بریده‌هایی از کتاب تابستانی به رنگ اقیانوس

مامان گفت: «این حرف رو نزن، تو داری تلاش می‌کنی، این یعنی همین حالا هم بهتر از تموم آدم‌هایی هستی که هیچ‌وقت پا توی آب نذاشتن.»

جزیرهٔ نان‌زنجبیلی بخشی از وجود آن‌ها بود و همیشه هم با

چیزهای جدید ممکنه ترسناک به نظر بیان، اما می‌تونن جالب هم باشن.

او همه‌چیز را ذره‌ذره در خودش می‌ریخت، تا اینکه بالاخره احساساتش سرریز می‌شد و به بیرون فوران می‌کرد.

«بعضی وقت‌ها مه نمی‌ذاره دیده بشه. اما اون نور درهرصورت می‌درخشه، مهم نیست چه اتفاقی بیفته.»

کَت گفت: «کار شاقی نکردم که.» مِیکن گفت: «آخه همهٔ بچه‌ها که به تلاش کردن ادامه نمی‌دن. تو جرئتش رو داری.

«نصف زندگی، در خدمت دیگران بودنه و یه چیزهایی ارزش این رو دارن که آدم بهشون خدمت کنه.»

«یه زمانی فکر می‌کردم آدم‌ها یا کاملاً خوب هستن یا کاملاً بد. اما حالا این‌طور فکر نمی‌کنم. بیشتر آدم‌ها هم‌زمان هم خوب هستن، هم بد.»

نصف زندگی، حضور داشتن توی زندگی دیگرانه. این چه معنایی داره

«تو آدم سرسختی هستی، کت. بلدی چطوری برای چیزی که می‌خوای، تلاش کنی و بجنگی.»

یه‌وقت‌هایی مامان و باباها بچه‌هاشون رو خیلی خوب نمی‌شناسن

من و تو، تو و من، تا ابد کنار هم خواهیم ماند.

لی‌لی گفت: «اگه می‌تونستم، وضعیت رو بهتر می‌کردم. ولی نمی‌تونم. هیچ‌کی هیچ‌وقت نمی‌تونه. اما هروقت که خواستی، می‌تونی رو شونهٔ من گریه کنی. قبوله؟»

نصف زندگی، حضور داشتن توی زندگی دیگرانه.

کَت ساکت بود. خودش می‌دانست که کار اولویت دارد. اما گاهی انگار کَت، اولویت آخر بود.

در زندگی، هیچ ضمانتی برای هیچ‌چی وجود نداشت

کُرک‌وپرتون بریزه؟ کَت و جوجو دوباره به هم نگاه کردند. معمولاً فقط وقت‌هایی که مامان واقعاً عصبانی بود، اصطلاحات جنوبی از دهانش بیرون می‌پرید.

مِیکن گفت: «شاید بیشترین ماهی رو نگرفته باشی، ولی چندتا ماهی خوب و گنده صید کردی که جبرانش می‌کنه و اینکه می‌تونی مثل یه ماهی فکر کنی، تو رو توقف‌ناپذیر می‌کنه.» کَت بهش لبخند زد. مطمئناً این بهترین تعریفی بود که می‌توانست بشنود.

مِیکن گفت: «نصف ماهیگیری به شانسه. حداقل اون‌طوری‌که من انجامش می‌دم.»

ماجراجویی آن چیزی نیست که از قبل انتظارش را داری. - کرم ابریشم در کتاب کرم ابریشم و جوجو: ترن هوایی رنگین‌کمانی