بریده‌هایی از کتاب یک خانواده تقریباً معمولی

خیلی‌ها برای حفظ خانواده‌هایشان، اخلاق و معنویات را زیر پا می‌گذارند. وقتی نجات فرزند در میان باشد، حتی متعصب‌ترین افراد هم به‌راحتی زیر بار هر کاری می‌روند، از هر طریقی که شده، دروغ، گناه یا پنهان‌کاری. کدام خانواده از این قاعده مستثنی است؟ یکی به دنیا می‌آید و دو نفر دیگر پدر و مادر می‌شوند. عشق فرزند باعث می‌شود تسلیم قوانین نشویم.

«فکر نمی‌کنم درست باشه آدم اعتقاد راسخ یه نفر رو زیر سؤال ببره، حالا از هر طریق. هیچ‌کاری نمی‌شه با مذهب یه نفر یا اعتقادش به خدا انجام داد.»

وقتی برای اولین‌بار وارد دادگاه می‌شوی، جز فشار روحی و دلواپسی حس دیگری نداری.

یک انسان بدون آمال و آرزو چگونه آدمی است؟

بابام نمی‌خواست من رو بزرگ کنه، در واقع می‌خواست من رو خلق کنه انگار خودش خدا بود. می‌خواست دقیقاً مثل خودش باشم. می‌خواست همون دختری باشم که دلش می‌خواست

«شرط می‌بندم هر پدر و مادری برای نجات بچه‌ش سخت‌ترین کارها رو انجام می‌ده.»

واقعاً فکر می‌کنین همه حقوق مساوی دارن؟!»

نمی‌دانید راحت‌خوابیدن چقدر اهمیت دارد وقتی که از این نعمت بی‌نصیب هستید.

گرمای اواخر تابستان بوی خاصی دارد. طولانی‌شدن گرما در همه‌چیز نفوذ می‌کند و فقط بارش باران می‌تواند هوا را به حالت اول برگرداند.

«قانون یه چیز کامل و بی‌نقص نیست.»

تا زمانی که خودت درگیر این موضوع نشی، نمی‌تونی آدم‌ها را درک کنی

به یاد بچگی‌هایم می‌افتم، روزهایی که پدرم محبوب‌ترین فرد دنیا بود. آیا آن روزها برمی‌گردد؟ امکانش هست؟ یا اینکه همه‌چیز نابود شده؟

چیزی داشت که من از آن محروم بودم؛ چیزی مثل حس مسئولیت یا انجام وظیفه. این‌جور آدم‌ها بدون هیچ اعتراض یا چشم‌داشتی دل به کار می‌دهند و جلو می‌روند.

در کل زندگی‌ام به دیگران مربوط نمی‌شود و خیلی از اتفاقات باید در محدودهٔ خانواده سربه‌مُهر بمانند.

وقتی همه‌چی از قبل مشخص شده باشه، کجاش هیجان داره دیگه؟

حتی در انجیل آمده: چشم در برابر چشم و دندان در برابر دندان. پیش از این مسیح با گفتن این جمله که بدی را با نیکی پاسخ بده و مهربان باش، همه‌چیز را خراب کرد.

نمی‌توانستم جلوی خودم را بگیرم و ساکت بمانم، تنها مشکلم همین بود. خیلی‌ها توصیه می‌کنند فی‌الفور نظرم را ابراز نکنم.

با یک تغییر کوچک می‌توان شاهد رویدادی بزرگ بود؛

. زندان دیوانه‌کننده است.

اگر نتوانی خودت را با شرایط منطبق کنی اذیت می‌شوی، کفرت درمی‌آید و سرانجام می‌شکنی.