نظرات کاربران درباره کتاب روزهای بی‌آینه (خاطرات منیژه لشکری، همسر آزاده خلبان، حسین لشکری)

خوندن این کتاب را به همه کتاب دوستان توصیه میکنم کتاب بسیار گیرا و روانی بود زندگی خیلی دردناک اما غرور افرین و درس آموزی داشتند خدا خانم لشگری و همسرشان را غرق رحمت خود کند و روحشان شاد باشه سالها پیش بسیار تعریف شهید لشگری و همسرشان را از خاله ام که همسایه ایشان بودند شنیده بودم همیشه دوست داشتم بیشتر راجع بهشون بدونم دلم میخواست کتاب تمام نمیشد و خاطرات و جزئیات بیشتری از ایشان می‌خواندم

خود کتاب و خاطرات خوب هستش اما،این شهید همیشه برای من خیلی بزرگ بودن اما وقتی این کتاب رو خوندم عظمت این شهید برام کم شد واقعا حیف آنچه که حق شهید بود ادا نشد.ایشون هجده سال اسارت داشتن اما متاسفانه هیچ کتابی در مورد ایشون وجود نداره این کتاب هم واقعا در حد شهید نیست.واقعا جفا شده به ایشون با این کتاب.حیف حیف

من کتابهای زیادی درباره دفاع مقدس خوندم و این داستان متفاوت بود از آنها. کاش خانم لشگری فلسفه حجاب رو درک میکردند. با تصاویری که روی جلد و انتهای کتاب گذاشتندمخالفم.ما اینهمه شهید دادیم .و باید ادامه رو شهدا باشیم.کار درستی نبوده انتخاب این تصاویر. و خیلی خیلی دوست داشتم خاطرات دوران اسارت آقای لشکری رو مطالعه کنم. کسی کتابی دراین مورد میدونه معرفی کنه ممنون میشم.

بهترین کتابی بود که از خاطرات زنان دفاع مقدس میخوندم چون کاملا یک زندگی عادی و معمولی و پراز عشق داشتند بدون هیچ گونه افراطی❤

یکبارخواندمش....خلبانی که اسارت روح وروانش وزندگیش راازاوگرفت ولی اوتسلیم ناامیدی نشد ودرمدت اسارت قران راحفظ کرد....خوش به سعادت این شهیدوالا مقام وهمسر رنج کشیده وبسیارصبورش...😢😢😊😊

چه رنج هایی کشیده شد تا این مملکت در امنیت باقی بمونه. داستان درس آموز ولی غم انگیزی بود. رنج هایی که ما توی زندگی روزمره می کشیم در مقابل رنج های خانواده لشکری هیچه.

کتاب بسیار خوبیه ،من دو روزه این کتاب را تموم کردم

یه کتاب خاص

بنظرم کتاب قشنگی بود هم تاریخی بود هم راجع به اسارت و ۸ سال دفاع مقدس بود👏

کتاب خیلی تلخ و سختی بود ولی بسیار جذاب

به رسم عادت توی طاقچه دنبال چند صفحه کتاب بودم واسه قبل خواب ....اول جذب عکس روی جلد کتاب شدم و بعد از شروع کتاب دیگه لحظه ای نتونستم کتاب رو زمین بذارم و حدودا سه ساعته تمومش کردم ... یکی از زیباترین کتابایی بود که در زمینه ادبیات پایداری مطالعه کردم روح هر دو عزیز در آرامش ابدی ...آقا و بانو حسین و منیژه لشکری

جذاب و خواندی بود / البته نویسنده خوبی نداشته کاش نویسنده ی بهتری داشت این کتاب حداقل میتونست ۳ برابر اینی که چاپ شده باشه/واقعا ۱۸ سال چشم انتظاری کار هرکسی نیست چقدر سختی کشیدن ، چقدر صبر و استقامت بخرج دادن /واقعا مشکلات ما در زندگی در مقابل سختی هایی که اینها کشیدن چیزی نیست / واقعا اینها الگوی جامعه ما هستند/ خدا خانم منیژه لشگری( ایشون بهمن سال ۹۸ از دنیا رفتن) و همسر شهیدشون رو غرق رحمت بی نهایت خودش کنه

خدا رحمت کند خانم لشگری و امیر لشگری را. اونهایی که فکر می کنند این مملکت بهشون بدهکاره این کتاب حتما بخوانند.

اینکه یه کتاب جذاب و خواندنی میشه صرفا از این جهت شخصیت اصلی داستان فوق العادس . شهید عزیز و همسرشون بی نظیر بودند. ان شالله این شهید گرانقدر دست مارو بگیره

آخ که چقد تلخ بود... من آدم احساساتی نیستم اما این یک روزی که کل کتاب رو خوندم فقط همراهش گریه کردم.. جنگ چه رویاهایی رو که ویران نمیکنه.. هر چند خیلی به طولانی نبود و شاید خیلی از اتفاقات رو شرح نداده بود، با این حال خوب توصیف شده بود حال آدم های رنج کشیده این داستان.

این کتاب خاطرات همسر شهید لشکری اولین خلبان اسیرشده در دفاع مقدس هستند.واقعا زندگی سختی رو سپری کردند این بانو و بیشتر خود شهید لشکری.ان شاء الله خدا مارو شرمنده شهدا و خانواده هاشون نکنه🤲

بسیار عالی و زیبا. توصیفی از زنی که خودش هست متظاهر نیست و صادقانه پای عشقش می ماند و برای فرزندش مادری می کند

چه غریب بودند این شهید بزرگوار ....

کتاب تو سبک‌زندگی شهدا کم‌ نخوندم اما این کتاب بدلیل قصه ی متفاوتی که داشت خیلی فرق میکرد .

کتاب خیلی خوبیه، ساده و روان و خوشخوانه، احساسات واقعی خانم لشگری واقعا قلب آدم رو میلرزونه، خیلی اشک ریختم باهاش، خداوند هردو عزیز رو در بهشت خودش مهمان کنه ان شاالله