نظرات کاربران درباره کتاب بیگانه

من این کتاب رو با ترجمه امیر جلال الدین اعلم مطالعه کردم ، ترجمه فاجعهههه بود ؛ اصلا سمتش نرید! گمونم همین ترجمه جناب شهدی بزرگوار یا ترجمه آل احمد بهترین ترجمه ها باشند . کتاب هم اگر درک بشه ، بسیار کتاب درخور توجهی هست . شخصیت اصلی داستان مورسو آیینه ی یک فرد اگزیستانسیالیسته. برای من کتاب جالبی بود.

کتاب عجیبی بود... توصیفات کتاب بسیار زیبا و ملموس بودن. داستانِ زندگیِ شخصیت اصلی، کسالت‌بار و بدون هدف بود. شاید سطحی‌ترین اهدافِ دنیای مادی برای رفع نیازهای فردی (که در پَس این داستان حرف‌های زیادی برای گفتن داشت). بی‌تفاوتی و انفعال مورسو، عشق و نیازِ ماری، خشم و روزهای تکراریِ سالامانو و... هرکدوم چیزی رو به کسانی که بفهمنش! یاد میدن... هرکسی باهاش ارتباط نمی‌گیره، بعضاً جمله‌ها و استعاره‌هایی داشت که نیاز به تأملی ورای کلمات داشتن. اما در مورد ترجمه: بخش‌های زیادی (مرتبط با ماری) حذف شده بودن که طبیعیه اما می‌شد بعضی جاها حذف نشه، کلمات هم می‌تونستن با دقت بیشتری انتخاب بشن. وَ بخش‌های ممیزی کتاب هم بعضاً با توصیفات زائدی که توی متن اصلی کتاب نیومده همراهن!! («دخترهای جوان محله، بدون روسری»؟! کجای کتاب به روسری اشاره کرده!)

این کتاب رو فقط با ترجمه خشایار دیهیمی بخونید و لاغیر

هشدار اسپویل!!! بعد از خواندن کتاب نظر را بخوانید. من این کتاب رو ی بخش هایی از اقای شهدی و ی بخش هایی هم از ترجمه جناب جلال آل احمد خوندم هر قسمتیش رو یکیشون بهتر ترجمه کردند. تمام داستان در قسمت اخر بخصوص قبل از اعدام بود هنگامی ک با شخصیتی اشنا شدیم که برای مادر خود ناراحت نبود چون بنظرش تمام چیزی ک میخواست به خواست خودش داشته و دلیلی نداره ناراحتیش و یا دادگاهی ک رقابت وکلا و احساس عوام بود ن قضاوت واقعی فرد و عملش و ... خیلی کتاب زیبایی درصورت تامل هستش بنظر بنده

داستان کتاب با مرگ مادر مورسو شروع می شه و عکس العمل بی تفاوت اون نسبت به این قضیه که از همین اول داستان مشخص میشه با شخصیت عادی تو داستان سر و کار نداریم بلکه با آدمی طرف هستیم که نسبت به هیچ چیز مطمئن نیست و حتی احساس بیهودگی و پوچی می کنه، این احساس بیهودگی شاید برای خیلی هامون تو برهه ای از زندگی اتفاق افتاده باشه شاید هم گاهی اوقات مورسو خودِ ما باشیم حتی خودم خیلی خوب با مورسو ارتباط بر قرار کردم و این قدرت قلم کامو رو می رسونه. در کل کتابی جالب و خواندنی بود.

اگر برداشتتان از کتاب بد باشد، شاید روی روحیه و روان شما اثر منفی بگذارد. اما اگر مانند لقمان که ادب از بی ادبان آموخت به داستان توجه کنید، کتاب مفیدی برایتان خواهد بود. *احتمال اسپویل* جنبه های مختلف، و بخش های داستانی زیادی در کتاب وجود دارد که قابل بحث است. اما اگر ما از این کتاب همین را یاد بگیریم که کوچک ترین کارها از نظر ما ممکن است بدتر از جرم قتل باشد، می توانیم انسان تر باشیم.

اشکالات تایپی و اعصاب خوردکنی داشت! اما خود کتاب فوق‌العاده و خوندنی بود. داستانی جالب توجه و دارای مسائل ریز و درشت جذاب مرتبط با زاویه‌نگاه خاص کاراکتر اصلی داستان ک قوه تفکر آدم رو تحریک می‌کرد!

نوشتن نظر روی این کتاب برام سخته و به تفکر زیادی نیاز داره و شاید حتا دوباره خوندنش. بنابراین از ترجمه می‌گم. من با چندتا مقایسه این ترجمه رو انتخاب کردم که به‌نظرم روانه. پیشنهاد می‌کنم از بین ترجمه‌ی پرویز شهدی، جلال آل احمد و خشایار دیهیمی هر کدوم رو که خودتون پسندیدید و باهاش راحت بودین انتخاب کنید. و این‌که بیگانه رو بخونید چون شاهکاره! (11)

خوندن این کتاب رو خیلی توصیه میکنم اما نه با این ترجمه!!!! نوانخانه؟ محل نگهداری آدم‌های پیر خانه سالمندانه!!! مرده چشم‌های قشنگی داشت؟ آخه pleasent looking کجاش میشه چشم‌های قشنگ؟ بیماره خوره؟ متن گفته تومور داره ... اینا فقط مال ۲ صفحه اوله

خوندن این کتاب خالی از لطف نیست ولی شاید برای همه جذاب نباشه راستش وقتی کتاب رو می‌خونیم قسمت اولش بیان وقایع هست و اصل داستان داره از قسمت دوم آغاز میشه ... نکته خیلی مهم‌تر این هست که ترجمه این کتاب خیلی خوب نیست... من دو تا از ترجمه‌های دیگه رو نگاه کردم فکر کنم برای آقای جلال‌آل‌احمد بسیار روان‌تر باشه ⁦☺️⁩ یکی از نکته‌های این داستان این بود که نگاه ما به آدم‌ها نباید براساس تصورات خودمون باشه و قضاوت‌های نادرست ما ممکنه چقدر به دیگران آسیب بزنه...

داستانی کوتاه و پر معنی در مورد مردی که رفتاری متفاوت از دیگران داره و همین متفاوت بودنش باعث میشه زندگیش هم به نوعی عوض بشه، کسی که به ادبیات علاقه داره حتما از خوندن کتاب لذت میبره، ترجمه خیلی خوب بود، در کل دوست داشتم.

کتاب بیگانه مفهومی از اگزیستانسیالیسم است یعنی اگر میخواهید با این فلسفه آشنا بشید پیشنهاد میکنم این کتاب رو بخونید. نکته مثبت این کتاب اینه که کامو هیچوقت سراغ قضاوت مورسو(شخصیت اول داستان) نمیره و قضاوت رو به دست خواننده میگذاره. و در آخر همه ما با این سوال رو به رو میشیم که تا چه حد فلسفه اگزیستانسیالیسم برای ما قابل قبول است

اول درمورد ترجمه بگم که متوسط بود.میشد تحمل کرد و من خودم به شخصه روان خوندم.خود کتاب برام خیلی جالب بود مخصوصا پاراگراف آخر.

گاهی باید به همه ی خرده رفتارها و عادتهایمان فکر کنیم. شاید یک اشک و لبخند بتواند در آینده ی ما تاثیر داشته باشد . آنرا از چشمهایی که میخواهند آنرا ببینند دریغ نکنیم. امید همواره بر زندگی و حتی مرگ انسانها خط و روش و رسم جدیدی میدهد. این کتاب از تمام یک آدم حرف میزند. با شخصیت پردازی و روایت عالی . دیالوگهای پیشرو و ضربدار داستان را هدایت میکند. شروع با کلمات کوتاه و گیرا است . و پایان با دراماتیک شخصیت اصلی همراه است. در نهایت مخاطب از تمام ابزارهای داستانی نویسنده لذت میبرد.

کتاب جالبیه و روانه ، حوصلتون از خوندنش سر نمیره شاید یکم نیاز به فکر کردن داشته باشه و از قسمت دوم به بعد قشنگ تر میشه به نظرم خوندنش وقت تلف کردن نیست و در کل قشنگه

بی تردید این ترجمه بهترین ترجمه س فقط سانسور هایی داره که طبیعی و قابل حدسه. راجع به داستان هم، از نظر من کسانی که این کتابو میخونند دو دسته میشن یا از شخصیت مورسو متنفرن و براشون اصلا قابل درک و احترام نیست یا عاشق مورسو میشن و کاملا درکش می‌کنن و بهش حق میدن. و این قضیه برمیگرده به اون پوچ گرایی و اگزیستانسیالیسم که در نهاد بعضی افراد پنهان شده و بعضی دیگه کاملا باهاش مخالفن.

من این کتاب رو بدون پیش‌داوری و نقد دیگران خوندم تا نظر دیگران تاثیری روی نظرم نسبت به کتاب نذاره. مورسو رو دوست داشتم و داستان رو خیلی پسندیدم

این ترجمه ی کتاب، هم از مشکلات ویراستاری برخوردار بود و هم نتونسته بود حق مطلب رو خوب ادا کنه. به همین خاطر تا بخش دوم_ انتهای فصل سوم با تردید فراوان بیشتر نتونستم ادامه بدم و کتاب رو تموم بکنم . احساس می کردم یک چیزی درست نیست این وسط چون واقعا معنا باخته شده بود و نخوندنش از خوندنش فایده مند تر بود. گمان کردم یکی از کتاب های زرد رو چندین ساعت مطالعه کردم و بعد که کتاب رو با ترجمه ی جلال آل احمد تطبیق دادم، متوجه شدم ترجمه ی جناب آل احمد از بیگانه، بسیار مفهوم دار تر و با معنا تر از ترجمه ی جناب شهدی ست.

کتابی که خوندین یا قرار بخونید بهترین اثر یا بهتره بگم شاهکار آلبر کامو و پرفروش ترین کتاب فرانسه بعد از شازده کوچولوعه شخصیت و احساسات و نکاتی که برای مورسو قابل لمسه برای دیگران نیست و عجیب به نظر میاد و همینه که این شخصیتو منحصر به فرد میکنه .مورسو یک شخصیت کلیشه ای نیست و باید روی رفتار و عقایدش فکر کرد و بعد راجب این کتاب نظر داد. برای بار دوم این کتابُ خوندم اما باید بگم این ترجمه بهترین ترجمه از این کتابه

این کتاب رو چند بار خوندم طولانی نیست قطعا زمان زیادی نمی‌بره ولی یکی از بهترین هاست البته نسخه چاپی کتاب رو خوندم مطمئن نیستم از همین مترجم بود یانه