نظرات کاربران درباره کتاب صالحان

این سومین نمایشنامه‌ای بود که از آلبر کامو خوندم و یکی از دیگری زیباتر و جذاب‌تر بود. داستان فداکاری کسانی که در راه آرمان‌های بزرگی مثل عدالت می‌جنگن و تسلیم واقعیت‌های تلخ نمیشن. کاش در کشور من هم این آرمان‌گرایی زنده می‌موند...

نمایشنامه منحصر به فرد البر کامو من که از خواندنش لذت بردم

نمایش‌نامه صالحان یکی از خواندنی‌ترین کتاب‌های آلبر کامو است که پیرامون مسائل طغیان، انقلاب و جباریت می‌چرخد. در این نمایشنامه کوتاه که پنج پرده دارد یک سوال اساسی مطرح می‌شود: برای رسیدن به آرمان و هدف انقلابی باید چه چیزهایی را فدا کرد و مهم‌تر از همه، تا کجا می‌توان پیش رفت؟آلبر کامو درباره نمایشنامه که همه اتفاقات آن عین واقعیت است اشاره می‌کند که حتی اسم شخصیت‌ها را تغییر نداده و دلیل این کار را چنین بیان می‌کند: «علتش ضعف قوه‌ی تخیلم نبوده، بلکه این کار را از سر احترام و تحسین نسبت به مردان و زنانی کرده‌ام که در جریان نکوهیدنی‌ترین اعمال، باز قادر نبودند دل و قلبشان را نادیده بگیرند.» اما صحبت اصلی کامو در نمایشنامه و اعتقاد او این است که برای رسیدن به هدف، برای رسیدن به آرمانی که داریم – حتی اگر آن آرمان حمله به استبداد و رسیدن به عدالت و آزادی باشد – انجام هر کاری مجاز نیست. انسان نمی‌تواند از طریق کشتن بچه‌ها این مسیر را طی کند و خواننده در این کتاب متوجه می‌شود که فلسفه کامو عدالتی را قبول دارد که در آن روح انسان از بین نرود. البته همه اعضای گروه تروریستی این دیدگاه را قبول ندارند. یکی از افراد نمایشنامه «استپان» است که از زندان به سوئیس فرار کرده و به تازگی نزد اعضای گروه بازگشته است. از دیدگاه او نظم آهنین چیزی است که آنها را نجات می‌دهد. او می‌گوید «حزب سوسیالیست انقلابی به یه نظم آهنین احتیاج داره. اگه این نظم آهنین رو داشته باشیم، کنیاز رو می‌کشیم و قال این استبداد رو می‌کَنیم.» اما اگر این نظم رعایت نشود خطاهایی پیش می‌آید که باعث زنده ماندن استبداد می‌شود. یکی از این خطاها هم غفلت کالیایف است که بمب را در لحظه آخر پرتاب نکرد. استپان بمب را انقلابی می‌داند و در راه رسیدن به هدف همه‌چیز را مجاز می‌داند. نقطه اوج کتاب نیز دقیقاً جایی است که بین اعضای گروه بحث شدیدی پیرامون کار کالیایف جریان دارد. استپان با یک سوال کلیدی اعضای گروه را به چالش می‌کشدنمایشنامه صالحان با حال‌و‌هوایی پرشور و قهرمانانه آغاز می‌شود ولی درنهایت با ابهام و تردید ادامه پیدا می‌کند. مباحث اخلاقی و بحث‌های موجود در کتاب بسیار جدی هستند و خواننده باید مراقب باشد انتخاب درست را فراموش نکند. درنهایت اینکه آلبر کامو طرفدار زندگی و البته عصیان در برابر ناعدالتی است اما آیا عدالت با مرگ بی‌گناهان ممکن است؟مترجم کتاب ترجمه خوبی از کتاب ارائه داده است 🍂✨

عالی، کم نظیر.

بینظیر