نظرات کاربران درباره کتاب بیگانه

مگر میشود چیزی درباره ی این کتاب گفت؟ مگر میشود از آن تعریف کرد؟ مگر کلامی در وصف آن وجود دارد؟ فقط سکوت فقط نگاه. بیگانه, کتابی ست بیگانه روی زمین خاکی. بیگانه ای که با خواندن نمیتوان آنرا فهمید و هضم کرد, بلکه باید آنرا ذره ذره با دهان جَوید بلکه دروجود باقی بماند. آلبرکامو خدایی ست که بیگانه را خداگونه خلق کرده , و احسنت به خدایی که این چنین خالقی را بوجود آورده. بیگانه را اگر بخوانی , دیگر بیگانه نیست بلکه اشنایی ست معشوق و تو میشوی عاشق تک تک جملات و سخنان و لحظه های کتاب. بیگانه حتی بعد از چندین بار خواندن هم , هنوز برایم بیگانه است, هنوز تلخیِ ترش و شیرینش را زیردندانم حس میکنم. یا حق

ادبیات کامو فراتر از یک رمان معمولی هست و معنای واقعی فلسفه ی اگزیستانسیالیسم رو میشه در آثارش به خوبی احساس کرد با خوندن اثار کامو ماهیت زندگی و زمان درک میکنید با لحنی شیرین و دلچسب به نظرم البر کامو جزو بزرگترین نویسندگان تمام دوران هاست

من تو زندگیم ی بازه طولانی طرز تفکرم همین بود و کاملا برام قابل درک بود ولی خیلی وقته سعی کردم هدف درستی پیدا کنم و هنوزم نمیدونم فرق کردم یا نه . من اون قسمت آخر کتاب که با کشیش بحث میکرد برام جالب بود . حرفش این بود که حداقل من از همه چی مطمئنم از مردنم و از تموم شدن همه چی و واسه همین آرامش دارم و از لحظه لذت میبرم و هر مدل دیگه ای که میخواستم می‌تونستم زندگی کنم ولی تو که مذهبی هستی حتی خودتم نمیدونی زنده ای یا نه چون مجبوری یسری کارای خاص رو بکنی . آخرش کشیش گریه شد رفت . ( عقیدش این بود چرایی و دلیل اهمیت نداره فقط باید یجوری زندگی کرد! ) و کنار همه اینا در شخصیت آلبرکامو ی «به فلان جام» خاصی وجود داشت!! بنظرم خوبه آدم اینطوری باشه سختی های زندگی رو راحت تر می‌تونه تحمل کنه ! هر چند داستان اینو هم نشون میداد که نبود عشق و شور و شوق و هدف در زندگی چقدر می‌تونه کسل کننده و خنک باشه . عشق یک شمشیر دو لبست هم آدم رو بی نهایت شاد می‌کنه و هم بی نهایت غمگین... خلاصه این که داستان پیچیده ای بود و باید روش بیشتر فکر کنم الان هم سردردم و بقول البرکامو گفتن یا نگفتن نظر چه اهمیتی داره؟

▪︎ترجمه: اول از همه اگه از چند مشکل ویرایشی که داشت بگذریم، باید بگم که ترجمه افتضاح بود."افتضاح". به سخت ترین و گیج کننده ترین حالت ممکن ترجمه شده بود، که با توجه به این که خود کتاب هم کمی گیج کننده است باعث میشود هیچی از کتاب نفهمید. اینقدر ترجمه بد بور که من تصمیم گرفتم هیچ کتابی که جلال ال احمد ترجمه کرده نخونم.(فصل اخر کتاب رو هم از یه ترجمه دیگه خوندم تازه) ▪︎:داستان کتاب چندان یکنواخت و خطی نبود بلکه‌ در برخی قسمت هایی کتاب شما رو شگفت زده و متعجب میکرد.و پایان این کتاب هم به نحوی جالب بود، در کل کتاب گیرایی و کشش قابل قبولی داشت که باعث میشد شما تا اخر کتاب را دنبال کنید.در رابطه با داستان کتاب باید بگم که واقعن عجیب و بیگانه بود، شخصیت اصلی داستان فردی با باور های اگزیستانسیالیسم و ابسوردیسم(پوچ گرایی) بود و رفتار هایی از خود نشان می دهد که از نگاه مردم عادی عجیب به نظر برسد. ▪︎:کتاب دو بخش داشت که بخش مهم داستان در بخش دوم کتاب بیان میشود. کتاب به صورت اول شخص نوشته شده است و شخصیت اصلی کتاب بخش عمده از کتاب را به بازگو کردن توصیف های از اطراف خود میپردازد توصیف هایی که هرچند زیاده گویی و گاهی حوصله سر بر میشود اما باز نشان دهنده افکار پوچ شخصیت اصلی است. ▪︎:این کتاب برای افرادی که دوست دارند با مکتب پوچ گرایی نه به صورت تئوری و اکادمی بلکه به صورت تجربی و تماشا کردن رفتار های فردی که این باور ها را دارد اشنا شود، مفید است و میتوانند از این کتاب بهره ببرد. حتی کسانی که چندان به اینگونه مطالب علاقه ندارند نیز با خواندن رفتار های آقای مرسو قطعن متعجب میشوند و به فکر فرو میروند.

البر کامو نویسنده ای بر مبنای اندیشه پسا مدرن یا پست مدرنیسم هستش که در جریان این اندیشه انسان ها بیشتر از انکه بر اساس یک حقیقت زندگی کنند بر مبنای یک وانمود گرایی زندگی میکنند. کتاب بیگانه اثر مشهور البر کامو اعتراضی بر علیه جامعه غیر انسانی و فاسد حساب میشه که مبنای اون یکی از اصول اصلی فلسفه پسامدرن ، پوچ گرایی و بی معناییست مطالعه این اثر خالی از لطف نیست ؛ اما باید توجه داشت که سیاهی قلم نویسنده بر ذهن خواننده اثر بی توجی و بی معنایی زندگی رو نبشته نکنه! اگر با روند و دید مثبت گرایانه و صد البته نگرش انتقادی مطالعه بشه،قطعا نکات فراوانی برای یاد گیری و شناخت بخش تاریک وجودی بشر داره. برای افرادی که لابه لای واژه های کتب رمان در جستجوی احساس و هیجان هستند این اثر کسل کننده بنظر میرسه و از طرفی بسیار جذاب و خواندنی برای افراد با ذهنیت نقادی نسبت به همه چیز! ارزش مطالعه از نظر من ۷۰ درصد

ارزش تا آخر خوندن رو بخاطر قلم نویسنده و بعضی از جملات اش داره ولی در کل سِیر داستان اصلا قشنگ نیست و بیگانه خودش هم حتی برای کارهایی که انجام میده دلیل منطقی عی نداره (عدم ناراحتی از مرگ مادرش ، دوستی با همکارش ، کشتن اون عرب بخاطر نور خورشید😐 ، شوق اش برای ازدیاد افراد در صحنه اعدامش)

بیگانه آلبر کامو! و تو چه می‌دانی بیگانه آلبر کامو چیست؟من که هیچ نمی‌دانم. بدی ماجرا این بود که من این کتاب رو در هیجده سالگی خوندم و خوبیش این بود که پوچی کتاب جذبم نکرد که بخوام خودکشی کنم!😂،هر چند که جناب آلبر کامو،خودکشی رو تنها مسئله فلسفه می‌دونه😥 اگزیستانسیالیسم از آثار سورن کیرکگورد شروع شد و نیچه پایه‌های اگزیستانسیالیسم غیر دینی رو بنا گذاشت تا اینکه این مکتب و به تبع اون نهیلیسم در آثار ژان پاول سارتر و البر کامو به اوج خودش رسید. این کتاب آیینه تمام‌نمای زندگی افرادی هست که برای زندگی نه تنها هدف،بلکه هیچ معنایی متصور نیستند و از فرط بی‌معنایی حتی به مرگ هم فکر نمی‌کنند چون به قول جناب سارتر تنهایی در مرگ بیشتر از تنهایی در زندگی هست. به هر‌حال این افراد کامیابی خودشون رو در فهم این نکته میدونن که زندگی بی‌معناست.افسوس!!!

اندکی غرور به آدم کمک میکند که فاصله اش را حفظ کند..و روشنفکر کسی است که ذهنش مراقب او باشد. #آلبر کامو.

ضمن درود خدمت شما علاقمندان مطالعه،این حقیر از زمانی که ارزش مطالعه درک کرده ام ،هرازگاهی یا بهتربگویم ،به ندرت خواندن برخی آثار ،به مانند نوشیدن شراب هزارساله ،یا همانطور که شما هم تجربه کرده اید،مثل فتح بزرگترین قله برای کوهنورد،لذت بخش وتکرار نشدنی برایم بوده است. بیگانه را آشنایی همیشگی عاشقان کتاب است، وبواقع همان مثل مشهور آنکه نخواند نصف عمرش برفناست.همین کتاب تا ابد برای زنده ماندن اسم ویاد آلبرکامو کافیست.

نسخه چاپی اش رو خوندم قبل از خوندن این کتاب همیشه فکر میکردم نمیشه با یه شخصیتی کاملا بی تفاوت و بدون احساس که توی کتاب یا فیلم هست ارتباط برقرار کرد ... ولی داستان بیگانه درباره شخصی به نام ((مرسو )) است، فردی که کاملا بی تفاوت نسبت به اطرافیانش و همه حوادث دور و برش هست، نشون داد میشه با کتاب هایی با این سبک نیز ارتباط برقرار کرد و این نشان از هنر نویسندگی کامو داره .👌

بیگانه حال غریبی داره داستان انسانی بیتفاوت که با بقیه بیگانه است.

بیگانه روایت روزها و ساعات آخر عمر همه ی ماست. آن زمان که در انتهای بازی تازه به درک عمیق از لذت ناب زندگی پی برده اما فرصتی برای بازی دوباره به ما داده نخواهد شد. درست مانند کودکی که در آخرین روز تعطیلات سال نو و قبل از عزیمت دوباره به مدرسه متوجه اتلاف وقت و گیجی اش در برابر عبور لحظات ناب فراغت می شود.

قبل از خوندن این کتاب بهتره افسانه سیزف از همین نویسنده خونده بشه که بتونین فلسفه و نگاه کامو به زندگی رو درک کنین و متوجه بشین تو کتاب چه چیزی رو تلاش کرده به تصویر بکشه. این که از کتاب خوشتون بیاد یا نه هم بستگی داره به اینکه اساسا فلسفه ی کامو و نگاهش به زندگی رو قبول داشته باشین یا نه‌.

ترجمه سید حسینی خوبه.ینی میشه گفت که کلمات رو میتونه خوب بیان کنه که بتونیم بفهمیم.البته کسایی که زبان فرانسه رو بلد باشن بتونن فرانسویشو بخونن عالیه چون مترجما چه جلال چه خیلی های دیگه حس واقعی و اصلی نویسنده رو نمیتونن درست به ما برسونن.ولی در کل کتاب جذابیه.اون فضای دارک و ناامیدی توشو دوس دارم که صادق هدایت هم تو مایه های همین سبک مینویسن.جالبه بدونین که کتابای البرکامو زنجیره واره.اول کتاب بیگانه که میاد ناپایداری دنیا و پوچ بودنشو میگه حالا تو کتاب طاعون میاد میگه خب دنیا ناچایداره درست ولی بیاین برای خوب بودن خودمون تو این دنیا که پر از مریضی,ما بیایم تلاش کنیم خوب باشیم.نظر منو میخاین این دوتا کتابو حتما بخونین

از اون کتاباس که دوس دارم چند بار بخونمش و از خوندنش سیر نشم، شخصیت مورسو برام خیلی خاص بود. فقط حیف که سانسور شده 😖 62.

این کتابش خوب بود کلا از کتاب های آلبرت کامو لذت میبرم اگه نویسندش آلبرت کامو نبود ی ستاره هم شاید ب زور میدادم ولی خدایی هیچی مثل کتاب سوءتفاهم عالییی نیست این کتابش شاهکاره حرف نداره هزار بار بخونی کمه بنظرم

عشق است ایشان🖤🖤🖤🖤

یکی از شاهکار های دوره ی خودشه این کتاب، شخصیت پردازی کاملا عالی بر اساس یک فلسفه و دیدگاه،و البته بعد از رمان کتاب مکملش یعنی افسانه سیزیف رو هم باید خوند.

آلبر کامو فوق العادس. این کتاب تقریبا 100 صفحه س ولی به اندازه 2000 صفحه حرف برای گفتن داره...

اگه زمان زنده یا جلال آل احمد گوگل ترنسلیت وجود داشت میگفتم این اثر رو از گوگل ترجمه کرده😅 بعضی از مترجمین عزیز تعهد بالای به متن رو با عدم خلاقیت در برگردوندن اون به فارسی اشتباه میگیرن برا همینه که اینطور رباتیک ترجمه میکنن😊 البته بازم چیزی از زیبایی این اثر ماندگار کم نمیکنه گرچه در نظرات خیلیا این اثر کامو رو هیچ انگاری و به نهیلیسم نسبت دادن که خوندنش آدمو افسرده میکنه در صورتیکه اینطور نیست باید دید هدف نویسنده از خلق یک اثر چیه شخصیت اصلی داستان اصلا فردی افسرده نیست به شنا میره رابطه برقرار میکنه سر کار میره متعهد به وظایفشه و سینما و تفریح میره و حتی در توصیف طبیعت هم نشون میده از طبیعت لذت میبره بیشتر میشه گفت یه فرد اگزیستانسیایسته گرچه خود کامو نسبتش با اگزیستانسیالیسم رو رد میکنه اما در این اثر ردپای اون رو میشه دید درکل زیبا بود تقابل یک انسان بی تفاوت و بیگانه به عواطف و روح لطیف انسان دوستی با دادگاه وجدان خودش و اطرفیانش جالبه شخصیت اصلی داستان محکوم به قتل یک انسان اما در دادگاه موارد اتهامی بیشتر حول معنا و مفهوم زندگی و تقابل و رفتارهاش با اطرافیان میپردازه که در ادامه شاهد رای دادگاه خواهیم بود که عقیده و نظر و هدف نویسنده رو میرسونه.

این اولین اثری بود که از آلبر کامو خوندم و باید بگم کتاب خاصی هست توصیف رایط بسیار عالی ست ولی با یک بار خواندن احساس پوچی قهرمان داستان قابل درک نیست!

این کتاب فقط با ترجمه ی جلال احمد عالی و بی نظیره♡♡ بسیار اثر گذار و عمیق خصوصا ۳ صفحه اخر

ترجمه جلال آل احمد از این کتاب رو خواندم . جلال سعی کرده شبیه نویسنده بنویسد، جملات کوتاه و نثر روان. کتاب در مورد مردی به نام مرسو است که با مرگ مادرش که او را به خانه سالمندان سپرده بود شروع میشود و... با اینکه کتاب جزو کتابهای پوچ گرا حساب میشود اما پوچ گرایی در این کتاب با پوچ گرایی کتابهایی مانند بوف کور متفاوت است و آدم را خسته نمیکند بیگانه حکایت شخصی است که متفاوت از بقیه مردم دنیاست و به همین دلیل بیگانه است

بیگانه یا آشنا؟ آشنایی که سالهاست مرا به سوی خود می کشد. صدایش... صدایش مرا خفه می کند.... بیگانه بود یا آشنا؟ در جستجوی او هستم، پس این آشنا کجاست؟ چه میبینم؟؟ این همان آشنای بیگانه است ... مرا در باتلاق تاریکی ام فرو می برد. صدای....

عمیق و تاثیر گذار

یه کتاب عالی

مدت ها بود رمانی به بدی بیگانه آلبرکامو نخونده بودم. با ترجمه جلال بدتر هم شده، شاید چون نویسنده اش شخص بزرگی مثل آلبرکامو هست غالبا جرئت اظهار نظر مخالف این کتاب ندارن، اما به نظرم این کتاب و فلسفه سیاه و اگزیستانسیالیستی کتاب به شدت یکنواخت، حال به هم زن و بسیار حوصله سر بره. اگر خواستید بخونید هم با ترجمه جلال نخونید که فاجعه روی فاجعه تلنبار نشه

نخستین بار هیچ درکی از مفهومش با اینکه بار ها گفتم احتمالاً چیزی وجود داره پشت نامعقولیش نداشتم.اما امروز جمله ای درباره ی کتاب خوندم که تصویر پیش رو تغییر داد.اگر با این دید که این شخصیت بی گناهی خاصی داره ( گناه اگرچه نبود اختیار ما حافظ/تو در طریق ادب باش و گو گناه من است ) به کتاب و داستان نگاه کنید متوجه می شید که کامو به طور فلسفی یک نوع خاصی از داستانی رو پرداخته که ابدا نه می شه گفت به اخلاق نگاهی داره و نه می شه گفت نه! به نظر من کامو در سکوت ، چیز هایی رو نشان داده بود که معنای برخی مفاهیم رو در پیچیدگی های خودشون داشتند . یک چیز بر خلاف عرف و نظم و انضباط جهان.

بازپرس با تمام قد سیخ ایستاد و برای بار آخر ترغیبم کرد و از من پرسید آیا به خداوند اعتقاد دارم. جواب دادم نه. با خشم نشست. به من گفت این امر محال است و همه‌ی آدم‌ها به خداوند اعتقاد دارند، حتی کسانی که از چهره‌اش روی‌گردان‌اند. این اعتقاد او بود و اگر روزی قرار بود تردید پیدا کند، دیگر زندگی برایش بی‌معنا می‌شد. با فریاد گفت: "میخواهید زندگی‌ام بی‌معنا شود؟'

کتابی بسیارعالی، با متن روان.

من تقریبا سه ماه پیش این کتاب رو تموم کردم. ولی هنوزم تو ذهنم هی مرورش میکنم. خیلی زیبا و تاثیر گذار بود.

ی کتاب استثناییی از عشق جان ام کامو ......

aliiiie

مرسی از مترجم محترم

فضای توصیف شده در کتاب مدت ها در ذهن می ماند.

mishe gofr y segane hst k behesh mign segane pochi.baraye hmin ast k agr ketab ra mikhanid va hich ehsasi nmikonin va az ketab badeton miad.ketab haye bigane afsane sizeef va kaligula k bigane ehsas pochi ast va afsane sizef shayad tozih pochi va agr dqt krde bashin ketab ba in jomle shoroo mishavad k: مادرم امروز،مرد.شاید هم دیروز،نمیدانم. baraye hmin b shoma Psh nahad mikonm on 2 ta ketab ra hm bkhanid ya had aql afsane sizef

کتابی فوق العاده

من خوشم اومد شخصیت اولش به من خیلی نزدیک بود.

والا منکه خودمو در حدی نمیدونم راجب کامو نظر بدم ولی با تک تککککک سلولام این کتاب و استنشاق کردم و های و های تر شدم با هر صفحه ش خلاصه باید بهتون بگم پایپ خیلی خوبیه؛) واسه فرورفتن تو دنیای اندیشه ها خود کتاب خیلی کوچولوعه ولی به نظرم میشه راجبش صفحه ها و صفحه ها خوند. راستش من اول صادق هدایت خوندم برخلاف همه چیزای دارای که راجب این بشر شنیده بودم، نوشته هاش و سُتاییدم:) کلا تو درجه ای از زندگیم به سر میبرم که حس میکنم اینکه آدم به پوچی عمیق این دنیا پی ببره درجه خوبی از رشد و طی کرده و هدایت و کامو تو همین مرحله مونده بودن ینی مرحله کنونی من باید بگم مرحله جذابیه و برخلاف ظاهرش سروتونین میپاشه رو همه افسردگیاتون. آرومتون میکنه .چون خنکی خاص حال و هوای شخصیت اصلی همین داستان و بهتون میده اما به نظرم اگر قرار بود این غایت رشد و ته ته اون جیزی باشه که ما باید دنبالش باشیم....نه نمیخوام بپذیرم که این تهشه! نمیخوام تهش به عاقبت هدایت دچار شم... توی نظرات خوندم که دوستان عین صاد و در مقابل کامو پیشنهاد کردن...هرچند عین صاد حداقل تو حوزه خودش اندازه کامو غول نشده ولی حتما میخونمش! خلاصه که یا ساختی خواهم راه یا خواهتی ساهم راه! یه راه به یه غایت که وجدانم بتونه اسمش د غایت بذاره... جاست دیس دلم میخواد خیلی خیلی راجب بیگانه بنویسم و همه لذتی که از خوندنش بردم و باهاتون سهیم بشم یکی دوتا از پرده هایی که تصویر کرده بود واقعاااا انقلابی بود! به عنوان آخرین کلام نوبل بهترین صحنه رو به اون تیکه ملاقات زندان میدم که پاری اومد دیدنش! شماهم فک کنین کجاشو بیشتر دوس داشتین واییییییییییی نمیتونم دس بردارم از نوشتن هعی ای کاش بیشتر بنویسم ای کاش بیشتر حرف بزنیم احساس نیاز میکنم به اندیشه و به لغو گویی پس از آن این حس خفن و پر شورمو واست آرزو میکنم رفیق؛)

حقیقتا کتاب بیگانه، کتابی‌ست که پس از خواندن دیگر برای من بیگانه نبود، بلکه "یگانه" بود. آلبر کامو نویسنده ای بی نظیر است که اثری را خلق کرده که واقعا، قابل ستایش است. "بیگانه" کسی است که با هستی بیهوده کنار می آید، ریا نمی کند، به خود و دیگران دروغ نمی‌گوید و هر چیز را آن گونه که هست می‌پذیرد. او بر ویرانه های جهانی عاری از معنا، رو در رو با مرگ، قد برمی‌افرازد تا عشق به زندگی را فریاد کند.

جملات ادبی زیبایی داشت

کتاب چندین نقطه اوج جذاب داشت داستان پردازی قوی و خوبی داشت پیشنهاد میکنم

حتی از کتاب طاعون هم برای من جذاب تر بود.من همیشه سعی میکنم کتابهای کامو را چندین بار و در زمانهای متفاوتی بخونم.حتی مقدمه خوبشو سارتر نوشته که اونم از نویسنده های درجه یک فرانسه هست

کتابی در خور نام و نوبل🤞🏻

من زیاد دوست نداشتم کتابو اصلا جذب نشدم

با ترجمه محمد رضا پارسایار خوندم و اگر میخوام توضیح بدم واقعا تا فصل اولش چیزی در خور و شاهکاری ندیدم. شخصیست بشدت مأیوس ،هیچ مسئولیتی رو قبول نمیکنه و هیچ نظری درباره هیچ چیزی نداره ، و دیگران براش تصمیم میگیرن کلا هیچی براش مهم نیست . از ازدواج گرفته تا رقتن به تفریح. اما روش زندگیش قبل از اشناییش با همسایه اش خپشم میاد حال رو زندگی میکنه , سعی میکنه از دیدن اسمون از این جور چیزهای کوچیک لذت ببره و زندگیشون کنه. ( اما همان قدر که به حقیقت چسبیده بودم حقیقت به من چسبیده بود )

چقدر این کامو خوبه واقعا محو این کتاب شدم فوق العادست

هیچ چیز ،هیچ چیز اهمیتی نداشت و من به خوبی می دانستم چرا . او نیز مــی دانسـت چـرا در مـدت همـه ایـن زندگی پوچی که بارش را به دوش کشیده بودم ، از اعماق آینده ام ، و از میان سالهایی کــه هنـوز نیـامده بودنـد وزشـی تاریک به جانم می وزید که در مسیر خود ،همه چیز را یکسان می کرد . همه چیزهــایی را کـه در سـالهایی نـه چنـدان واقعی تر از آنها که زیسته ام به من نشان داده می شد . برای من مــرگ دیگـران یـا عشـق یـک مـادر ، چـه اهمیتـی داشت ؟خدای این کشیش ، زندگی و حیاتی که مردم انتخاب می کنند ، سرنوشــتی کـه بـر مـی گزیننـد ، برایـم چـه اهمیتی داشت؟ .... از متن کتاب📖 ... بعد از مدت ها صادق هدایت خوندن ذهنم به یک جور فلسفه بافی عادت کرده این که از چیزهایی که همیشه بهش اعتقاد داشتی به پوچی مطلق برسی بعد شروع کنی برای خودت فلسفه ببافی و به هیچ جا نرسی دست کم چند روزی راجع بهش فکر کنی و بعد جور دیگه ای بهش نگاه کنی . بیگانه آلبرکامو بی شباهت به فلسفه های هدایت نبود بلکه برای من لحظه به لحظه هدایت بود اما با این فرق که کامو به پوچی مطلق نمی رسه و خودش رو به امید های واهی و منطقش امیدوار می کنه . بیگانه کسی هست که هیچ چیز براش معنی که دیگران دارد رو نداره مثلا بارها توی کتاب راجعِ به عاشقی نقل شده که شخصیت اول داستان خیلی متفاوت تر از همه به آن نگاه میکنه . در واقع بیگانه بودن شکستن قانون و مرزهایی هست که ما انسان ها برای خودمون ساختیم یک مثال دیگر این که این فرد بعد از مردن مادرش اصلا ناراحت نبود و غمیگن نبود این نوعی بیگانگیه . باید بارها این کتاب رو خوند تا به عمق فلسفه ش پی برد من که شیفته ش شدم

خیلی عالی بود حتما بخونید

NVM6VJGPHF1کد تخفیف ده درصدی