نظرات کاربران درباره کتاب روزهای بی‌آینه (خاطرات منیژه لشکری، همسر آزاده خلبان، حسین لشکری)

خیلی کتاب جذاب و قشنگی بود😭 آن روی سکه جنگ بود... اسارت دوری بی خبری اجرخانواده های اسرا با خانم بی بی زینب ان شالله🙏

کتاب خوبی بود. روایتی واقعی با همه لحظات خوب و بد و شاد و ناراحت کننده از زندگی یک خلبان و همسرش

صبر خانم لشکری، و عشق و علاقه شون به شهید مثال زدنی هست.. چقدر صاف و ساده و قشنگ بود روایتشون از روز های سخت بدون شهید و البته سخت و ناراحت کننده. این کتاب رو حتما بخونید . حتی اگر به دنبال کتاب هایی از این سبک و در حیطه ی دفاع مقدس نیستید هم بخونید . تنها اشکالش، اختصار هست .. ۱۸ سال در و رنج دوری و بی خبری ، توی این چند صفحه نمی گنجه... هرچند ، هرچقدر هم شرح بدن بازم کمه. ارادت من به این شهید ، بعد از خوندن این کتاب هزاران برابر شد.ایشون در برابر درد دوری از خانواده، انفرادی های طولانی و شکنجه های زیاد صبر ها کردن ولی حاضر نشدن یک مصاحبه ی چند دقیقه ای کوتاه انجام بدن و حرفی بزنن که بر ضد این کشور باشه. خانم لشکری هم متاسفانه بهمن ماه سال ۹۸ در اثر ایست قلبی از دنیا رفتن و به وصال همسرشون رسیدن هر دو بزرگوار در آرامش و رحمت الهی باشن ان شاالله

کتابی متفاوت از خاطرات همسران شهدا،خوبه که یاد بگیریم تفاوت هارو ببینیم و دست از نگاه یک جانبه برداریم روزهای بی آینه درکنار اینکه قدرت و صبر و عشق یک زن رو به تصویر کشید،بهم نشون داد که قهرمان ها هم خسته میشن،زجر وافسردگی رو تجربه میکنن و عاری از اشکال نیستند اما ایستادگی شون از اونا قهرمان میسازه

خیلی زیبا بود ..خیلی

من نسخه چاپی کتاب رو خوندم، واقعا ایشون صبر و وفاداری مثال زدنی داشتن،کتاب روان و خوبی بود البته در مقایسه با کتابهای گلستان یازدهم و یادت باشد،که اونها هم درمورد همسران شهداست،نویسنده میتونست عمیق تر و لطیف تر بنویسه، در مجموع خوب بود لازم به ذکر هست خانم لشکری در اسفند ۹۸ در اثر ایست قلبی فوت کردن و به همسر شهیدشون پیوستن، روح هر دو شون شاد😔

مطالب کتاب بسیار ملموس و باور پذیر میباشد ضمن خدا قوت به سرکار خانم لشکری آرزوی موفقیت وسربلندی برایایشان دارم

یکی از بهترین و شرین ترین کتاب های خاطرات زنان دردفاع مقدس..... بانثری دلنشین وساده..... حیف این داستان که تا حالاازش فیلم ساخته نشده.... اهای اصغر فرهادی کجایی که ازاین فیلم تهیه کنی به جای گذشته

بهترین کتابی که امسال خوندم‌

یک روزه خوندمش، عجب سرنوشتی ، جالب بود و غم انگیز

کتاب رو ساعت ۱۱ شب دانلود خرید کردم و همین الان که ساعت ۲ و ۴۰ دقیقه اس تموم کردم. خیلی پر احساس و پر از لحظه هایی که من باهاش همزاد پنداری کردم و اشک ریختم. من امروز فهمیدم که خانم لشگری به رحمت خدا رفتن خیلی ناراحت شدم.خانمی که این همه رنج و دوری رو تحمل کرد و چه زود ...... خداوند شهید لشگری رو رحمت کنه.

متفاوت بود از چیزی که به طور کلاسیک از رزمندگان و همسرانشون نشون میدن اینکه یه آدم بعد ۱۸ سال اسارت بعثی برگرده و هنوز سر پا باشه فوق العاده است و همسرشون خیلی خوب از پس توصیف این رنج بر میان.... ای گاش بیشتر کنار هم میموندن... روح هر دو قرین آرامش باشه

عجب سرنوشتی!! خدا قوت به همه کسانی که در تولید این اثر نقش داشتند. رحمت خدا بر روح شهید لشگری

عالی بود.

زندگی نظامیان همیشه پر فراز ونشیب است و آسودگی با آن قرین نمی شود. خانواده ی این عزیزان سهم بزرگی در امنیت کشورمان دارند. نام شهید لشکری که امروز روی یکی اتوبان های تهران است دقیقا از سال ۷۷ در ذهن من نقش بست دقیقا همان روزی که اخبار ساعت ۱۴ او را هنگام استقبال و ورود به کشور نشان می داد با خود گفتم عجب مردی عجب انسانی این همه سال در اسارت و حال بازگشته. دست دست اندرکاران این کتاب همیشه بی درد. به خواننده کتاب توصیه می کنم ((یادت باشد)) امنیت و آسایش, مفت به دست نیامده است.

خاطرات همسر شهید لشگری در کمال صداقت و بی شیله پیله بود، بویی از ریاکاری نداشت، یه جورایی برعکس اغلب ما ایرانیا که میخوایم همه چیزو خوب جلوه بدیم به نوعی تابو شکنی بود. درود بر صبر و استقامت این زوج !

خوب بود متفاوت با زندگی دیگر شهدا بود ولی پیشنهاد میشه

حتما بخونید و ببینید ایران چه دلاورهایی داشته،روحشون شاد و دعای گوی ما باشه انشاء الله

بسیار جالب و خواندنی بود ولی ای کاش سالهای اسارت دقیق تر نوشته میشد و خانم لشگری روزانه خاطره مینوشتن مطمئنا خاطراتی از قلم افتاده. ولی در کل بسیار جالب بود

خدایاعجبداستانیبد