بریده‌هایی از کتاب جزء از کل

«مردم همیشه از کسی که برای زندگی خود استانداردهای فردی در نظر گرفته باشد، خشمگین می‌شوند آن هم به دلیل رفتار خارق‌العاده‌ای که آن فرد به خودش اعطا کرده است. این کار او باعث می‌شود دیگران مانند موجودات عادی احساس تنزّل کنند.»

یاد گرفتم جدا ماندن از بقیه آسان است. عقب‌نشینی؟ آسان است. پنهان شدن؟ حل شدن؟ برداشت کردن؟ چقدر ساده هستند. وقتی از دنیا فاصله می‌گیری، دنیا هم به همان اندازه از تو فاصله می‌گیرد. این فرآیند دو طرفه است، تو و دنیا.

باید کاری می‌کردم. اما چه کاری؟ باید کس دیگری می‌شدم. اما چه کسی؟

«خب، گاهی آدم‌ها نیاز دارن تا کاری رو انجام بدن، می‌دونی، نیاز دارن تا اون کار رو انجام بدن تا از سیستم بدنشون خارج بشه.»

من در شگفت بودم از این‌که چطور بعد از این همه درد و اندوه، و ماجرا و هیجان به وجود آمده از طرف این آدم‌ها، خیلی راحت و بدون تشریفات همین‌طور از زندگی‌ات بیرون می‌روند.

«گوش کن جاسپر. ماجرا از این قراره که دیگه ویرانی دنیا نامحسوس نیست، بلکه این روزها صدای از هم پاشیده شدنش از هر صدایی بلندتره! در هر شهری از این دنیا، بوی همبرگر در خیابان سرازیر شده و دنبال مشتری‌های همیشگی‌اش می‌گرده! در داستان‌های جن و پری قدیمی، جادوگر بدجنس، قیافهٔ زشتی داره، اما تازگی‌ها اون گونه‌های برجسته داره و عمل زیبایی انجام داده! مردم دیگه رمزآلود و مبهم نیستن چون اصلا خفه خون نمی‌گیرن! باور همون اندازه مسیر رو روشن می‌کنه که چشم‌بند!

من متوجه شدم که مهربانی او و شیوه‌ای که با مردم شهر معاشرت می‌کند تنها نقاب اوست. یک نقاب عالی

. هیچ پایانی در کار نیست. ناامیدی انتهایی نداره.

آمادگی داشتن خودش یه طفره رفتنه. خداحافظی نکن

چه سیر تکاملی در بدن انسان در ناتوانی‌اش از پنهان‌کردن ناراحتی وجود دارد؟ آیا ناتوانی در پنهان‌کردن غم برای بقای گونهٔ ما ضروری است؟ چرا؟

زندگی تو قرار نیست از اینی که هست بهتر بشه. درحقیقت، به بدترین لحظهٔ عمرت فکر کن. داری بهش فکر می‌کنی؟ خب بذار بهت بگم که قراره از اون لحظه هم پایین تر بره.»

«اما اونا مجبورن چیزایی رو قبول داشته باشن، در غیر این‌صورت نمی‌تونن زندگی روزمرهٔ عادیشون رو سپری کنن. اونا باید واسه خانواده‌هاشون خرد و خوراک تهیه کنن، و یه سقفی بالا سرشون داشته باشن. عرضهٔ اینو ندارن که یه جا بشینن و فکر کنن و بپرسن چرا.»

متوجه شدم که دارم کورکورانه از دستورات زنی پیروی می‌کنم که خودش کورکورانه داره از شایعات تبعیت می‌کنه

مشکل این‌جاست که تو به این شهر چسبیدی!

تا ابد به معنی تا ابد نیست. فقط یه نوع اصطلاحه. منظورش تا ابدیتی هست که از خود زندگی کم‌تره. اگه منظورم رو بفهمین.»

بذارین واسه خودشون حدسایی بزنن ولی نذارین بدونن

نذارین دنیا بفهمه رییس کیه.

ببین، اینو از من داشته باشین، واسه خودتون اسم و رسم در نکنین، تا جایی که ممکنه ناشناس بمونین.

از نردبون خیانت فاصله بگیرین! این بهترین نصیحتی است که می‌تونم بهتون بگم

کنار دست باش! همین درسته