بریده‌هایی از کتاب امیر گلها

پیامبر دربارهٔ او فرمود: علی، خوش خلق‌ترین مردمان است.

آفت موفقیت، تن‌پروری است. (۳۸۸) کسی که تنبلی‌اش ادامه یابد، به اهدافش نمی‌رسد.

کسی موفق است که کار (برنامه) روزانه‌اش را سامان دهد و کوتاهی روز گذشته‌اش را جبران کند.

خردمند کسی است که بر زبانش بند نهد.

عقل، پیراسته از زشتی و فرمان دهنده به نیکی است.

خردمند جز هنگام نیاز، با آوردن دلیل بر گفته‌اش سخن نمی‌گوید.

از (نشانه‌های) خرد انسان آن است که همهٔ آن‌چه را از دانش فرا گرفته است، بر زبان نیاورد.

شوخی کردن (بیش از حد و نابجا) را از آفت‌های خرد برمی‌شمرد و می‌فرمود: هیچ انسانی شوخی نکند، جز آن که مقداری از خِرَدش را از دهانش پرانده است.

کم حرفی را نشانهٔ کمال عقل برمی‌شمرد.

کمال جوانمردی آن است حقی که (بر اثر نیکی به دیگران) داری فراموش کنی، و حقی را که (دیگران) بر تو دارند به خاطر داشته باشی.

تلاش و کوشش را سودآورترین سرمایه می‌دانست و بر این باور بود: هر کسی (چه مسلمان چه کافر) تلاش کند، به هدف خود خواهد رسید.

خردمند، در کارش می‌کوشد و از آرزوهای (نامعقول) خود می‌کاهد.

کسی که خلافی نکرده، (وقتی) پوزش طلبد، (از چشم مردم) گناهی بر عهده گرفته است.

کسی که پاکدامنی ورزد، بار (گناهانش) سبک و قدر و منزلتش نزد خداوند بالا رود.

برترین پرستش، خویشتن‌داری در کار شکم و شهوت است.

زکات زیبایی را پاکدامنی بر می‌شمرد.

مجاهدی که در راه خدا جان باخته است، ارجمندتر از کسی نیست که (بر انجام خلاف) قدرت می‌یابد، اما پاکدامنی می‌گزیند. چقدر نزدیک است که پاکدامن، فرشته‌ای از فرشتگان آفریدگار به شمار آید!(۲۹۰)

بزرگوار هرگز دشنام ندهد.

از بزرگوارانه‌ترین کارهای فرد بزرگوار آن است که از آن‌چه از (ضعف‌های) دیگران می‌داند، چشم پوشی می‌کند

بزرگوار از آن‌چه فرومایه بدان می‌نازد، متنفر است.