نظرات کاربران درباره کتاب مهمانی تلخ

با توجه به نظرات دوستان و معرفی کتاب، تصمیم به خوندنش گرفتم.با اینکه داستان های رازآلود و هیجان انگیز رو دوست دارم،این کتاب رو اصلاً نپسندیدم.در واقع این داستان اصلاً رازآلود نبود.نویسنده دوست داشت ترس رو به خواننده القا کنه.اینجوری بنظر میومد که داستان درباره ماوراء الطبیعه (ارواح) باشه ولی جوری پیش رفت که انگار یه متن تو قسمت حوادث روزنامه هست.استاد هم انگار ضریب هوشی پایینی داشت،هِی میگفت چی، چی رو😐کلاً داستانی نبود که بشه ازش لذت برد یا غافلگیر شد ازش

یه نفس خوندمش و این یعنی کتاب بدی نبود هر چند کتاب خیلی خوبی هم نیست به نظرم .‌ یه تعلیقی تو روند قصه است که منو دنبال خودش می کشوند هر چند مبنای قصه برای شکل گیری این تعلیق خیلی برام دلچسب نبود. پیش زمینه ای که باعث شده تورج تبدیل به همچین آدمی بشه برام قانع کننده نیست. عکس العمل استاد و ماهرخ هم احمقانه است. دست به کارهایی میزنن و خودشون رو تو موقعیتی قرار میدن که اصلا عاقلانه نیست. ولی به هر حال داستان این سه نفر یا شاید چهار نفر غیر قابل تحمل نیست.

اصلا توصیه نمی کنم. تنها دلیل چاپ این کتاب بند پ است.

کتاب واقعا ابتدایی بود. بیشتر اتفاقاتش قابل پیش بینی بود و غافلگیری اصلا معنایی درش نداشت. بیشتر شبیه صفحات یه وبلاگ بود که حالا چاپ شده.

این کتاب ماجرای مواجه شدن یک استاد و یکی از دانشجوهای اخراجی رو روایت میکنه. سن و سال استاد رو نتونستم درک کنم. احتمال اعتماد کردن به دانشجویی که پس از سالها همدیگه رو دیدن و استاد در اخراجش دست داشته، امکان بسیار ضعیفیه. حرکات ظریف دست‌ها به خوبی پردازش شده بود. توصیف بخش‌های آخر رو سرسری خوندم چون جذبم نمیکرد. خاطره آشنایی استاد و همسرش خیلی لوس و خنک بود، بیشتر به بچه‌های ترم اول دانشگاه میخورد تا دو استاد :) دوست داشتم چهره و لباس‌های ماهرخ بیشتر توصیف بشه. در مجموع کتاب رو دوست نداشتم. پیام خاصی رو منتقل نمیکرد به نظرم. فضای رازآلودش هم جذابیت چندانی نداشت.

از نظر توصیف مکان و چهره اشخاص خوب عمل کرده ....ولی کلا کتابی نیست که چیزی ازش یاد بگیرید و اینکه خیلی ابتدایی و در عجله نوشته شده، انگار ک نویسنده برای نوشتن اصلا وقت نداشته.

کتاب توصیف مکان های خوبی داره که می تونه آموزنده باشه واقعا و فضا سازی خوبه شما می تونید خیلی راحت بپرید توی داستان انگار یه گوشه وایسادی و داری نگاه می کنی و خیلی تصویری نوشته شده .مثل اینه داری فیلم می بینی که این نقطه قوت داستان بود .توصیف شخصیت ها باید یکم بیشتر میبود به ویژه در مورد استاد .تعلیقشم بد نیست چون ما می دونیم می خواد انتقام بگیره. اما چه جوریشو نمی دونیم . اینکه استاد چرا پاشد رفت نیاز به انگیزه بیشتری داشت و اینکه فقط چشم دیدن فک و فامیل زنشو نداشت کافی نبود .توقع پایانی جذاب ترو داشتم .در کل از خوندنش پشیمون نیستم و توصیه می کنم برای آموزش فضا سازی و توصیف مکان و ایجاد موقعیت ترسناک خوبه .

داستان پردازی ضعیف. شخصیت پردازی بی ربط. داستان دوتکه پاره، غیر قابل باور. اصلا کتاب رو دوست نداشتم و اگر تعداد صفحات کتاب کم نبود، به طور حتم داستان را تا آخر نمی خوندم.

چرت و پرت و بی ارزش

من نظرات را خواندم همه منفی بود ولی به هر حال کتاب را خواندم. متن روان و همراه با جزئیات فراوان بود. انگار داشتم یه فیلم می دیدم اینقدر که قشنگ توصیف کرده بود . داستان کشش داشت و من خوشم اومد.

استادی که باعث اخراج شاگردش شده، بعد از سال‌ها می‌بیندش. داستان باگ داشت و قابل پیش‌بینی بود. در نهایت هم یه پیچش کوچیکی داشت.

روایت مواجهه یک استاد و شاگرد قدیمیش و یاداوری یک سری خاطرات و وقایع که در گذشته اتفاق افتاده، داستانی که بیشتر سعی در القای دلهره در خواننده داره توصیف فضاها خوبه اما شخصیت ها خوب توصیف نشدن نمیشه به سن وسال و شخصیتشون پی برد، بخصوص شخصیت پردازی استاد که اصلا خوب نیست! کل داستان پرکششه اما پایان بازی داره یجورایی تو ذوق میزنه اتفاقی که اخر داستان میفته

قصد نویسنده از نوشتن داستان غافلگیر کردن خواننده نیست، از اسم کتاب از سمت و سویی که میره مشخصه که بالاخره چه اتفاقی قراره تهش بیفته، اما جذابیت داستان اینه که چطور ماجرا قراره به سمت پایان خودش پیش بره پس اگر انتظار کتاب معمایی یا پلیسی یا چیزی شبیه اون دارید که طبق معمول تهش یه غافلگیری همیشگی هست باید کتاب دیگه ای رو برای مطالعه انتخاب کنید

به نظر من شخصیت پردازی و تصویر سازی ذهنی از فضا یی که داستان در ان اتفاق افتاده بود خیلی جذاب بود و خواننده میتونه خودش را در فضای داستان تصور کنه , یه حس ترس و دلهره را ته ذهنتون ایجاد میکنه که من خیلی دوست داشتم .

کتاب جالبی بود

اگه کتاب رو به سه‌‌قسمت «آغاز، میانه و پایان» تقسیم کنیم، آغازش جالب، میانه‌ش غیرقابل باور و پایانش احمقانه و کلیشه‌ای بود. نه ارزش داستانی داشت، و نه حتی ارزش ادبی خاصی. اگه ۱۳-۱۴ سالتونه و دنبال چیزی می‌گردین که یکم باهاش استرس بگیرین و مورمور بشین، کارتون رو راه می‌اندازه. اگه سنتون بالاتره و کتاب زیاد خوندین و فیلم (علی‌الخصوص ژانر ترسناک) زیاد تماشا کردین، دیگه گوشتون از این قصه‌ها و موقعیت‌ها پُره. این داستان کوچکترین ارزشی براتون نداره و سوراخ‌سنبه‌هاش هم بیشتر توی چشمتون می‌زنه.

کتاب سبک جنایی بود که من کمتر خونده بودم.کتاب جذابی.ولی میتونست خیلی خفن تر باشه.احتمالا میتونید پایانش رو حدس بزنید.

کتاب واقعا چیز خاصی نداشت. نه محتوا و نه جذابیت کافی. فقط دیالوگ هایی که بین استاد و شاگرد سابق بیان میشه توی یک ویلا. واقعا در اون حد معمایی و جذاب نیست و ساده ترین ایده ممکن تبدیل به کتاب شده بدون هیچ نکته مثبتی. آقای گلشیری کتابهای خیلی خوبی دارن ولی این کتاب واقعا بد هستش.

کتاب خوبیه جای خیلی خیلی بهتر بودن هم داشت میشد یکم قشنگ تر تمومش کرد ولی بازم عالیه و توصیه میکنمش بخونید بد نیست

اخرش خوب نبود