بریده‌هایی از کتاب تابستانی به رنگ اقیانوس

من و تو، تو و من، تا ابد کنار هم خواهیم ماند.

لی‌لی گفت: «اگه می‌تونستم، وضعیت رو بهتر می‌کردم. ولی نمی‌تونم. هیچ‌کی هیچ‌وقت نمی‌تونه. اما هروقت که خواستی، می‌تونی رو شونهٔ من گریه کنی. قبوله؟»

نصف زندگی، حضور داشتن توی زندگی دیگرانه.

کَت ساکت بود. خودش می‌دانست که کار اولویت دارد. اما گاهی انگار کَت، اولویت آخر بود.

کُرک‌وپرتون بریزه؟ کَت و جوجو دوباره به هم نگاه کردند. معمولاً فقط وقت‌هایی که مامان واقعاً عصبانی بود، اصطلاحات جنوبی از دهانش بیرون می‌پرید.

کَت یاد روزی افتاد که معلم کلاس سومش مفهوم بی‌نهایت را توضیح داده بود. بعضی از بچه‌ها در فهم معنای آن مشکل داشتند، اما کَت آن را سریع فهمید. مرگ، بی‌نهایت بود. مرگ در یک روز، یک ماه یا یک سال نمی‌گنجید. طوری وجود داشت که نمی‌شد برایش حدومرزی در نظر گرفت.

بهترین جای دنیا برای من، کنار توئه. ـ کرم ابریشم در کتاب کرم ابریشم و جوجو: رفاقت ابدی

کَت دلش می‌خواست خودش را به زمین بیندازد و بزند زیر گریه، مثل همان کاری که جوجو در فرودگاه کرده بود. فرقشان این بود که جوجو می‌دانست یک نفر هست که او را بغل کند، اما کَت نه. او همیشه خودش دست خودش را می‌گرفت تا از زمین بلند شود.

. کَت دلش می‌خواست خودش را به زمین بیندازد و بزند زیر گریه، مثل همان کاری که جوجو در فرودگاه کرده بود. فرقشان این بود که جوجو می‌دانست یک نفر هست که او را بغل کند، اما کَت نه. او همیشه خودش دست خودش را می‌گرفت تا از زمین بلند شود. باید می‌فهمید چطور اینجا هم همان کار را بکند.

در زندگی، هیچ ضمانتی برای هیچ‌چی وجود نداشت