بریده‌هایی از کتاب سپاسگزاری

تو بهترین هدیهٔ منی! خیلی خوشحالم که تو را در زندگی‌ام دارم!

«می‌دانی، آسمان خاکستری بیرون بازتاب تاریکی درونم بود.»

لذت بردن از آنچه داری هرگز کار ساده‌ای نیست. اینکه به زندگی دیگران نگاه کنی و غصه بخوری که چقدر موفق‌اند و چه زندگی خوبی دارند، راحت‌تر است. اما کمتر کسی از درون همان حسی را دارد که از بیرون کسب می‌کند.

لحظات متفاوت در زندگی، دلایل مختلفی برای سپاسگزار بودن به همراه دار

ا تردید پرسیدم: «از چه کسی تشکر کنم؟» لبخندی زد و گفت: «از خودت. بگو متشکرم که امروز متناسب غذا می‌خورم، متشکرم به اندازه‌ای که بخواهم لاغر می‌شوم. متشکرم که لباس‌های متناسب می‌پوشم و دست‌های متناسب دارم. پنج دقیقه از هر روزت را به باور کردن خودت اختصاص بده که می‌توانی و برای آنچه می‌توانی، سپاسگزار باش.»

ا تردید پرسیدم: «از چه کسی تشکر کنم؟» لبخندی زد و گفت: «از خودت. بگو متشکرم که امروز متناسب غذا می‌خورم، متشکرم به اندازه‌ای که بخواهم لاغر می‌شوم. متشکرم که لباس‌های متناسب می‌پوشم و دست‌های متناسب دارم. پنج دقیقه از هر روزت را به باور کردن خودت اختصاص بده که می‌توانی و برای آنچه می‌توانی، سپاسگزار باش.»

طبیعت باعث آرامش می‌شود و شکرگزاری بخشی از آن است.»

سپاسگزاری حال ما را بهتر و مانند پادزهری برای استرس عمل می‌کند.

دکتر لیپونیز و دکتر پرت، هر دو معتقدند که احساس‌های مثبت، در هر سلول نفوذ می‌کنند.

سپاسگزاری دستگاه ایمنی را از فعالیت بیش از اندازه و غیرضروری، محفوظ نگه می‌دارد. اما ترشح هورمون سپاسگزاری فقط برای یک‌بار، اثر چندانی ندارد، بلکه باید به عادت روزمره بدل شود.

شما با قدرشناسی و سپاس، عشق، محبت هورمونی ترشح می‌کنید که این ترشح هورمون با ترشح هورمون به هنگام خشم، عصبانیت، اضطراب یا ترس بسیار متفاوت است. در واقع سپاسگزاری همانند پادزهری برای بسیاری از پاسخ‌های منفی عمل می‌کند.»

چون قدرشناسی وابسته به اوضاع و احوالی خاص نیست، مدت عمرش بیشتر و تغییر آن امکان‌پذیر نیست. نیاز به درگیری‌ای حسی دارد، نمی‌توانی ناخواسته و یا ندانسته سپاسگزار باشی، باید تأمل کنی و آن حس را تجربه کنی. بنابراین، غنایی درونی ایجاد می‌کند که در وضعیت دشوار نیز مانند وضعیت خوب، دوام دارد.

با خود اندیشیدم، وقتی در دل طبیعت هستی، شاید آندورفین یا اکسی توکسین یا هر مادهٔ شیمیایی دیگر ترشح بشود، مهم این است که این احساس قوی را داری که به جهانی وسیع‌تر وصل شدی. و همین لذت، ما را غرق در شکرگزاری می‌کند و با دل و روح زیبایی جهان را حس می‌کنیم

تام گیلوویچ استاد روان‌شناسی در دانشگاه کُرنل، گفت: «در زندگی‌مان، سال‌ها در انتظار و اشتیاق چیزهای بزرگ هستیم، اما زمانی که به آن‌ها می‌رسیم، دیگر آن لذت و جذابیت را ندارند. این همان جنبهٔ منفی عادت کردن است.»

وقتی افکار مثبت را با یکدیگر تقسیم می‌کنیم، انرژی خوبی رد و بدل می‌شود و روز کاری بهتری را سپری خواهیم کرد.

یافتن شادی و لذت از هر شغلی که داریم، از درون می‌آید نه بیرون.

وقتی با دیدی مثبت به زندگی نگاه کردی، دنیا نیز اجازه می‌دهد شریک او باشی.

خواستن‌های بیشتر، فقط دردسر بیشتر به دنبال دارد. او گفته بود که برای بشری که کافی همیشه برای او اندک است، هیچ‌چیز کافی نیست.

سپاسگزاری؛ نه تنها پرهیزکاری است؛ بلکه والد بقیه نعمت‌هاست.

لذت بردن از آنچه داری هرگز کار ساده‌ای نیست. اینکه به زندگی دیگران نگاه کنی و غصه بخوری که چقدر موفق‌اند و چه زندگی خوبی دارند، راحت‌تر است. اما کمتر کسی از درون همان حسی را دارد که از بیرون کسب می‌کند.