نظرات کاربران درباره کتاب ‫پاییز فصل آخر سال است‬‌‫

غم انگیز بود قلم زیبایی داشت تا نصفه خوندم دودلم که ادامه بدم یا نه چون خودم این روزا فاز افسرده ای دارم

خیلی کتاب خوبی بود؛ خیلی. همه چیز واقعی، توصیف‌ها، روایت‌ها، رابطه‌ها، واقعا میخکوب کننده. طوری که باورم نمیشه اگر نویسنده واقعا فضای دانشگاه تهران و اون تجربه‌های دوستی عمیق رو تجربه نکرده باشه. خیلی لذت بردم، حتی از پایانش. اولین کتابی هم بود که توی طاقچه هیچ غلط املایی نداشت. ممنونم

این کتاب عالیه . توصیه میکنم بخوندیش

عجیب بود که همه ازش تعریف میکردند زیاد جذاب نبود..غمناکم بود

جذاب

بیشتر شبیه دلنوشته ست تا یه رمان. من به کسی توصیه نمیکنم، خودم هم به زور خوندم تموم شد

نسخه چاپیش رو تازه خوندم ، یه روزه دوس داشتم تمومش کنم و کردم.نسبت به کتابای داخلی خیلی قوی بود.مخصوصا رفت برگشتش بین حال و گذشته، فقط بنظرم بد تموم شد.کلا از فیلم یا کتابی که اخرش بازه خوشم نمیاد.

ارزش وقت صرف کردن نداره واقعا میگم راه های بهتری هم برای دور ریختن پول وجود داره

آینده ی درخشانی خواهد داشت

در مجموع کتاب بدی نبود سبک نگارش و توصیفات و... همه خوب و قابل لمس بود ولی متاسفانه موضوع جذابی نداشت، بهتره بگم برای من جذاب نبود

عالییی بود حس تک تک شخصیتارو میشد با تمام وجود حس کرد و فهمید

نوع نگارش داستان توجهم رو جلب کرد. نزدیک بودن داستان به زندگی امروزه ی مردم ما برایم جذاب بود. بنظرم هرکدام از شخصیت ها ویژگی های منحصر به فردی داشتن که باعث میشد احساس کنم هرکسی یک لیلا، روجا و شبانه ی درون داره و این خوب بود. اما خیلی زیاد غمگین بود. در پایان کتاب احساس کردم نویسنده ی محترم کوهی از غم رو تلنبار کرده روی دوش خواننده و حالا حتی خودش هم نمی داند با این همه غم و مشکل چه کند و به یکباره تصمیم میگیرد همینجا قلم را زمین بگذارد و کتابش بدهد برای چاپ. برای اینکه کسی خرده نگیرد هم اسم کتاب را بگذارد پاییز فصل آخر سال است. یعنی زندگی هم مثل کتاب من نیمه کاره تمام میشود. [نظر شخصی به عنوان یک خواننده ی معمولی کتاب- نه متخصص]

یک دلیل محکم برای خوندن این کتاب شبانه هستش. که کامل تر از باقی تمام شخصیت های داستانه. شکل می‌گیره، باور پذیر میشه و در فصل انتهای داستانش به شدت احساسات خواننده رو درگیر می کنه و تقریبا می شه همون چیزی که خواننده و منتقد از یک شخصیت داستانی انتظار داره، شخصیتی که از دوست نداشتن اطرفیانش می ترسه، از دوست نداشتن ماهان برادرش می ترسه مبادا باد اونو ببزه، و حالا از دوست نداشتن ارسلان می ترسه و می ترسه که ارسلان بره و بلایی سرش بیاد، بیمار بشه یا هر چیز دیگره.شبانه مدام برای تمام اتفاقات اطرافش عاقبت های شومی در ذهن متصور میشه که این هم هم‌خوانی عجییی با شخصیتش داره. اگر تنها یک دلیل برای خوندن کتاب وجود داشته باشه اون هم شخصیتی خاص و تا حدودی بی همتا در ادبیات داستانیه به نام شبانه

من بشخصه رمان ایرانی نمیخونم برای همین میتونم بگم این بهترین کتاب ایرانی بود که تاحالا خوندم اگه میخواستم تو سطح جهانی نمره بدم ۴ میدادم اما این کتاب تو سطح ایران بخاطر این که روابط رو به بهترین شکل و نزدیک ترین و قابل درک ترین شخصیت ها نوشته بود ۵ میدم

عالی

شاید کمی ریتمش یکنواخت باشه ، اما در کل به نظر من کتاب قشنگیه ... خوندنشو به همه توصیه میکنم ... مخصوصا اقایان ، چون کمی میفهمن مغز خانم ها چطور کار میکنه

از نظر ساختار نوشتاری کتاب خوبی بود و به نظرم نکته مثبت این کتاب این بود که نویسنده زمان های مناسبی شخصیت داستانش رو عوض می‌کرد و داستانی که نویسنده برای هر شخصیتش انتخاب کرده بود بیشتر بر اساس زندگی های واقعی بود و در توصیف کردن کارکتر ها و شخصیت ها کمابیش موفق بود . به نظرم این کتاب برای سرگرم کردم مخاطب ،کتاب خوبی است :)

این کتاب رو من با قطعه "باران عشق دو" ناصر چشم‌آذر خوندم... جزو بهترین و خاص ترین کتاب هایی که خوندم...بغض کردم بارها با متن‌های بی‌نظیر این کتاب... عاشقانه هایی ناب💔 پایانِ عجیب و غریبی داشت! بیچاره لیلی... بیچاره روجا! بماند به یادگار؛ پاییز402🍂

وَمَنْ أَعْرَضَ عَنْ ذِکْرِی فَإِنَّ لَهُ مَعِیشَةً ضَنْکًا(و هر کس که از یاد من(خدا) روی گرداند، زندگیش تنگ شود.) تمام داستان این بود...

مثل همه داستانهای ایرانی، من هرس رو هم خوندم. امیدوارم این نویسنده جوان موفق و موفق تر شوند.