نظرات کاربران درباره کتاب دختر شینا: خاطرات قدم‌خیر محمدی کنعان

خیلی ممنونم دوست عزیزم که انقدر مطالب رو خوب می خونی. منظور من هم این بود که این خانوم اگر همسر شهید یا یک رزمنده نمیشد، و باز هم زندگی سختی داشت، آیا باز هم به چشم یک قهرمان نگاهش می کردیم؟ این خانم خیلی سختی و تنهایی کشیده و من نمی خواهم که کارهاش رو بی ارزش کنم. اما به نظرم قهرمانهای واقعی جنگ دختر و خانم هایی هستن که از هیچ چیز نترسیدن و با دست های خالی تو مناطق جنوبی و کردستان با دشمن جنگیدند. نه خانمی که حتی از تاریکی شب توی پارک میترسه. منظورم هم از تعصب های غلط، مردسالاری اون زمان بود. که زنها تنهایی بچه ها رو بزرگ کنند، نفت بخرن، لباس بشورن، غذا بپزن، توی صف های کیلومتری وایسن و ..... اگر این خانم یک قهرمان هست، پس خیلی از خانم های هم نسلشون که این شکلی زندگی کردند اما شوهر رزمنده ای هم ندارن باید قهرمان در نظر گرفت.

احتمالا منظور ایشون از تعصب های غلط، رفتن به جبهه و جنگیدن با دشمن نیست، همونطور که در جمله قبلیشون اشاره کردن. بلکه می گویند در برخی خانواده ها وظیفه و مسئولیت بزرگ کردن فرزندان فقط بر دوش زنان گذاشته می شود.گویا که پدر خانواده این وسط برای تربیت و تروخشک کردن فرزندش نقشی ندارد! این همون تعصب غلطیه که بهش اشاره کردن. دوستانه تقاضا میکنم در مورد اظهار نظر کسی عجولانه نظر ندهیم. حداقل به این فکر کنیم که شاید برداشت ما اشتباه بوده باشد. و اگر تمایل به اظهار نظر و ابراز مخالفت یا موافقت داشتیم، نظرات ارائه شده و جملات را دو بار، حتی شده سه بار بخوانیم. کمی تامل هم بد نیست.

دوست عزیزم درسته که کتابهای( دا و فرنگیس) زیباهستن و اون دو خانم خیلی کارهای باارزشی کردن ولی خیلی زنان و دخترانی در این سرزمین چنین کارهایی کردن ولی ناشناخته اند. وخانم حسینی یا خانم فرنگیس تنها زنان قهرمان کشورما نیستند. امنیتی که امروز من و شماداریم فقط بخاطر خون همون شهدایی ست که بقول شماباتعصب های غلط رفتن و جنگیدن. اگرشما امروز داری با آرامش از طاقچه کتاب میخونی و درامنیت زندگی میکنی مدیون همون تعصب های غلطی