نظرات کاربران درباره کتاب ناطور دشت

خواندم روایت از دوران نوجوانی در دهه 50 میلادی بود

کتاب خیلی خوبی بود. دوسش داشتم

خیلی ترجش خوب بود. خود کتابم که حرف نداشت.

لینکی که دادین کار نمیکنه!

رئالیسم جادویی نوعی از ادبیات است که با وجود عناصر ساخته تخیل در داخل داستان و ارایه داستان با یک شکل خشک و بی روح شناخته می شود. بسیاری از نویسندگان آمریکای لاتین به این سبک می نویسند که شناخته شده ترین آنها گابریل گارسیا مارکز است. اصطلاح رئالیسم جادویی، ریشه اش به دهه 1920 برمی گردد. زمانی که جرج لوییس بورخس آرژانتینی برای توصیف افسانه ها و قصه ها از این سبک استفاده می کند. این سبک برای توصیف کارهای نویسندگانی مثل گابریل گارسیا مارکز کلمبیایی، گونتر گراس آلمانی و جان فولس انگلیس به کار می رود. نویسندگان سبک رئالیسم جادویی حوادث داستان را به شکل رئالیسم و معمولی ارایه می کنند. ولی برای بیان جزییات توصیفی اتفاقات داستان، آنها را با عناصر تخیل و رؤیا مانند و با موادی از رازها و افسانه ها همراه می کنند. در حال حاضر سبک رئالیسم جادویی منتقدان سرسختی نیز دارد. منبع: http://www.themodernword.com/gabo/gabo_biography.html

طاقچه نامردیه، رو کتابی که همه خوندنش 50 درصد تخفیف میذارین؟ :-)

فقط میتونم بگم از دستش ندین! اما نفهمیدم منظور اون دوستمون از ارتباط این کتاب با ریالیسم جادویی چیه!!!

یکی از بهترین کارای سلینجر

کاملترین رءال جادویی همیشه توو کارای سلینجر بوده. فصل یک رو خوندم کلا از رءال جادویی اشباع شدم حیلی خوبه این بشر

یکی از تاثیرات بزرگ و جنجال برانگیز این کتاب قتل جان لنون اسطوره بی همتای موسیقی راک و موسس گروه بیتلز که توسط مارک دیوید چپمن به قتل رسید. چپمن بارها ادعا کرده که انگیزه اصلی کشتن لنون بعد از خواندن این کتاب به او الهام شده است.

خوب بود ،فقط میتونم بگم کسایی ک تازه شروع کردن ب کتاب خوندن فعلا دس نگه دارن چون زده میشن

متاسفانه سانسور زیاده ولی با اینحال بازم آدم با خوندن کتاب عشق میکنه و حالش خوب میشه و نمیشه از سر کتاب بلند شی.

پایانش خیلی باز بود ینی اصلا پایان نداشت مزایای منزوی بودن بهتره

نمیدونم دلیل این همه تعریف از این کتاب چی بود به نظرم این کتاب فقط و فقط ادعای یک کتاب خوب وپرمعنی و رو داشت و لاغیر.... خود شخصیت اصلی داستان هم همینجوری بود یک شخصیت جامعه گریز بدون هیچ منطقی 😐 اصلن یکی از دلایل بد بودن کتاب به غیر از داستان مزخرفش همین شخصیت پردازی خیلی بد بود.

داستانش یه جوریه ... ازش لذت نمی‌بری اما میخوای ادامه ش بدی ... بی‌مزه بود یکم و فکر کنم راوی داستان بیش‌فعال بوده ... در مجموع به نظرم جالب نبود و به جورایی انرژی منفی داشت

دوستان زیادی توصیه کرده بودند که این کتاب را بخوانم و من هم به سفارش آنها عمل کردم. این داستان برای من جذابیت و گیرایی دیگر نوشته ها و آثاری را که از سالینجر خوانده بودم نداشت.