نظرات کاربران درباره کتاب بهار برایم کاموا بیاور

کتاب از زبان یک خانمه که با همسر و دو فرزندش در خانه ای دور افتاده زندگی می کنه. او ذهن آشفته ای داره و چیزهایی رو می بینه میشنوه و توصیف می کنه که بقیه نمیبینن و انگار که دچار وهم شده، برای من کتاب کشش بسیار بالایی داشت، و یه روزه خودندمش، اینو اکثر دوستان هم نوشتن که قطعا نشون دهنده کشش بسیار بالای کتاب، و اما پایان، وقتی به صفحات انتهایی کتاب رسیدم از روی شماره صفحات خیلی می ترسیدم که به تمام سوالات ذهنی من پاسخ داده نشه و کتاب به پایان برسه، ولی بر خلاف بقیه تقریبا به اکثر سوالات من پاسخ داده شد. ذهن بزرگترین و پیچیده ترین جهان این عالم.

اگر دنبال یک داستان سورءال موفق ایرانی هستی همین‌کتابه! اگر فیلم دیگران رو دیدی و لذت بردی این‌کتاب هم بهت کیف میده!😉 خانم دکتر مربم حسینیان عشقی🌹😘

میتونست داستان جذابی باشه اما از وسط هاش قروقاطی بود و واگویه های یک زن روان پریش...

خیلی چسبید بعد از مدت‌ها رمان نخوندن این یک تجربه عالی بود مرسی از چالش کتابخوانی طاقچه

در یکی از نظرات این کتاب خواندم که خواننده ای از فضای مالیخولیایی آثار ایرانی گلایه کرده بود. با این حرف کاملا موافقم. تازگی هر کتاب ایرانی را که باز میکنیم یک فضای وهم زده ی افراطی دارد که از کجا نشأت گرفته نمیدانم. از حق نگذریم این کتاب تا میانه ی کتاب خیلی خوب بود اما از اواسط کتاب هرچه به انتها نزدیک تر می‌شدیم افتضاح تر می شد . به طرزی که حتی نمی‌خواستم سه چهار فصل آخر را بخوانم . انگار نویسنده از نوشتن خسته شده بود. از نویسندگان محترم عاجزانه می‌خواهم کمی رشد کنند. دست از چرند نویسی بردارند و کمتر آبروی ادبیات ایران ببرند لطفاً . هیچکدام از شخصیت ها خوب در نیامده و هیچ گرهی از داستان باز نمی شود . فقط برای خواننده یک نا امیدی باقی می ماند .

2.5 ⭐️ عجب کتاب عجیبی! فضای سردی داشت و من از یه جا به بعد دیگه نمی‌تونستم واقعیت و توهم رو از هم تشخیص بدم. داستان کشش به‌نسبت خوبی داشت اما من اواسط داستان چند بار می‌خواستم کتاب رو رها کنم چون کلی سوال داشتم و حسابی گیج شده بودم، اما درنهایت هم با انتظار فهمیدن معماهای داستان تا آخر ادامه دادم. اما باز هم انقدر اطلاعات و کلیدهای داستان کم بودن که حدس زدن یا فهمیدن نکته‌ای تو داستان کار راحتی نبود. فضاسازی و شخصیت‌پردازی کتاب رو واقعا دوست داشتم. خیلی تو ذهنم موندگار شد. یک‌چهارم انتهایی کتاب تنها بخشی بود که من می‌تونم بگم با اشتیاق و حیرت خوندمش چون یه سری معماها داشتن حل می‌شدن. البته اگر همه‌ی اطلاعات داستان توی آخر کتاب جمع نشده بود، من شاید خیلی بیشتر از روند داستان لذت می‌بردم. چون تا دوسوم کتاب رسما حس می‌کردم تو همون برهوتی که شخصیت اصلی هست گیر افتادم و دارم دور خودم می‌چرخم و چیزی نمی‌فهمم. با این وجود، از پایان داستان، باز هم اون چیزی که انتظارش‌و داشتم ندیدم و رضایت‌بخش نبود. وقتی که کتاب تموم شد و بستمش، فقط ۴۰ یا نهایتا ۵۰درصد کتاب رو متوجه شده بودم. اگر کلی نمی‌گشتم و نقدهای مختلف راجع‌بهش نمی‌خوندم، احتمالا بخش زیادی از داستان همچنان برام گنگ می‌موند. نمی‌دونم بگم دوستش داشتم یا نه. احتمالا با آگاهی الانم بعدا یک بار دیگه این کتاب رو بخونم.

نمیدونم چطوری بنویسم که داستان لو نره، ولی در نهایت نفهمیدم چی شد:| پر از ابهام🤦🏻‍♂️ پر از سوال 🤦🏻‍♂️

یکی از عجیب ترین داستانایی بود که تا به حال خوندم. با شخصیت های عجیب و گاها ترسناک. اولین بارمه که همچین سبک داستانی می خونم. نتونستم با شخصیتای داستان ارتباط برقرار کنم. البته این موضوع دلیل نمی شه که بگم داستان پردازی خوب نبود. درسته داستان باب سلیقه ی من نبود اما داستان با کشش و تعلیق خوبی منو همراه شخصیت ها تا پایان داستان کشوند.

بسیار عالی. ذهن و فکرم رو خوب به چالش کشید. فضاسازی فوق العاده خوب 👏🏻👏🏻👏🏻

قبلا هم کتاب بانو گوزن رو خونده بودم هردو کتاب خواننده رو همراه میکنن ولی در اخر گیج ومبهوت رها میکنن. شاید بین نویسنده ها عجیب نوشتن واینکه ۹۰ در صد خواننده ها بگن نفهمیدیم چی شدعجیبترین کتابی بود که خوندیم..ووو.. کلاس کاری حساب بشه ولی به نظرمن کتابی خوبه که هرچقدر هم فضای وهم الود ومعمایی داشته باشه از یک جایی به بعد ونه در اخر کتاب شروع کنه به باز کردن گره ها وبه تدریج لذت حل معماها به جان خواننده بنشینه ودر اخر اکثریت خواننده ها بگن از خوندنش لذت بردیم.نه اینکه همه گیج وگول بمونن....اگه جزء کتابهای روانشناسی خاصه که باید تو همون گروه دسته بندی بشه که فقط علاقمندان اون دسته بخوننش... من تو یک صفحه به اخر مونده فکر میکردم فهمیدم ماجرا چی بوده که تو صفحه اخر با امضای نگار دوباره گیج شدم... داستان اونطور هم که میگن ترسناک نیست شاید این فضاهای وهم الود اگه به فیلم تبدیل بشن ترسناک به نظر بیان ولی در قالب نوشته خیر. ( این قسمت ممکنه اسپویل باشه اگه نمیخواید نخونید ) ( کتاب با یک نویسنده وخانوادش در برهوت شروع میشه ولی اصل ماجرا این نیست وهمش توهمات یک خانم هست که بعد از یه حادثه تلخ خودش رو تو کنج اتاقش در خانه پدری زندانی کرده .....) ... درکل خوندن این کتاب رو فقط به افرادی که به فضاهای وهم الود وعجیب و ذهنهای پریشان و پایان نامفهوم قصه علاقه دارن پیشنهاد میکنم.....

داستان پر ابهام هم در زمان و مکان و افراد و اتفاقات البته شاید بعضی ذهن ها خاص باشند بتوانند این رویا ها را باهم مرتبط کنند ولی من نتونسم

خواندن کتاب رو توصیه میکنم. به نظرم ریتم داستان خوبه و تا انتهای داستان برای خواننده کشش داره

داستان کتاب در خصوص نویسنده ای است که برای نوشتن رمان همراه زن و دو فرزندش به یک مکان پرت و برهوت نقل مکان می‌کند. کتاب از زبان مریم زن نویسنده و به صورت نامه روایت می‌شود. قلم نویسنده در بیان ترس و وحشت مریم از دیدن سایه ها موفق بوده است. روایت داستان سیر مستقیم و خطی ندارد و در سیر روایت از گذشته‌ی مریم و علت ذهن پریشان او پرده بر می‌دارد. اما نویسنده در نهایت نمی‌تواند از عهده بازکردن سایر گره‌های داستان بر‌بیاید و در آخر خواننده می‌ماند با حجمی از سوالات بی پاسخ...

عالی. فقط همین رو میتونم بگم محشر بود

چه حیف از وقتم.

مزخرف

اصلا جذاب نبود بی مفهوم محض