نظرات کاربران درباره کتاب ناطور دشت

اولا این ترجمه خوب نیست دوما اگه بدون ذهنیت نسبت به نویسنده و اسم و رسمش و شهرتش کتاب رو بخونید(البته اگه کشش داشته باشید که تا آخرش بخونید) میبینید اثر چنین چیز محیر العقولی هم نیست، بلکه این رمان تو دوره ای چاپ شد که دیگه رمان خوندن از یاد مردم رفته بود، فرهنگشم که کاملا آمریکاییه برای آمریکاییا همذات پنداری داشت برای اروپاییا کنجکاوی، جز دیالوگای خوب سلینجر، واقعا نکته جالبی توی رمان نیست. فرانی و زویی اثر بهتریه

ناطور دشت مشهورترین اثر نویسنده آمریکایی جروم دیوید سالینجر است. این کتاب دو بار، ابتدا در دهه پنجاه شمسی توسط احمد کریمی و بار دیگر در دهه هفتاد به قلم محمد نجفی به فارسی ترجمه شده است. هولدن کالفیلد شخصیت اصلی ناتور دشت در نظرسنجی مجله کتاب عنوان دومین شخصیت ادبی جهان را به دست آورد. کتاب، روایت بیگانگی جوانی است با دنیای پیرامونش. بیان شیرین راوی که گاهی لبخند به لب خواننده می آورد، سرگردانی و یاس متعلق به این جوان جستجوگر را دلنشین می سازد. به طوری که با او همدل و همفکر می شوی. داستان ، گرچه گاهی تلخ است اما به سادگی خصوصیات آدمهایی را بیان میکند که ظاهرا خوب و منطقی هستند اما در واقع به بیماری خودبینی و غرور کاذب کامل بودن مبتلا می باشند بدون آنکه خبر داشته باشند.ناطور دشت، حکایت جوانهای جستجوگری است که به دنبال مفهوم واقعی زندگی و زنده بودن می روند. گاهی موفق. گاهی ناموفق. در هر صورت، همرنگ جماعت نمی شوند حتی اگر به قیمت خوبی برایشان تمام نشود. ناتور ِ دشت، یک ترکیب دو کلمه ای است: ناتور+ دشت؛ و ناتور به معنای نگهبان و پاسبان است و ناتور ِ دشت، یعنی نگهبان دشت و ارتباط اش با داستان هم کاملن مشخص است. در فصول انتهایی رمان که «هولدن کالفیلد» (قهرمان رمان) با خواهرش «فیبی» راجع به این که دوست دارد در آینده چه کاره شود صحبت می کند، می گوید: «همه ش مجسم می کنم که هزارها بچه ی کوچیک دارن تو دشت بازی می کنن و هیش کی هم اون جا نیس، منظورم آدم بزرگه، جز من. من هم لبه ی یه پرت گاه خطرناک وایساده م و باید هر کسی رو که میاد طرف پرتگاه بگیرم... تمام روز کارم همینه. یه ناتور ِ دشتم...».

کتاب رو با ترجمه ی دیگری از نشر علمی فرهنگی خوندم. اعتقاد دارم که هرکس با توجه به روحیات و شخصیتش با کتابها ارتباط برقرار میکنه. من یک نفس کتاب رو تموم کردم. انگار هولدن خود من بودم. هولدن رو بی شباهت به به شخصیت اول عقاید یک دلقک نمیدونم. شخصیت عاصی، یاغی، از همه بریده، بیرون زده از قالبهای متعارف جامعه ی خودش، تنها و در حال فرار از همه چی...

کتاب هم از لحاظ محتوا قوی بود ,هم از لحاظ ساده نویسی نویسنده خیلی خوب توانسته بودداستان نوجوانه عصیانگره آمریکایی را به نگارش دربیاره که از اوضاع جامعه خودش راضی نیست و به عبارتی نسبت به هرچیزی مخالفت های خاص خودشو داره,اینکه داستان مثل رمان های عاطفی و کلاسیک نبود ابدا باعث نمیشه تا اونو کسل کننده بدونیم,به نظرم گاهی لازمه تا به عمق واقعیت ها بریم و صرفا دنبال یک پایان خوش نباشیم,مهم اینه که نویسنده دنبال رنگ و لعاب دادن بیخودی به متن نبود و خیلی رک و ساده حرف هاشو در قالب شخصیت هولدن کالفیلد زد,این خیلی مهمه...,چون بعضی مواقع ما هم در دوران نوجوونیمون نیاز به شنیده شدن,درک شدن,رو تجربه کردیم ,هممون گاهی احساس تنهایی میکنیم و قطعا همون کارهایی رو میخوایم انجام بدیم که هولدن در رمان انجام داد, روحیه سرکشی,طغیان,نه گفتن ... قطعا هیچوقت این کتاب رو فراموش نخواهم کرد👌

از این کتاب خوشم میاد چون فکر میکنم اکر لابیک یودم این شکلی میشدم. ولی خب بازم شخصیت ها خیلی شبیه اون رمانهاییه که قبلا خوندم. همشون عین همن. چه اون که تو کتاب جایة که عاشق بودیم بود...چه مزایای منزوی بودن...چه فعلا خوبم و...یکم متفاوتن همین

قرار نیست تمام کتاب هایی که میخونیم آغاز مشخصی داشته باشه و طبق روال فراز و فرودهایی و درآخر پایانی معین و اغلب قابل حدس. همین که موقع خواندن کتاب هایی از این دست با شخصیت همراه میشیم و حس و حالش رو درک میکنیم و اینک حتی ممکنه پس از داستان تا مدتی هر چند کوتاه مثل شخصیت داستان به زندگی نگاه کنید ، نشون میده نویسنده و قلمش کاملا موفق بوده اند. هر کتابی طعم و رنگ خاصی داره. بعضی کتاب ها فقط برای حس کردن اند. البته به نظر منتقدین آقای سیلنجر در این کتاب قصد انتقاد از جامعه ش و تنهایی مردم داشته. و در آخر پیشنهاد میکنم ترجمه آقای محمد نجفی رو بخونید . سانسور کمتری داره و تاثرگذارتره

نمیدونم چرا خیلیا از این کتاب خوششون اومده. کتاب متوسطیه . درباره روزمرگی ها و دغدغه های یک پسر بچه که خیلی متفاوت با دغدغه های پسر های ماست توی اون سن نکته ای که برام جالب بو د اینه که چه قدر غربی ها به نوجوانانشون اهنیت میدن و براش کتاب مینویسن اما ما کاملا فراموششون کردیم. دریغ از یک کتاب که راجع به دغدغه هاشون بنویسیم.

نوجوانان در هر دوره ای از تاریخ بیشترین سختی را کشیده اند چون جز سختی های طبیعی باید بار عواطف و احساسات مبهمی که هر روزه در تغیر است را هم بکشند عذاب و سردرگمی هولدن هم برای ما امری غیر قابل باور نیست و تمامی ما دوره ای مثل او بودیم ترجمه معمولی و ویراستاری به شدت ضعیف امیدوارم به زودی این اشکالات برطرف شود

ویراستاری و ترجمه ضعیف و آزاردهنده تعجب میکنم اینو با ترجمه احمد کریمی مقایسه میکنم کلا یه چیز دیگست

کتاب رو ا‌ولین بار چهار سال پیش و در صف انتظار مطب دنداپزشکم شروع به خوندن کردم همون پنج صفحه اول کافی بود تا عاشقش بشم، یه داستان واقعی بود پا به پای هولدن رفتم و تا مغز استخون احساساتشو‌ درک کردم مکان و زمان رو جوری توصیف کرده بود که من خواننده ایرانی فکر کردم یه عمر تو نیویورک زندگی کردم و پایان داستان که نه میشه گفت بسته بود و نه باز البته از ترجمه فوق ابعاده اقای نجفی هم نباید بگذریم که بحق‌ عالی بود

کتاب رو با ترجمه احمد کریمی(که اولین و بی سانسورترین ترجمه کتابه)خوندم و از ترجمه روانشون کیف کردم.جداً میگم😉 شخصیت هولدن خیلی به هانس در کتاب عقاید یک دلقک شبیه بود. من با عقاید یک دلقک اصلا نتونستم ارتباط برقرار کنم(شاید مشکل ترجمهٔ کسل کننده اش بود) اما بلعکس این کتاب به شدت من رو جذب کرد. داستان که تموم شد من اینطور نتیجه گیری کردم که گاهی وقتا واقعا نمیشه با یه سری چیزا جنگید و ما مجبوریم با اونها کنار بیایم. خلاصه اینکه کتاب خوبی بود لذت بردم.

عالی و عمیق،مخصوصا اونجا که هولدن میگه میخواد چه کاره بشه،خیلی تاثیرگذار بود❤مرسی از مترجم محترم و نویسنده عزیز

با خوندن این کتاب دقیقاً یه دوری تو جامعه آمریکا میزنین و برمیگردین.اونم از زبان یه فرد دردمند که کاملاً رو اطرافش شناخت داره.

این ترجمه پر از سانسوره،ترجمه محمد نجفی خیلی بهتره چرا که مارو با چیزی که واقعا سلینجر نوشته روبه رو میکنه نه با مودب تر اش!

تنها شخصیتی که دلم براش تنگ میشه،همین هولدن ناطور دشت هستش،همین باعث میشه هر چند وقت یه بار برگردم و دوباره این کتاب رو بازخوانیش کنم احساس تنهایی کردناشو دوست دارم،اینکه از آدمایی اطرافش بدش میاد،دوست دارم،اینکه یه جاهایی ناراحت و غمگینه دوست دارم حتی عصبانیش؛دغدغه هاش،افکارش،فحش دادنش،بی شیله پیله بودنش،معصومیتش همش برام جذاب بود... بخشی از کتاب:👇 گفتم از دیدنش خوشحالم،مسخره س. همیشه مجبورم به کسی که از دیدنش خوشحال نیستم،بگم" از دیدنتون خوشحال شدم"اگه میخوای اسمت سر زبونا باشه و همه بشناسنت ،مجبوری این چرندیاتو به زبون بیاری. 📍 من خودم اگه قلباً از دیدن کسی خوشحال نشده باشم نمیتونم بگم خوشحالم😅 (کجایی هولدن که ببینی، چه همزاد پنداری میکنم باهات😉😁)

رمانیه که صرفا بدلیل اینکه تعریفشو زیاد شنیدم خوندم ...نه گوش دادم...اگه میخواستم کتابشو بخونم فک کنم دو صفحه بیشتر ازش نمیخوندم ...پسر

اینکه از زبان یه آدم‌ اهل یه کشوری اوضاع اون کشور و مشکلات رو و دغدغه ها رو بشنویم جالبه ولی در کل میخوام بگم این کتاب جزو کتابایی بود که بعد خوندنش به خودم گفتم که چه؟...

من ک اصلا دوسش نداشتم.من خود کتابو خریدم حیف12تومن😭😭😭😭

شخصیت پردازی قوی و بسیار واقعی بود شاهکار جی دی سلینجر

با اینکه کتاب قدیمی هست ولی در ابتدای کتاب حرف دل دانش آموزان رو میزنه