بریده‌هایی از کتاب نمی توانی روز مرا خراب کنی

گاه ممکن است به نظر برسد که همهٔ افراد دنیا بر ضد شما توطئه می‌کنند. احتمالاً این‌طور نیست، امّا این‌گونه به نظر می‌رسد.

زندگی شما حاصل انتخاب‌های شماست. چه این انتخاب‌ها آگاهانه باشند چه ناآگاهانه. اگر بتوانید اختیار فرآیند انتخاب کردن را در دست بگیرید، می‌توانید بر همهٔ جنبه‌های زندگی‌تان تسلط یابید. می‌توانید به آزادی‌ای برسید که ناشی از به‌دست گرفتن سررشته امور خویشتن است. رابرت فاستر بنت سناتور سابق

تاریخچه زندگی‌تان سرنوشت شما نیست. آنچه بر شما گذشته است، آنچه برای آن تقلا و تلاش کرده‌اید، تعیین‌کننده نیست که شما در آینده چه کسی خواهید بود، مگر آنکه شما چنین چیزی بخواهید. مری منین موریسی معلم معنوی

شاید شما گمان می‌کنید که یکی از افراد خانواده دربارهٔ شما کار زشتی صورت داده است، شاید احساس کنید که یکی از دوستان یا همکاران‌تان با شما بد کرده است. حتی امکان دارد فکر کنید حق دارید که از آنان عصبانی شوید و ممکن است حق هم با شما باشد. اما باید بدانید که عصبانی یا دلخور شدن از دیگران به شما هیچ کمکی نمی‌کند، بلکه درها را به روی روابط شما می‌بندد. امکان حرکت به جلو را از شما می‌گیرد، انرژی‌تان را تخلیه می‌کند، حال آنکه می‌توانید از این انرژی استفاده بهینه‌تری بکنید.

اگر یک کلمه در پس هر اندیشه‌ای در این کتاب وجود داشته باشد، آن کلمه «انتخاب» است، زیرا این کتاب تنها دربارهٔ این موضوع بحث می‌کند. شما یا انتخاب می‌کنید که کس دیگری یا چیز دیگری روز شما را خراب کند، یا از قدرت خود بهره می‌گیرید و اجازه نمی‌دهید چنین اتفاقی بیفتد.

چیزهایی در این دنیا هستند که نمی‌توانید اختیار آن‌ها را در دست بگیرید. امّا آنچه را می‌توانید به آن تسلط داشته باشید، واکنش شما به آن رخدادهاست و این واکنش تعیین می‌کند چگونه روزی و چگونه زندگی‌ای خواهید داشت.

دیگران می‌توانند شما را تکان دهند، شگفت‌زده‌تان کنند، نومیدتان سازند، اما نمی‌توانند جلوی کار و اقدام شما را بگیرند. صرف‌نظر از اینکه در کجای زندگی هستید، صرف‌نظر از موفقیتی که دارید، همیشه می‌توانید کاری صورت دهید. همیشه امکان انتخاب دارید، همیشه می‌توانید کاری بکنید، و انتخاب‌تان می‌تواند قدرت باشد. بلین لی نویسنده، تاجر

امّا پیش از آنکه اقدامی بکنم یا حرفی بزنم، با خودم فکر می‌کنم «آیا دلیل دیگری برای این حرکت وجود دارد؟»

«پی بردم همان داستانی را که در زمینهٔ ترک همسرم برای دیگران توضیح می‌دهم، برای خودم نقل می‌کنم. البته این داستانی واقعی و منصفانه بود، امّا به نظر می‌رسید هرگاه که این حکایت را برای کسی بازگو می‌کنم، به جای آنکه مرا سبک کند، حالم را بدتر می‌کرد. هر بار که ماجرا را برای کسی تعریف می‌کردم. بیشتر احساس قربانی بودن به من دست می‌داد. «متوجه شدم که خودم را با تلاش‌ها و تقلاهایم تعریف می‌کردم. هر بار که ماجرای فوت همسرم را برای کسی بازگو می‌کردم، دستخوش احساس بسیار بدی می‌شدم. و بخشی از من مرا به زیر می‌کشید، کلافه‌ام می‌کرد. من به این نتیجه رسیده بودم که اگر فکری به حال خودم نکنم، این درد و تألم هرگز مرا رها نمی‌کند.

مهم این است که شما از قدرتی برخوردارید که بار این مشکلات را بر دوش‌های خود حمل نکنید. راهش این است که این‌ها را به شکلی دیگر برای خود بازگو کنید.