نظرات کاربران درباره کتاب ‫پاییز فصل آخر سال است‬‌‫

من فقط قلم نویسنده رو دوست داشتم دروغ چرا وگرنه بدبختیای یه مشت دختری که به هر دردی میزنن مشکلاتشونو دوا کنن و نمیشه چون ی سرش ب یه مردی وصله ک از قضا اونم هیچ کاری نمیتونه بکنه، چیزی نیست ک بخوای براش وقت بزاری بخونیش برین آثار فاخر رو بخونین همین رمان های ایرانی خون خورده ، بوف کور، سمفونی مردگان اینا قشنگن و لایق خواننده

نسخه فیزیکیشو خوندم داستان روانی داشت، و هی بین گذشته و حال جابجا میشد ، در کل برای یکبار خوندن خوبه

ترکیب‌بندی کلمات و از همون خط اول جذبم می‌کنه ... مهم نیست داستان چیه و کجا می‌بردم، مهم اینه که انگار اونجام، توی مصاحبه پشت به اون سالن خالی نشستم و گوشه ناخنم ُ می‌‌‌کنم ... تا مغز استخونم می‌سوزه! کتاب هنوز تموم نشده اما حالا می‌فهمم چرا جایزه جلال آل‌احمد برده ... تموم که می‌شه بیشتر دوستش دارم ... خیلی بیشتر

۳۰. این کتاب برای کسایی که دوست دارن تصویرسازی کنن و با زندگی افراد دیگه همراه شن گزینه خوبیه؛ اما اگر دنبال کتابی هدف دار، فلسفی، خارق العاده هستین اصلا بهتون پیشنهاد نمیکنم. کتاب رو بخونین، باهاش همراه شید و از توصیفاتش لذت ببرید

معمولی. مثل خیلی از کتاب‌های نویسنده‌های جدید ایرانی. همه هم داستان شخصیت‌هایی با هزاران دل مشغولی، ناامیدی، مشکلات و تلاش‌های نافرجام رو بالاخره به یه جایی می‌رسونن که می‌تونه نقطه‌ای باشه برای غافلگیری، هیجان و آگاهی بیشتر خواننده ولی نویسنده همون جا می‌بنده و میگه پایان باز.

داستان یه برهه کوتاه از زندگی و حال و هوای سه دوست و طرز فکر ومشکلات روحیشون رو به خوبی روایت میکنه اما پایان بازی داره و قرار نیست اتفاقی بیوفته.

این کتاب فوق العاده اس...چون مثل اخوان میبره که امید بهت بده اما...به نظرم جایزه جلال آل احمد حقشه

دوست داشتم، ماجرایی که بهش پرداخته شده الان برای خیلی از جوونا پیش میاد.

داستان سه زن با دغدغه های خاص خودشون کلیت داستان درباره ی گذار از سنت به مدرنیته و سرگردانی هاست. رمان روان و زیبایی بود. فقط اگه دنبال رمان هایی میگردید که آخرش زن و شوهر بهم برسن و این صحبتا سراغ این کتاب نرید😉

نصفه راهش کردم ,غمگین و بی نتیجه,کلمات اضافه فقط برای طول دادن داستان

فقط میتونم بگم انقدر فوق‌العاده بود که ترغیب شدم رمان‌های نصفه‌مو ادامه بدم🦋

کلیت کتاب خوب بود. با تمام شخصیت ها ارتباط برقرار کردم و به خوبی توصیف شده بودند اما پایان خوبی نداشت،انتظار داشتم ادامه داشته باشد...

کتاب بدی نبود.فضاسازی داستان و توصیف احوالات شخصیت ها خوب بود.به نظرم تو توصیفاتش خیلی خوب عمل کرده بود اما درجاهایی از کتاب خواننده گم میشه و سردرگم باقی میمونه و دقیقا نمیدونه کجای داستان قرار داره.از یک نظرم شخصیت های کتاب از نظر ذهنی و نفسانی خیلی به هم نزدیکن و تا حد زیادی ضعیف النفس هستن و این یک جاهایی اعصاب من مخاطب رو خورد میکرد.درپایان داستانم پا در هوا ول میکنه خواننده رو و نمیفهمی دقیقا چه اتفاقی افتاده.دلیل اینکه برنده جایزه جلال شده رو نمیفهمم.شاید بقیه دوستان بتونن با چنین کتاب هایی ارتباط برقرار کنند اما من به عنوان کسی که کتاب ها ی زیادی در ژانرهای مختلف خوندم به نظرم یه بی نظمی خاصی تو کتاب موج میزنه و اعصاب رو خط خطی میکنه.

از نظر من خانم مرعشی در این کتاب جنس زن رو خیلی ضعیف توصیف کردن شخصیت های متفاوتی که هیچ کدام توانایی این رو ندارن که خودشون رو از بحران خارج کنن و در کل زندگیشون رو مدیریت کنن با احترام

داستان زندگی سه زن؛ روجا، لیلا و شبانه با مشکلات و گرفتاری های خاص خودشون. هر فصل از زبان یکی از این زن ها روایت میشه. نثر روان و خوبی داره و خیلی راحت میشه با شخصیت ها همذات پنداری کرد. راضی بودم از خوندنش هر چند آخرش خوب تموم نشد.

اگر دلتون یه داستان خیلی غمگین میخواد که بتونید باهاش گریه کنید قطعا بخونیدش، جذاب بود و به نظرم بزرگترین نقطه ضعفش پایان بازش بود، یه فصل کوتاه دیگه یا لااقل دو صفحه لازم داشت تا کتاب کامل تموم بشه

من نسخه ی چاپی کتاب رو دارم.خیلی خوب بود.

خیلی غمگینه انرژی آدمو میگیره 😕

یه مقدار توصیفاش بیشتر از حد معمول بود و هیجان داستان کم بود

کتاب خوبیه ولی محیط سردی رو داره البته تا حدودی بی محتواست باب میل من نبود