بریده‌هایی از کتاب جزء از کل

«جاسپر من فقط می‌خوام بهت کمک کنم. تنها راهی که می‌تونی از این همه نفرت جون سالم به در ببری، آرامش درونی داشتنه. برای پیدا کردن آرامش درونی باید به خود برتر و بهترت برسی. و برای رسیدن به این نفس برتر باید نور دورنت رو پیدا کنی. بعد به این نور ملحق می‌شی.»

اما مشکل واقعی این‌جاست که من در زندگی احساس بی‌ارزش بودن دارم. حس‌هایی که بسیار بزرگ‌تر از آن چیزی هستند که خود را نشان می دهند.

به‌قدری مشغول مبارزه با اشک‌هایم برای نریختن بودم که مجال مبارزه با آن‌ها را پیدا نکردم

تنها راه واقعی اندیشیدن اینه که گزینه‌های خودتو ایجاد کنی، گزینه‌هایی که قبلا وجود نداشتن.

پیروزی‌هایی هم‌چون نبود عشق، نبود آرامش، موفقیت و حتی شادی

باور همون اندازه مسیر رو روشن می‌کنه که چشم‌بند!

یک بچه! یک بچهٔ لعنتی! یک نخود فرنگی بی‌مغز و ناقصی که هنوز دو پا نشده است! یک کوتولهٔ وحشتناک بی‌دندان! یک تجسم نفسانی! مار ابلیسی که همه چیز را خواهد بلعید! پستاندار کچلی که زبانی جز گریه بلد نیست!

یک بچه! یک بچهٔ لعنتی! یک نخود فرنگی بی‌مغز و ناقصی که هنوز دو پا نشده است! یک کوتولهٔ وحشتناک بی‌دندان! یک تجسم نفسانی! مار ابلیسی که همه چیز را خواهد بلعید! پستاندار کچلی که زبانی جز گریه بلد نیست!

یک بچه! یک بچهٔ لعنتی! یک نخود فرنگی بی‌مغز و ناقصی که هنوز دو پا نشده است! یک کوتولهٔ وحشتناک بی‌دندان! یک تجسم نفسانی! مار ابلیسی که همه چیز را خواهد بلعید! پستاندار کچلی که زبانی جز گریه بلد نیست!

پسوآ بشریت را «متغیر ولی غیرقابل اصلاح» خواند - تعریفی بهتر از این را نمی‌شد پیدا کرد

با ناباوری به پدر و مادرم خیره شده بودم، به روح ضعیف سنگدل‌شان. تمام کاری که از دستم برمی‌آمد، لرزش بی‌فایدهٔ مشت‌های گره کرده‌ام بود و فکرکردن به این‌که چقدر میل انسان‌ها به برده شدن باورنکردنی است. خدای من این چگونه ممکن است. گاهی اوقات چنان آزادی خود را به سویی پرتاب می‌کنند که انگار وسیله‌ای داغ در دستشان بوده است.

وقتی مردم فکر کنند که روزهایت به شماره افتاده، خیلی با تو مهربان می‌شوند. ولی زمانی که تلاش می‌کنی در این دنیا به جایی برسی، آن موقع همان مردم پنجه‌هایشان را نشانت می‌دهند.

انتخاب از میان گزینه‌های موجود اصلا شبیه فکر کردن نیست. تنها راه واقعی اندیشیدن اینه که گزینه‌های خودتو ایجاد کنی، گزینه‌هایی که قبلا وجود نداشتن.

ندم. انتخاب از میان گزینه‌های موجود اصلا شبیه فکر کردن نیست. تنها راه واقعی اندیشیدن اینه که گزینه‌های خودتو ایجاد کنی، گزینه‌هایی که قبلا وجود نداشتن.

استرالیا! نامی که جوان‌ترها با شادی فریاد می‌زدند. اما افراد دنیادیده و سالخورده می‌دانستند که کلید خوشبختی در پایین نگه داشتن سطح انتظارات است. آن‌ها فقط هورا گفتند.

هر چه بیش‌تر به فریب کاری ادی فکر می‌کردم، تظاهر به دوست داشتن مردی برای بیست سال، بیش‌تر به استعداد هنری او پی می‌بردم. بعد به این نتیجه رسیدم مردم احتمالا برای کل زندگی تظاهر به دوست داشتن خانواده، دوستان، همسایگان و همکاران خود می‌کنند، و بیست سال زیاد هم حقهٔ بزرگی نیست.

لیست کارهای سال نو اعترافی است به این‌که با همهٔ این اوضاع و احوال، خوب می‌دانیم که مقصر بدختی‌هایمان، خود ما هستیم و نه دیگران.

فکر کنم اوایل بیست سالگی باید همان سن پا گذاشتن در الگوی ساختاری نابودکنندهٔ زندگی باشد.

آن‌جا بود که فهمیدم به همان اندازه که دلت برای گذشته‌های خوب تنگ می‌شود به همان اندازه هم دلتنگ گذشته‌های مزخرفت می‌شوی، چون در آخر روز، چیزی که واقعا دلتنگش می‌شوی خود گذشته است.

به‌خاطر همین هم هرگز نباید پیمان ناگسستنی بست. چون هرگز نخواهی فهمید که سلول‌های بدنت در آینده تو را به چه مسیری خواهند کشاند.