نظرات کاربران درباره کتاب به آواز باد گوش بسپار

کتابهای موراکامی را باید خواند.و مهم نیست اگر حتی اولین کار از سه گانۀ او باشد.نشانه های تولد یک نویسنده در این اولین کتاب او به خوبی آشکار است.و مشخص است که شروعی چنین به خلق اثری بزرگ چون کافکا در کرانه می انجامد. گاهی به این فکر می کنم که اگر موراکامی در همان کلوپ جازش می ماند و ادامه می داد ، اکنون برای خواندن آثاری چنین خوب از او ناامید بودیم.و چه خوب که این اتفاق رخ نداد و داستان زندگی او جور دیگری رقم خورد. داستان بلند به آواز باد گوش بسپار ترجمۀ خوبی دارد و گذشته از سانسورهایی که در متن وجود دارد ، با این حال همچنان آن را خواندنی کرده است.داستان آدمهایی که همچون «داستانهایی که هرگز کامل نیستند» کامل نیست و پر از تنهایی ، یاس و چنگ زدن در زمان شتاب گیرنده ای است که حال این آدمها برای او اهمیتی ندارد.

برای کسی که هنوز کتابی از موراکامی نخونده خوب نیست . ولی برای کسی که کتاب های خوب و درجه یک موراکامی مثل کافکا رو خونده باشه می‌تونه جذاب به حساب بیاد.

کتاب های موراکامی یک شکلیه، انگار نشستم کنار یک جمعی و دارم باهاشون حرف می زنم، گرم و صمیمی، تنها کسی که حرف می زنه من نیستم، همه آدم ها، حرف های زیادی برای گفتن دارن، کتاب های موراکامی پر از آدم هایی هست که حرف های زیادی برای گفتن دارن. و این من رو از سکوت که توی گوشه اتاقم بهش گرفتارم نجات می ده، دوست هایی که هیچ وقت تجربه نکردم، دوستی هایی که ندارم، کافه هایی که نرفتم و آب جو هایی که تا حالا نخوردم. پر از چیزهایی که می خوام تجربه کنم، درست مثل حس تجربه کردن درحالی که هیچ تجربه عینی وجود نداره، حس عمیق، گوشه گوشه روحم رو نوازش می کنه.

این کتاب را بیشتر به هواداران موراکامی که کنجکاو هستند که راه آغاز شده توسط موراکامی از کجا اومده و چطور به اوج رسیده پیشنهاد می کنم. به عنوان یک کتاب مستقل اثر جالبی نیست.

بعد از کتاب سوکورو تازاکی و... این دومین کتابی بود که من از این نویسنده میخوندم؛ هدفمم بیشتر آشنایی با خط سیر نویسندگی بود و از قبل میدونستم که به اندازه بقبه کارهای این نویسنده ممکنه جذاب نباشه. یک جاهایی واقعا گیج کننده بود و البته سانسور هم که جای خود! سیر داستان از دست خواننده خارج میشه و لذت خوندن رو به شدت کم میکنه.... به نظرم اگه دوست دارین از این نویسنده، کتاب بخونید اول سراغ کتاب های معروف تر یا جدیدترش برید.

این کتاب حس رهایی به آدم میده و متوجه ذهن بسیار زیبای موراکامی میشید

چقدر عالی بود. چقدر این نویسنده خوبه 👍👍 لایک

اولین اثر یک نویسنده معروف... به نظرم برای آشنایی با نویسنده خوبه ولی دنبال یه کتاب فوق العاده هستید پیشنهاد نمیکنم

کتاب به آواز باد گوش بسپار کتابی نیست که با یک بار خواندن به آنچه در ذهن نویسنده بوده بشود پی برد . کتاب به نوعی بیان نوستالوژیک خاطراتی است به شیوه ژاپنی ، مقطع و بریده بریده ، با اینحال مملو از دغدقه های نویسنده از پرت شدن از سنت به مدرنیته ، ورود سریع از دوره ایی به دوره ایی دیگر که بقول نویسنده میانش خلیجی عمیق است که با هیچ وسیله ایی نمیشود عمق آن را اندازه گرفت ، کتاب با آنکه سانسور دارد اما خواننده متوجه درک میان عشق و لذت میشود ، البته مطالعه نسخه انگلیسی این کتاب هم خالی از فایده نیست ، به نظرم ترجمه چشمه فوق العاده است . این کتاب برای شناخت نویسنده عالی است ، بگونه ایی که با خود موراکامی زندگی میکنید . در این کتاب با چرایی مرگ ، و هنر عشق ورزیدن آشنا میشویم و گاه برای فرار از واقعیات به رئالیست جادویی پناه میبرد ، کتابی است که برای درک آن باید در آن شیرجه زد و شنا کرد . اینگونه هم از شنا لذت میبرید و هم از آب ، میروم تا برای بار سوم و درک بیشتر کتاب ، آن را مطالعه کنم .

ضعیفترین کتابی بود که از این نویسنده خوندم از این شاخه به اون شاخه میپرید معلوم نبود در هر فصل راوی کیست ؟از زبان خودش سخن میگوید یا از زبان کسانی که با آنها خاطره ای داشت؟مبهم بود.

حسم به این کتاب؟ ۱- آدمایی که می‌خوان موراکامی بخونن از این شروع نکنن و مسئله ۲ که یکم طولانی‌تره. این کتاب، بازتاب درستی از خود موراکامی نیست، برای همینم نباید با این شروع کنید. توی آثار‌ بعدیش این آدم به کل تغییر کرده. در حالیکه توی این کتاب هوشمندیش رو مدام می‌خواد به رخ خواننده بکشه، جملات قلمبه سلبمه تو مایه‌های کپشن‌ صابر ابر بگه و دست بذاره روی احساسات خواننده و قلقلکش بده. یک تلاش سخت و بیهوده در نوشتن (ماجرای کتاب به خودی خود خوب بود) و مطمئنم یکم بعدتر که کتاب رو خونده، زیاد ازش خوشش نیومده و به خودش گفته: تو که فروشنده نیستی عزیزم، چرا می‌خوای قالب کنی؟ و توی اثرهای بعدیش دیگه خبری از این صحبت‌ها نیست. خیلی واقعی‌تر و خیالی‌تر جلو می‌ره؛ یه قصه گوی واقعی. همونطور که خودش درباره نخوه نوشتنش گفته، از قبل برنامه ریزی نمی‌کنه و بدون هیچ استراتژی‌ای نوشته و می‌نویسه. با این حال این کتاب رو هم با وجود استراتژی داشتن هاروکی جوان دوست داشتم، یجور حس آشنایی با نسخه جوون‌تر و عجول‌تر نویسنده رو بهم داد.

چند ماه است نمیتوانم کناب از شما بخرم حیف شد

این کتاب اولین رمانی است که موراکامی نوشته است و توضیحات خودش در پیش‌گفتار در این زمینه جالب است. شیوه‌ی کتاب به شکلی است که علاقه‌مندان به نویسندگی می‌توانند از آن به عنوان یک الگوی راهنمای داستان‌نویسی استفاده کنند.

من‌بیشتر کتابهای موراکامی و خوندم و از تک تکشون لذت بردم، همچنین از این کتاب! اما برام خیلی عجیبه که حتی روزی که داستان و به آخر رسوندم، باید بر میگشتم عقب دوباره میخوندم ببینم اصلا این داستان جریانش چی بود! کلا این کتاب و محتویاتش و فراموش میکنم! خیلی برام عجیبه. بر عکس کتابهای دیگری که از موراکامی خوندم! خودم احساس میکنم شاید دلیلش این باشه که پین بال و تعقیب گوسفند وحشی ادامه این داستان هستند، و یه جورایی این اول داستان در آن دو محو میشه.. در جمع عاشق در تعقیب گوسفند وحشی هستم و همینطور پین بال! حال و هوای خاصی داره، فقط موراکامی خوانها این و درک میکنند 😍

میشه بگین کدوم ترجمه بهتر و با سانسور کمتره؟یا اینکه pdf زبان اصلیشو از کجا میتونم دانلود کنم

ما که نفهمیدیم چی شد! شما اگه فهمیدید بگید.

خیلی سانسور داشت! همینجوریش نویسنده خصلت با ابهام حرف نوشتن داره از اون ور سانسورم شده بود ادم بیشتر قاطی میکنه! و چیزی از داستان نمیفهمه!

کتاب هشتاد و نهم

خوب نبود. مثل نوشته‌های روزمره و عادی و غیر هنری و بدون بار و ارزش ادبی. بدون تقریبا هیچ مفهوم خاص و عمیقی