کتاب دوردست همین جاست و داستان های دیگر

کتاب دوردست همین جاست و داستان های دیگر نوشتهٔ زیگفرید لنتس و ترجمهٔ حسن نقره چی است. انتشارات نیلوفر این مجموعه داستان کوتاه را روانهٔ بازار کرده است.

درباره کتاب دوردست همین جاست و داستان های دیگر

کتاب دوردست همین جاست و داستان های دیگر ۲۲ داستان کوتاه به قلم زیگفرید لنتس را در بر گرفته است. این داستان‌های کوتاه اغلب در شمال آلمان و پس از جنگ جهانی دوم رخ می‌دهند و با اینکه درون‌مایهٔ مشترک ندارند، در همهٔ آن‌ها می‌توان تأثیر تاریخ آلمان و جنگ‌های جهانی و دغدغهٔ سرنوشت مردم و طبقهٔ محروم‌تر را پیدا کرد. عنوان تعدادی از این داستان‌های کوتاه عبارت است از «ملاقات بین دو ایستگاه»، «هرکسی یک دفعه را می‌تواند»، «لوکاس، خدمتکار نرمخو»، «خانه‌ای تنها از عشق» و «دوردست همین‌جاست».

داستان کوتاه به داستان‌هایی گفته می‌شود که کوتاه‌تر از داستان‌های بلند باشند. داستان کوتاه دریچه‌ای است که به روی زندگی شخصیت یا شخصیت‌هایی و برای مدت کوتاهی باز می‌شود و به خواننده امکان می‌دهد که از این دریچه‌ها به اتفاقاتی که در حال وقوع هستند، نگاه کند. شخصیت در داستان کوتاه فقط خود را نشان می‌دهد و کمتر گسترش و تحول می‌یابد. گفته می‌شود که داستان کوتاه باید کوتاه باشد، اما این کوتاهی حد مشخص ندارد. نخستین داستان‌های کوتاه اوایل قرن نوزدهم میلادی خلق شدند، اما پیش از آن نیز ردّپایی از این گونهٔ داستانی در برخی نوشته‌ها وجود داشته است. در اوایل قرن نوزدهم «ادگار آلن پو» در آمریکا و «نیکلای گوگول» در روسیه گونه‌ای از روایت و داستان را بنیاد نهادند که اکنون داستان کوتاه نامیده می‌شود. از عناصر داستان کوتاه می‌توان به موضوع، درون‌مایه، زمینه، طرح، شخصیت، زمان، مکان و زاویه‌دید اشاره کرد. تعدادی از بزرگان داستان کوتاه در جهان «آنتوان چخوف»، «نیکلای گوگول»، «ارنست همینگوی»، «خورخه لوئیس بورخس» و «جروم دیوید سالینجر» و تعدادی از بزرگان داستان کوتاه در ایران نیز «غلامحسین ساعدی»، «هوشنگ گلشیری»، «صادق چوبک»، «بهرام صادقی»، «صادق هدایت» و «سیمین دانشور» هستند.

خواندن کتاب دوردست همین جاست و داستان های دیگر را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

خواندن این کتاب را به دوستداران ادبیات داستانی آلمان و قالب داستان کوتاه پیشنهاد می‌کنیم.

درباره زیگفرید لنتس

زیگفرید لنتس در ۱۷ مارس ۱۹۲۶ به دنیا آمد و در۷ اکتبر ۲۰۱۴ درگذشت. او از نویسندگان بزرگ آلمان، پس از جنگ در قرن بیستم بود؛ مدتی نیز روزنامه‌نگار بود. لنتس یکی از نویسندگان بزرگ قرن بیستم آلمان که اغلب داستان کوتاه در فضای جنگ و پساجنگ می‌نوشت، اما در زمینه‌ٔ نگارش رمان، مقاله و نمایش رادیویی نیز تبحر داشت. اگرچه نام او در مدارک بایگانی حزب نازی وجود دارد، او هرگز از این حزب حمایت نکرد و نامش همچون هزاران آلمانی دیگر، بدون اینکه چیزی بداند، وارد لیست اعضای حزب شد. لنتس در دوران فعالیت ادبی خود موفق به دریافت جوایز ادبی بسیاری شد. از میان‌ آن‌ها می‌توان به جایزهٔ ادبی گوته در دویست‌و‌پنجاهمین زادروز «ولفگانگ گوته» اشاره کرد؛ همچنین او پیش از مرگش، بنیاد زیگفرید لنتس را بنا کرد و بخش اعظم ثروتش را برای جایزه‌ٔ ادبی زیگفرید لنتس به جا گذاشت. این جایزه هر ۲ سال یک‌بار، توسط هیئتی ۵نفره به نویسنده‌ای اهدا می‌شود که به‌واسطهٔ رمانش، شناخته شده و روح آثارش به آثار زیگفرید لنتس نزدیک است. او مانند «گونتر گراس» از سیاست شرقی «ویلی برانت»، صدراعظم آلمان و حزب سوسیال‌دموکرات آلمان پشتیبانی کرد و به‌همین‌خاطر برای امضای قرارداد آلمان و لهستان در سال ۱۹۷۰ به ورشو دعوت شد. کتاب‌های «همهٔ جنگلبانان شاد نیستند»، «دوردست همین‌جاست و داستان‌های دیگر» و «زنگ انشاء» از آثار مکتوب زیگفرید لنتس هستند.

بخشی از کتاب دوردست همین جاست و داستان های دیگر

«سربازان میلیشیا را دید که کنار جوی خیابان نشسته‌اند: مردانی تنومند با چکمه‌های گرم و نرم و مسلسل‌های عریان که وقتی به اطراف نگاه می‌کردند روی سینه‌های‌شان تاب می‌خورد. صورتش را به شن‌های خیس میان ریل‌ها چسباند.»