نظرات کاربران درباره کتاب روزهای بی‌آینه (خاطرات منیژه لشکری، همسر آزاده خلبان، حسین لشکری)

چه رنج هایی کشیده شد تا این مملکت در امنیت باقی بمونه. داستان درس آموز ولی غم انگیزی بود. رنج هایی که ما توی زندگی روزمره می کشیم در مقابل رنج های خانواده لشکری هیچه.

بسیار جالب و خواندنی بود ولی ای کاش سالهای اسارت دقیق تر نوشته میشد و خانم لشگری روزانه خاطره مینوشتن مطمئنا خاطراتی از قلم افتاده. ولی در کل بسیار جالب بود

خدایاعجبداستانیبد

صبر کلید واژه این زندگیست... صبر بر اسارت صبر پس از اسارت صبر همسر بر شهید صبر شهید بر همسر با همه ی این ها ،تا پایان ماجرای این زندگی، حسین ،حسین جان ماند و منیژه ،عشق ابدی حسین ... روحشان غرق در رحمت و احسان پروردگار ...

به رسم عادت توی طاقچه دنبال چند صفحه کتاب بودم واسه قبل خواب ....اول جذب عکس روی جلد کتاب شدم و بعد از شروع کتاب دیگه لحظه ای نتونستم کتاب رو زمین بذارم و حدودا سه ساعته تمومش کردم ... یکی از زیباترین کتابایی بود که در زمینه ادبیات پایداری مطالعه کردم روح هر دو عزیز در آرامش ابدی ...آقا و بانو حسین و منیژه لشکری

جذاب و خواندی بود / البته نویسنده خوبی نداشته کاش نویسنده ی بهتری داشت این کتاب حداقل میتونست ۳ برابر اینی که چاپ شده باشه/واقعا ۱۸ سال چشم انتظاری کار هرکسی نیست چقدر سختی کشیدن ، چقدر صبر و استقامت بخرج دادن /واقعا مشکلات ما در زندگی در مقابل سختی هایی که اینها کشیدن چیزی نیست / واقعا اینها الگوی جامعه ما هستند/ خدا خانم منیژه لشگری( ایشون بهمن سال ۹۸ از دنیا رفتن) و همسر شهیدشون رو غرق رحمت بی نهایت خودش کنه

آخ که چقد تلخ بود... من آدم احساساتی نیستم اما این یک روزی که کل کتاب رو خوندم فقط همراهش گریه کردم.. جنگ چه رویاهایی رو که ویران نمیکنه.. هر چند خیلی به طولانی نبود و شاید خیلی از اتفاقات رو شرح نداده بود، با این حال خوب توصیف شده بود حال آدم های رنج کشیده این داستان.

این کتاب خاطرات همسر شهید لشکری اولین خلبان اسیرشده در دفاع مقدس هستند.واقعا زندگی سختی رو سپری کردند این بانو و بیشتر خود شهید لشکری.ان شاء الله خدا مارو شرمنده شهدا و خانواده هاشون نکنه🤲

خود کتاب و خاطرات خوب هستش اما،این شهید همیشه برای من خیلی بزرگ بودن اما وقتی این کتاب رو خوندم عظمت این شهید برام کم شد واقعا حیف آنچه که حق شهید بود ادا نشد.ایشون هجده سال اسارت داشتن اما متاسفانه هیچ کتابی در مورد ایشون وجود نداره این کتاب هم واقعا در حد شهید نیست.واقعا جفا شده به ایشون با این کتاب.حیف حیف

بهترین کتابی بود که از خاطرات زنان دفاع مقدس میخوندم چون کاملا یک زندگی عادی و معمولی و پراز عشق داشتند بدون هیچ گونه افراطی❤

کتاب بسیار خوبیه ،من دو روزه این کتاب را تموم کردم

یه کتاب خاص

با خوندن این دست کتابا به مردان و زنان آزاده سرزمینم ایران افتخار میکنم و خودم رو خیلی دور از اونها میبینم،تا به الان هر کتابی راجع به جنگ و خاطرات اسرا و هشت سال دفاع مقدس خوندم برام بسیار دردناک و درعین حال آموزنده بوده.

تمام کتاب رو در عرض دوساعت تقریبا با گریه و ولع خوندم ، امیدوارم این قهرمان بزرگ و همسر بزرگ ترش مارو ببخشن و حلال کنند در کوتاهی قدر ندانستن اونا و امثالهم .....

حتی تصور روزهایی که این زن زندگیش کرده واسه ی من سخته.. ممنون از پرستو عسکرنجاد عزیزم که این کتاب رو معرفی کرد

کتاب رو یک نفس سر کشیدم. چند ساعته داستان زندگی حسین و منیژه رو خوندم ولی چند روز با منیژه زندگی کردم و اشک ریختم. صبر این بانو ستودنی بود. ۱۸ سال از بهترین لحظات زندگی رو در انتظار و بی خبری گذروندن کار هر کسی نیست.

کتاب قلم روان و خوبی داشت و منظم بود. روایت زندگی یک زن ساده، آروم و معتقد اما با عقاید امروزی بود که در ابتدای جوانی به آزمایش سختی دچار میشه و ۱۸سال دوری از همسرش رو تحمل میکنه. این دوری همه ابعاد زندگیش رو تحت تاثیر میذاره و حتی بعد از بازگشت همسرش، آرامش قبل به زندگیشون برنمیگرده. به نظرم ضعف کتاب این بود که خیلی خلاصه بود و میتونست مفصلتر بپردازه.

کتاب خیلی خوبیه، ساده و روان و خوشخوانه، احساسات واقعی خانم لشگری واقعا قلب آدم رو میلرزونه، خیلی اشک ریختم باهاش، خداوند هردو عزیز رو در بهشت خودش مهمان کنه ان شاالله

بنظرم کتاب قشنگی بود هم تاریخی بود هم راجع به اسارت و ۸ سال دفاع مقدس بود👏

کتاب رو در عرض ۴ ساعت خوندم و با اینکه ساعت ۳ نیمه شبه ولی نتونستم کتابو کنار بذارم قبل اتمامش. چند سال پیش کتاب ۶۴۱۰ که خاطرات خود آقای حسین لشگری بود رو خونده بودم ‌و حالا این کتاب از زاویه دید همسر ایشون و سختی هایی که ایشون کشیدن تو این مدت بود. تو قسمت آخر کتاب با ناراحتی های محمدرضا اشک ریختم. واقعا کتاب خوب و در عین حال ناراحت کننده ای بود. چی کشیدن این عزیزان فقط خدا میدونه. لعنت به جنگ و جنگ افروز که هرچی عذاب براشون باشه بازم کمه. خوندن این کتاب رو در کنار کتاب «۶۴۱۰» پیشنهاد می کنم.