بریده‌هایی از کتاب سپاسگزاری

لحظات متفاوت در زندگی، دلایل مختلفی برای سپاسگزار بودن به همراه دارد. باید بتوانی وقتی که باید، از آنچه باید لذت ببری.

شاکرم که سال خود را با مثبت‌اندیشی آغاز کردم. خوشحالم که یاد گرفتم سپاسگزار بودن، استرس را کم می‌کند، خواب راحت می‌آورد و شادترم می‌سازد. خوشحالم که دفترچهٔ یادداشتی دارم که آن را تنها با افکار خوب پر می‌کنم.

ازدواج، عشق و خانواده بیایید سپاسگزار همهٔ کسانی باشیم که ما را خوشحال می‌کنند؛ آنان باغبان‌هایی هستند که از شکوفایی روح‌مان مراقبت می‌کنند.

«بیان قدرشناسی به ما یادآوری می‌کند که کاملاً مهارشدنی نیستیم، ممکن است وابسته یا مدیون کسی باشیم. سرنوشت‌مان فقط در دست‌های خودمان نیست، گاهی ما را آسیب‌پذیر می‌کند.»

«شادی حقیقی، بدون ظرفیت رد کردن افسانهٔ اعتمادبه‌نفس، امکان‌پذیر نیست. زندگی خوب در دسترس نخواهد بود، مگر اینکه بتوانیم کمک از دیگران را بپذیریم و بابت آن کمک قدردانی کنیم.»

یک دلیل برای سپاسگزار بودن پیدا کن

تو به رخدادهای خوب در زندگی نیازی نداری تا بخواهی احساس سپاسگزاری داشته باشی، بلکه افراد سپاسگزار هر آنچه را برای‌شان رخ می‌دهد شکلی دوباره به آن می‌بخشند. او به من گفت: «به نداشته‌هایشان تمرکز ندارند؛ بلکه فقط خوبی نهفته در آنچه در اختیار دارند را می‌بینند.»

به‌نظرت قدردان زندگی که داریم... هستم؟»

سعی کردم خودم را در سال آینده در همین لحظه تصور کنم، بار دیگر که قرار است توپ سال نو در برود، چه چیزی مرا خیلی خوشحال می‌کند که الان ندارم

به ارتباط میان دستگاه ایمنی بدن و سپاسگزاری فکر کردم و اینکه اکنون چگونه دیدگاهم نسبت به سلامت زیر و رو شده بود. همیشه گمان می‌کردم که بدن به دلیل حمله میکروب یا باکتری دچار بیماری می‌شود، اما امروز فهمیدم که گلبول‌های سفید خون به احساس‌ها پاسخ می‌دهند و همین دنیای مرا تغییر داد.

«حقیقت سرزمینی بی‌جاده است. از طریق مذهبی سازمان یافته نمی‌توانیم در این مسیر پا بگذاریم. بلکه تنها با ارتباط و شناخت ذهن موفق به این امر می‌شویم.»

همه، به دلایلی، به بدبختی بیشتر از خوشبختی توجه داریم.

جمله‌ای مشهور از هملت را برای من گفت: «هیچ چیز خوب یا بدی وجود ندارد، فقط فکر است که آن را بد و خوب می‌کند.»

باید بتوانی وقتی که باید، از آنچه باید لذت ببری.

لحظات متفاوت در زندگی، دلایل مختلفی برای سپاسگزار بودن به همراه دارد.

لذت بردن از آنچه داری هرگز کار ساده‌ای نیست.

توفیق در کار، یعنی پیشرفت.

جریان‌های روزمرهٔ زندگی مهم نیست، اینکه چگونه به این مسائل واکنش نشان بدهم مهم است.

زندگی فقط با تغییر روزهای تقویم قرار نیست متفاوت بشود.

دنیل کانمن برندهٔ جایزهٔ نوبل و اقتصاددان رفتاری، معتقد است که سخن گفتن دربارهٔ آنچه ما را خوشحال می‌کند، دشوار است، چون دو بخش در وجودمان هست که باید راضی بشود. بخش تجربه و بخش یادآوری آن. بخش تجربه در زمان حال زندگی می‌کند و با هر چیزی که در ۸۶/۴۰۰ ثانیهٔ روز رخ می‌دهد، فریب می‌خورد. اما بخش یادآوری، راوی داستان است، بخش‌های کوچکی از تجربه را در ذهن تداعی می‌کند.