بریده‌هایی از کتاب تفکر

فرق است بین کسی که کارش نتیجهٔ تقصیرش است تا کسی که کارش نتیجهٔ تقدیرش است. این آیه را ببینید. با اهل تقصیر این‌طور حرف می زند: (وَ ما أَصابَکُمْ مِنْ مُصیبَةٍ فَبِما کَسَبَتْ أَیْدیکُم) با کسانی هم که هیچ تقصیری ندارند، این‌گونه صحبت می‌کند: (ما أَصابَ مِنْ مُصیبَةٍ فِی الْأَرْضِ وَ لا فی أَنْفُسِکُمْ إِلاَّ فی کِتابٍ مِنْ قَبْلِ أَنْ نَبْرَأَها إِنَّ ذلِکَ عَلَی اللَّهِ یَسیر) مقصر نباید خودش را با بی‌تقصیر یکی تلقی کند.

آیا می‌دانید هواپیماها چقدر بنزین مصرف می‌کنند؟ وقتی می‌خواهند از نقطه‌ای به یک نقطهٔ دیگر بروند، هشتاد تُن، نود تن بنزین مصرف می‌کنند؛ اما قمر مصنوعی که یک دور، دور زمین می‌چرخد یا دو دور یا صد دور، سوختش را که نگاه می‌کنید، هیچ!

همان‌طور که شما ضربان قلب را با فشاردادن بر یک سرخ‌رگ آزمایش می‌کنید، یعنی کیفیت ضربان قلب را در رگی که در کنار دست کسی است، می‌فهمید و از وضع آن ضربان قلب، وضع جریان و کارکرد قلب را تشخیص می‌دهید، انسان در شیوهٔ کلامش شناخته می‌شود.

چه چیز است که نماز را مقرِّب به خدا یا دورکننده از خداوند می‌کند؟ ولایت، ولایت، ولایت. ببینید قرآن چطور حرف می زند: (اللّهُ وَلِی الَّذِینَ آمَنُواْ یخْرِجُهُم مِّنَ الظُّلُمَاتِ إِلَی النُّوُرِ وَالَّذِینَ کفَرُواْ أَوْلِیآؤُهُمُ الطَّاغُوتُ یخْرِجُونَهُم مِّنَ النُّورِ إِلَی الظُّلُمَاتِ)

کمبود جامعهٔ اسلامی ما امروز کمبود تفکر است؛ کمبود پژوهش و تحقیق است؛ کمبود تأمل است

اشقیای کربلا همه چیز داشتند، اما عقل نداشتند؛ همه کار می‌کردند، اما فکر نمی‌کردند. گریه داشتند، اما گریهٔ بدون فکر.

سلطنتی که آخرش غرق است سلطنت نیست، اسارت است؛ و رنج‌هایی که آخرش نجات است رنج نیست، راحتی است.

او معتقد است هرچه هست از تربیت است و هیچ چیزی همراه انسان نیست و انسان از خودش مایه‌ای ندارد. به‌هرجهت مبنای این‌ها مدیریت از بیرون است، ولی مدیریت در ادیان از درون است؛ از این جهت ما می‌گوییم: (اللَّهُ وَلِیُّ الَّذِینَ آمَنُوا) ایمان یعنی مدیریت از درون. اگر کسی خودش را مدیریت کرد و مؤمن شد، خدا ولایت او را قبول می‌کند.

زبان مکالمهٔ ما و کافر، عقل و فلسفه است. تمام انبیای الهی قبل از آنکه از وجود خدا حرف بزنند مردم را به تعقل می‌خواندند و خودشان هم به عقل استناد می‌کردند و برهان عقلی اقامه می‌نمودند.

برای تمیز بین فکر و خیال، خروجی‌اش را نگاه کن!