نظرات کاربران درباره کتاب ابله

شاهکاری دیگر از داستایفسکی اما ای کاش ترجمه سروش حبیبی قرار داده میشد

کناب شبیه به یک صفحه ی سفیده که رنگ های مختلف روی اون میلغزند و هر لحظه به یک شکل درمیان اما وقتی به میشکین میرسند اصل و حقیقتشون مشخص میشه ، شاهزاده میشکین انقدر وجود و ذات بی نقصی داره که برای قدرت. طلبی های گانیا خوی درنده ی راگوژین و جدالهای بی انتهای درون تک تک شخصیت ها با خودشون غیر قابل تحمله شما در تک تک لحظات کتاب میتونید لحظات قبل از اعدام رو که شاهزاده تعریف کرد ببینید تفاوت شاهزاده و دیگر شخصیت ها این بود که اونها به تابلوی مرگ مسیح خیره شده بودند...... این کتاب میتونه یک تصویر روشن از بلایایی باشه که انسان گرایی و مادیگرایان متفاخر بر سر معنای واقعی انسان و هستی و اخلاق آوردند

تقریبا نصفشو خوندم.شباهت و طولانی بودن اسامی و ألقاب دیوونت میکنه. کتاب جنایت و مکافات تشویقت میکنه به ادامه داستان ولی کتاب أبله نه جذبت نمیکنه که ادامشو بخونی

رمان طولانی ولی در عین حال جذابی بود. شخصیتهای داستان هر کدوم سرنوشت خاص خودشون رو داشتن.

کتاب های داستایفسکی و تولستوی که کلا خوبند. اما این کتاب رو بخاطر اینکه یک شخصیت اصلی داشت دوست داشتم، برعکس کتاب شلوغ و پرشخصیت جنگ و صلح (البته اونم عالیه ) ترجمه سروش حبیبی رو خوندم.

اگه پولدار شدم اینو حتماً میخرم، صد صفحه اول نمونه ش که فوق العاده بود

شرح حالی از افرادی که هر روز میبینیم

کتاب و ترجمه هر دو عالی هستند.بقیه کتبهای داستایوسکی رو هم بذارید.

برادران کارامازوف شاهکار بود از دید من اما اینم در برخی موارد حتی گیراتر از اونه. البته اون ی نگاه نقادانه خاصی داشت ک این کمتر داره اما بیشتر غرق داستان میشی در این؛ هر چند انگار دیوونه خونه باز شده و این آدمها همه رد دادن. قلم ایشون فقط صبوری رو به چالش میکشه و یهو مسیر داستان عوض میشه و هیجان میاد اما تا اون نقطه باید صبور بود. سپاس از طاقچه 😎😎

این کتاب داستان جذابی داشت و غیرقابل پیش بینی بودن سیر داستان من رو مشتاق به خوندن میکرد، شخصیت ها مثل نوشته های دیگه داستایفسکی با نگاه روانشناسانه، دقیق و بی نقص ایجاد شده بودن و برای من جزئیات زیاد داستان آنچنان اذیت کننده نبود، فقط من بخاطر شخصیت های زیاد داستان و سختی اسم های روس، اوایل داستان اسامی شخصیت ها رو یادداشت داشتم و چک میکردم، در کل نمیتونم بگم بهترین کتاب داستایفسکی بود اما جذابت خودش رو داشت.

اوایل که داشتم این کتابو میخوندم عاشقش شده بودم اول داستایفسکی کتابو با جمله ها و موضوع های قشنگ شروع کرد که خیلی آدمو جذب میکرد . ولی رفته رفته حس میکنم از جذابیت داستان کم شد و حتی بعضی جا ها حوصلم سر میرفت واقعا ولی بعد از چند صفحه دوباره به جاهای قشنگ میرسید کلا حس میکنم رویه ی کتاب اینطوری بود . بعضی از جمله ها و بحث های کتاب خیلی زیبا و بعضیا بنظرم خیلی خوب نبوده... و حس میکنم فرهنگ اون سالای روسیه خیلی با وضعیت الان ما متفاوته . و بعضی از جمله ها و بحث ها واقعا برای ما غیر قابل تحمله .

ی سریال خیلییییی خوب!!!!! اشتباه ننوشتم.این رمان به طور شگفت انگیزی توی شرح وقایع و بیان افکار شخصیت ها تحسین برانگیز بود جوری که موقع خوندنش احساس می‌کردم دارم ی سریال با بازی تیموتی شالامه و ال فانین و جواد عزتی و ... می دیدم که خیلی ام باهاش حال میکردم انقد شخصیت پردازی دقیق و خوب بود که آدم دهنش باز می موند. هرچند علت خیلی از رفتارای آگلایا رو نمی فهمیدم در ضمن این فکر که چقد جامعه اون موقع روسیه با جامعه کنونی ما مشابه در طول خوندن کتاب ولم نمی کرد و خودمو در جایگاهی نمی‌بینم که بخوام این نویسنده رو زیرسوال ببرم ممنون از طاقچه که این کتابو توی طاقچه بی نهایت در دسترس قرار داده!!!!! پ.ن: اسامی خیلی ام گیج کننده نیستن(این کتاب اولین کتابیه که از ادبیات روسیه خوندم و واسم قابل فهم بود)فقط موقع خوندن یکم دقت کنین و در نظر بگیرید که هری پاتر و پرسی جکسون نمی خونید یکم واسه خوندنش بیشتر تلاش کنید🫡

این اولین آشنایی من با ادبیات روس بود و باعث شد که به ادبیات روسی علاقه مند بشم و کتاب های دیگر از داستایوفسکی رو بخونم.بدون در نظر گرفتن اسم های سخت روسی ،باید بگم داستایوفسکی و رمان هاش فوق العاده ان و سبک فوق العاده متفاوتی دارن .پیشنهاد میکنم

ابله داستایوفسکی طولانی، ملال اور و غم انگیز بود و به پای جنایت و مکافات نمیرسید. طولانی بودن داستان به شخصیت پردازی و روند داستان کمکی نمیکرد و فکر میکنم صرفا بخاطر امرار معاش از کتاب بود (چون فصل به فصل منتشر میشد). اگر مثل من به آثار داستایوفسکی علاقه دارید میتونید امتحانش کنید.

اولین کتابی که از داستایوفسکی خوندم این کتاب بود در واقع اولین کناب روسی بود که میخوندم یادمه جزییاتش برام عذاب اور بود و خسته کننده پیش رفتم و تمومش کردم ذهنم درگیر شد تا مدتها بهش فکر کردم دلم سوخت برای شاهزاده میشکین به کم گذشت دلم تنگ شد برای کتاب یه کم گذشت گفتم هیچ کتابی ابله نمیشه و هنوزم که هنوزه بهترین رمانی هست که خوندم خیلی عجیبه اما عین واقعیته. و داستایوفسکی شد معیار من برای یک نویسنده خوب. حتما باز هم مطالعه اش میکنم این دفعه با ارامش بیشتر و جرعه جرعه می نوشم کلمات این شاهکار رو

درود خدمت کتاب‌باز های عزیز، مثل همیشه داستایفسکی قوی واقع میشه. هیچ حرفی راجب این کتاب نمیزنم. فقط شاهکار. | خوش بخوانید.

خواهش میکنم این کتاب با فراقت بخونید بسیار زیباست

داستایوفسکی یکی از نویسنده های مورد علاقه ی منم هست.همه ی کتاب هاشو رو دوست دارم و همچنین این کتاب،خیلی بینظیر بود.🍃👍

آثار داستایوفسکی رو فقط با ترجمه‌های سروش حبیبی بخونید. فوق‌العاده زیباست نثرشون. اصلا خودش کلاسه درسه

من نسخه نمایشی این کتاب رو شنیدم و داستانش رو متوجه شدم جالبه که یک انسان اون هم شاهزاده چطوری میتونه اینقدر ساده باشه ک انتهای داستانش بشه نابودی خودش و زندگیش...و حتی گاهی زندگی دیگران!! ولی خب همیشه ساده بودن ناشی از صداقته.. شاید میخواد بگه نمیشه همیشه صادق بود... تنها مشکل این داستان اینه که تا اواسط داستان واقعا نمیتونسم اسامی رو یاد بگیرم واقعا سخت بودن😀