بریده‌هایی از کتاب چنین کنند مدیران؛ تمام آنچه نومدیران باید در مورد مدیریت بدانند

شما نباید به دنبال افراد کامل و بی‌نقص باشید، بلکه می‌توانید به آنها کمک کنید تا از استعدادهای خود نهایت بهره‌برداری را انجام دهند

تمرکز یش از حد مدیران بر نقاط ضعف افراد باعث می‌شود تا آنها از نقاط قوت و استعدادهای سرشار آنها غفلت کنند و این یعنی محروم شدن از پتانسیل‌های بیکرانی که می‌توانند بالقوه گردند اما چنین نمی‌شود.

پشت سر هر رهبر موفقی، یک یا چند همکار موثر و قدرتمند قرار دارد که باید ایجاد تعادل و هم‌افزایی، زمینه مساعدی برای انجام کارهای بزرگ فراهم می‌آورند.

نقطه مشترک در میان همه این رهبران بزرگ این است که هیچ‌کدامشان افرادی تمام عیار و همه فن حریف نبوده و فقط در یک یا چند حوزه کلیدی صاحب استعداد و تبحری فوق‌العده بوده‌اند و به همین دلیل شریک شدن آنها با هم اثری بیشتری داشته است و در واقع این شراکت و همکاری آنها بوده که فوق‌العاده است نه خود شخص آنها.

رهبران بزرگ و مدیران موفق کسانی هستند که وقت‌شان را صرف تبدیل نقاط ضعف به نقاط قوت و تبدیل شدن به فردی همه فن حریف نمی‌کنند بلکه سعی می‌کنند در یک یا چند زمینه که قوی و با استعداد هستند، پیشرفت بیشتری داشته و در آن زمینه‌ها به تکامل برسند

ده‌ها هزار مدیری که معتقدند رهبران را می‌توان تربیت کرد و هیچ کس به صورت ذاتی، رهبر متولد نمی‌شود، در کلاس‌های ارتقای مهارت‌های رهبری شرکت می‌کنند اما در همین کلاس‌ها درمی‌یابند ویژگی‌ها و توانمندی‌های مختلفی وجود دارد که از یک فرد، رهبری نمونه می‌سازد.

سه مسیر اصلی برای کمک به افراد دارای ضعف استعدادی وجود دارد: طراحی یک سیستم حمایتی، یافتن یک همکار تکمیل‌کننده، یافتن یک نقش جایگزین.

بی‌استعدادی، یک مشکل بی‌ضرر است و فقط محدودیت ایجاد می‌کند.

مانند هر مدیر بزرگ دیگری می‌دانست که هر فردی دارای استعداد یا استعدادهای درخشانی است که او را در زمینه‌هایی خاص، استثنایی و فوق‌العاده می‌سازد و می‌توان با کشف آن، عملکردی خارق‌العاده را از آنها طلب کرد.

مطمئن‌ترین راه برای شناسایی استعدادهای هر فرد، تماشای رفتار او در طی زمان است

مدیری به تازگی به عنوان مدیر یک تیم کاری انتخاب شده است و هیچ اطلاعی درباره استعدادهای افراد تحت رهبری‌اش ندارد چرا که آنها را انتخاب نکرده اما باید آنها را هدایت کند و مسئولیت عملکرد آنها بر عهده اوست. بسیاری از مدیران در چنین موقعیت‌هایی دست به تقسیم اعضای تیم به دو گروه «باقی‌ماندگان» و «حذف شوندگان» می‌زنند و پس از حذف بعضی از افراد به دنبال جانشین‌های شایسته برای آنها می‌گردند که خودشان آنها را برگزیده باشند. اما مدیران بزرگ در چنین موقعیت‌هایی از این کار اجتناب می‌کنند و ترجیح می‌دهند تا با هر کدام از افراد تیم به صحبت بنشینند و از آنها در مورد نقاط قوت و ضعف، اهداف و رویاهایشان می‌پرسند. آنها برای مدتی به شکلی نزدیک با تمام اعضای تیم کار کرده و آنها را زیر نظر می‌گیرند تا دریابند که آنها چگونه با همدیگر ارتباط برقرار می‌کنند، از همدیگر حمایت می‌کنند و چرا کاری را انجام می‌دهند

مدیران بزرگ پس از شناسایی استعدادهای درونی افرادشان آنها در مناسب‌ترین قسمت به کار می‌گیرند.

شکار استعدادها و کشف استعدادهای درونی افراد از جمله رازهای نانوشته برای موفقیت مدیران بزرگ محسوب می‌شود.

اگر مدیری بخواهد استعدادهای افرادش را به عملکرد تبدیل کند می‌بایست هر فرد را در همان شغلی به کار گیرد که به طور طبیعی برای آن ساخته شده و با آن پیوند احساسی و فکری دارد.

در ذهن مدیران بزرگ، هر نقش و شغلی که به شکل عالی و فوق‌العاده انجام شود، شایسته احترام و تقدیر است و از حیث، هیچ شغلی سطح پایین و پیش پا افتاده نیست.

مدیران بزرگ، به درستی می‌دانند که اگر افراد بر اساس استعدادهایی که دارند برگزیده شودند و نقشی که برای آن ساخته شده‌اند برعهده گیرند، انگیزه بسیار زیادی برای ارائه بهترین عملکرد و به دنبال آن ارتقا خواهند داشت.

یک فرد، حتی اگر نقش پیش‌پا افتاده‌ای را ایفا کند، به دنبال ارائه بهترین عملکرد ممکن است تا بدین وسیله بتواند افراد مافوق خود را متقاعد سازد به او ارتقای مقام و جایگاه بدهند.

کار شما به عنوان یک مدیر این نیست که به افرادتان یک سری استعداد بیاموزید، بلکه وظیفه شما این است که به آنها کمک کنید تا پس از کشف استعدادهای درونی‌شان، آن استعدادها را به نقشی که قرار است ایفا کنند، پیوند بزنند و بهترین عملکرد ممکن را ارائه دهند.

کار شما به عنوان یک مدیر این نیست که به افرادتان یک سری استعداد بیاموزید، بلکه وظیفه شما این است که به آنها کمک کنید تا پس از کشف استعدادهای درونی‌شان، آن استعدادها را به نقشی که قرار است ایفا کنند، پیوند بزنند و بهترین عملکرد ممکن را ارائه دهند.

اینکه می‌بینیم بعضی از کارکنان، نقشی که به آنها داده شده را به بهترین و کم‌نقص‌ترین شکل ممکن انجام می‌دهند، ناشی از دو دلیل است: یکی اینکه او استعداد خوبی برای ایفای آن نقش دارد و دوم اینکه نقشی که به او محول شده کاملاً مطابق با استعدادهای او بوده و برای همان آماده شده است.