نظرات کاربران درباره کتاب بیگانه

وای وای وای چی بگم ؟ نخرید اینو. نخرید خواهش میکنم. این کتابو باید رفت از تو کتابخونه حتی اگه ده ملیون هم هست خرید, اومد نشست خونه,خوند. اونم چه خوندنی; بخوابی رو تخت, یه چایی هم بذاری کنارت, با یه لباس راحتی, جلو کولر, بشینی بخونی. اخ که چه حالی میده. ایند نخرینا برین کل داستانو بخرین, این همه جاهای قشنگو زده. جاهای خوب خوبش تو کتاب اصلیه 😜

بیگانه چقدر هست که دیگه براش خلاصه هم گذاشتند! در ضمن بهترین ترجمه از دیهیمی است. ال احمد اصلا در ترجمه هایش خوب متن را درک نکرده.

سلام دوستان. کتاب بیگانه واقعا داستان ساده ای داره و هیچ پیچیدگی نداره و کاملا قابل درکه ،اتفاقات داستان و ذهنیت مورسو(شخص اول)و هم خود جملاتو نحوه نکشتن کتاب. کامو قلم روان و قابل فهمی داره ولی برای زیر سیزده دوازده سال پیشنهاد نمیکنم. داستان راجع به مرد جوانی هست که زندگی گذشتش(که بهش پرداخته نمیشه) از احساسات خالیه و اینو میشه از همون جمله اول کتاب حدس زد.کامو همچین فردی رو غیر قابل پذیرش در جامعه به نمایش میذاره و طوری جلوه میده که فراموشیه انسانیت و احساسات شاید زندگی رو اسون تر کنه ولی مطمئنا باز خوردایی که اطرافیان خواهند داشت زیباترش نخواهد کرد(زندگی رو زیباتر نخواهد کرد) . در نظر مورسو چیزی در دنیا وجود نداره که به خاطرش حتی ذهن ادم درگیر بشه و همین میشه که فقط درتحت تاثیر گرمازدگی جون یه ادمو میگیره و از همینجاست که دنیای پیرامونش یقه مورسو میگیره و بهش میفهمونه که یه چیزی به اسم ادم بودن هست. از کامو طاعون هم به شدت پیشنهاد میشه ... سقوط. انسان طاغی. مرگ و خوش. هم ترجمه شده ولی یه کتابی به اسم پشت و رو داره که من نسخه چاپیشو پیدا نکردم ولی تو اینترنت میتونید پیداش کنید ، از اینترنت سایت تاریخ ما باید باشه ،من خیلی وقت پیش خوندم. خواهشا خلاصه کتاب نخونید ، بیگانه خودش رمان کوتاهیه. وقت بخیر

واقعا دست خلاصه کننده درد نکنه . من همش دنبال یه راهی بودم که این کتابایی که طولانی و کسالت آورند اما ما باید یکبار بخونیمشون رو , یه جوری زودتر تموم کنم . اگر آدم بخواد تمام این کتاب هایی که جامعه ی جهانی ادبیات و روشنفکری تعیین کرده رو بخونه , در انتهای عمرش ۵۰ تا کتاب خونده که در تمامشون هم این نکته ی مهم وجود داره . اون هم فقط این نکته , نه نکته ی دیگری : ((شما بدبختید , ما بدبختیم , من بدبختم , باید امید داشت , امید مسخرس , نقش اول که یه عوضیه حق داره عوضی باشه و عوضی بمونه و آدم هایی که شادن و دارن راحت زندگی میکنن یه مشت احمقن که لایق مرگ اند . )) در نهایت این رمان هم شما رو به این نتیجه میرسونه که :( اینکه فکر می کنید هیچ کس و هیچ چیز اهمیت ندارد , ویژگی بدی نیست . ) اما آدم میتونه با خوندن خلاصه ی این کتابا , آثار ادبی به اصطلاح مهم تاریخ ( آره جون مادرشون ) رو بخونه و وقت با ارزشش رو سر کتاب هایی امید بخش تر , کتاب هایی که راهکار هایی برای بهبود زندگی میدن بذاره . حتی کتاب هایی که میتونه ما رو در عرصه ی شغلی خودمون متخصص کنه , در روابط خانوادگیمون تحول ایجاد کنه و اطلاعات مفیدی برای کار های مهم زندگیمون ( نظیر ازدواج , تربیت فرزند , فن بیان و حتی چگونگی مطالعه ی سریع ) بده . یا مثلا اگر در رشته ی مورد علاقه مون سرآمد هستیم , می تونیم یک زمینه یا رشته ی دیگه رو برای مطالعه انتخاب کنیم و بین این دو رشته , پلی بزنیم و به ابداعات و خلاقیت های مفید دست بزنیم . #وقتمان_را_تلف_نکنیم با اتلاف وقت سر اینچنین کتاب هایی , فکر نکنیم داریم تغییرات شگرف یا تاثیرات شگرفی را در زندگی خودمان , اطرافیانمان یا جامعه به وجود می آوریم . اگر هم دنبال لذتیم, ... خب نوش جان ... بنشینید و با کتاب های کامو به زندگیتون لذت بدید ...😂😂🤣🤣🤣😅😊☺️😐😕

با شخصیت اصلی داستان خیلی احساس نزدیکی کردم شاید خیلی از ما به این بیماری که شخصیت اصلی دچاره دچاریم یعنی بیماری بی اهمیت بودن همه چیز

نکنید اینکارو . همه قشنگیه یه رمان به اینه که توی اون فضا باشی و تو اون محیطی که نویسنده ساخته زندگی کنی . شما همینو هم از مخاطب میگیرین .

واقعا چی این کتاب معروف شده؟!

من برا خلاصش گرفتم نوشته ۱۵ صفحه ولی ۲۸ صفحه هستش