این دومین نمایشنامه ای بود که از کامو خوندم کالیگولا بنظرم خیلی قوی تره ` سوءتفاهم داستان زندگی یک مرد جوان و همسرش. مرد بعد از ۲۰ سال به خونه خودش که یه جور هتل و مهمان سرا هست برمیگرده و میخواد یه جورایی خواهر و مادر خودش رو خوشحال و هیجان زده کنه چون تو این بیست سال هیچکدوم خبری از دیگری نداشتن. اینجاست که نمایشنامه تازه شروع میشه. پسر، مادر و خواهرش رو میبینه، اما اون ها هیچ تصوری از اینکه این چهره براشون آشناس ندارن. حالا پسر دنبال اینه که چطور و چگونه خودش رو به اون ها معرفی کنه، یه جورایی میخواد یه بازگشت شکوهمند رو برای خودش به پا کنه... از اون طرف مادر و دختر خودشون داستان عجیبی داره زندگیشون و شغلی که دارن... ` خلاصه، از اون نمایشنامه های خوبه، و جذاب و گفت و گو ها هم خیلی خوبه ترجمه آقای دیهیمی هم درجه یک ` کامو میگه: فهمیده ام که همه بدبختی انسان ها ناشی از این است که به زبان صریح و روشن حرف نمیزنند! چیزی که در سوء تفاهمش به خوبی به نمایش در آورد

عالیه

نمایشنامه ای خواندنی... جذابیت داستان مرا به صفحات آخر کشاند و آخرین دیالوگ ها ذهنمو برای مدت ها به اسارت خود گرفت.

یک ترجمه روان و عالی از یک کار برجسته! داستانْ جذاب و ارزنده‌ست و کامو مثل کارهای دیگش خواننده رو با تنها واقعیتی که خودش عمیقا حس کرده بود آشنا می‌کنه. شدیدا توصیه‌ش می‌کنم!

کتاب خوبی بود آدم ترغیب میشد زودتر بفهمه آخر داستان چی میشه ولی فرجام تلخی داشت

ترجمه خیلی خوب بود در مورد کتاب هم خیلی عالی بود

عالی 👌🏼 به شدت پیشنهاد میشه

خیلی تلخ بود،اصلا انتظارش رو نداشتم. پر از ناامیدی ، ترس ، خودخواهی

داستانی نیست که همه دوستش داشته باشن، فضای داستان سرد و بی روحه و در عین حال شما خودتون رو به هنگام خواندن داستان در اونجا تصور میکنید. کتابی نیست که همه دوستش داشته باشن ولی همه میتونن اونو بخونن.

داستان قابل پیش بینی ولی با دیالوگ های خوب