها حضور و بودن را تجربه می‌کردم. تنها مشاهده‌گر بودم». این احساس ادامه پیدا کرد و او حسی نیرومند از آرامش را در تمام موقعیت‌های زندگی تجربه می‌کرد. تله تحصیلات دکترای خود را نیمه کاره رها کرد و به مدت تقریباً دو سال بیشتر وقت خود را در پارک راسل در مرکز لندن، در حالتی از سرخوشی عمیق به تماشای جهان نشست.

پس از این تجربه، اکهارت تله چند سال را بدون کار و سرگردان اما در حالت سرخوشی درونی گذراند و در ادامه به یک معلم معنوی شد. پس از آن ، او به آمریکای شمالی مهاجرت کرد و کتاب «نیروی حال» را در سال ۱۹۹۷ منتشر کرد. نوشتن این کتاب او را به شهرت جهانی رساند. او در ادامه کتاب «زمینی نو» را تالیف کرد که این کتاب نیز با استقبال بی‌نظیری در دنیا روبرو شد.

بخشی از کتاب نیروی حال

بزرگ‌ترین مانع در راه روشن‌بینی

روشن‌بینی چیست؟

سی سال بود که فقیری در کنار جاده‌ای نشسته بود. روزی غریبه‌ای از آنجا می‌گذشت. فقیر همان طور که کاسهٔ گدایی‌اش را پیش می‌برد، زیر لب گفت: «به من مسکین کمک کنید.» غریبه گفت: «چیزی ندارم که به تو بدهم.» سپس ادامه داد: «آن چیست که رویش نشسته‌ای؟» فقیر پاسخ داد: «چیزی نیست، جز جعبه‌ای کهنه که سالیان سال رویش نشسته‌ام.» غریبه پرسید: «آیا هرگز به درون آن نگاه کرده‌ای؟» فقیر در پاسخ گفت: «خیر، فایدهٔ این کار چیست؟

چیزی درون آن نیست.» غریبه اصرار کرد که او نگاهی به درون جعبه بیندازد. فقیر توانست از شکاف جعبه نظری به درون آن بیندازد و با شگفتی و ناباوری دید که درون جعبه پر از طلاست.

و من، آن غریبه‌ای هستم که چیزی ندارد به شما بدهد، تنها از شما می‌خواهد که نظری به درون بیندازید. نه درون جعبه‌ای که در این داستان به آن اشاره شد، بلکه جایی بس نزدیک‌تر: درون خودتان!

می‌شنوم که می‌گویید: «اما من آن مرد فقیر نیستم.»

کسانی که به ثروت راستینشان - یعنی شادمانی درخشان همراه با آرامشی ژرف و استوار - دست نیافته‌اند، حتی اگر از ثروت مادی بسیاری برخوردار باشند، فقیر هستند. آن‌ها در بیرون خود تکه‌پاره‌هایی از لذت یا خشنودی را برای دست‌یابی به اعتبار، امنیت و عشق می‌جویند، در حالی که در درون از گنجینه‌ای برخوردارند که نه تنها تمامی این‌ها، بلکه چیزی بی‌نهایت عظیم‌تر از آنچه را جهان می‌تواند به آن‌ها عرضه کند در بر دارد.

اشراق یا روشن‌بینی، دستاوردی ابرانسانی را در خاطر زنده می‌کند و «من درونی» ما علاقه دارد که آن را به همان شکل در آن دوردست‌ها نگه دارد، در حالی که روشن‌بینی صرفاً حالت طبیعی احساس یکی شدن با «بودن» است. حالتی از پیوند با چیزی غیر قابل اندازه‌گیری و لایزال، آنچه که شگفتا! در گوهر، همان هستید و با این همه بسیار بزرگ‌تر از شماست. روشن‌بینی، در واقع کشف سرشت راستینتان فراسوی نام و شکل ظاهر است. ناتوانی در احساس این پیوند، به توهم جدایی از خویشتن و جهان پیرامون می‌انجامد. در این صورت، آگاهانه یا ناآگاهانه خویش را به شکل پاره‌ای جداشده می‌انگارید. آنگاه ترس پدیدار می‌گردد و کشمکش در بیرون و درون، هنجاری آشنا می‌شود.

توصیف سادهٔ بودا از روشن‌بینی را بسیار دوست دارم: «پایان درد و رنج»! در این پیام هیچ ویژگی ابرانسانی وجود ندارد. آیا غیر از این است؟ البته به عنوان یک توصیف، کامل نیست. فقط به آنچه که روشن‌بینی نیست، اشاره دارد: نبودنِ رنج. اما هنگامی که رنج نباشد، چه باقی می‌ماند؟ اینجاست که بودا سکوت می‌کند. سکوت او بر این نکته اشاره دارد که خودتان باید آن را بیابید. بودا با این توصیفِ منفی می‌خواهد که ذهن، آن را به یک باور یا دستاوردی ابرانسانی، هدفی که امکان تحققش نیست، تبدیل نکند. با وجود چنین احتیاطی، بسیاری از بودایی‌ها هنوز معتقدند که روشن‌بینی مختص بودا بوده است و امکان رسیدن آنان به روشن‌بینی، دست کم در این دورهٔ زندگی‌شان ممکن نیست.

واژهٔ «بودن» را به کار برده‌ای، منظور از «بودن» چیست؟

بودن، یعنی آن هستی یگانهٔ همیشه حاضر و ابدی، فراسوی هزاران شکل از حیات که تابع تولد و مرگ هستند. با این همه، «بودن» نه تنها فراسوی هر چیز، که در ژرفنای آن به عنوان درونی‌ترین نادیدنی و جوهر لایزال آن چیز است. یعنی آن چیزی که هم‌اکنون به صورت ژرف‌ترین بخش وجود و سرشت راستینت در اختیار توست. اما نخواه که آن را با ذهنت درک کنی، سعی نکن آن را بفهمی. فقط هنگامی که ذهن تو خاموش باشد، آن را خواهی شناخت؛ زمانی که کامل و پرتوان در «لحظهٔ حال» حضور داری. روشن‌بینی، بازیافتن آگاهی «بودن» و به سر بردن در آن حالتِ «احساس - ادراک» است.