بریده‌هایی از کتاب مجیستریوم؛ جلد دوم

«مسئلهٔ مهم اینجاست که باید یاد بگیرین همیشه شرایط رو کنترل کنین. باقی آدم‌ها به شرایط واکنش نشون می‌دن، ولی اگه شما شرایط رو کنترل کنین، قدرت دست شماست.»

«من خوب می‌دونم ازدست‌دادن یعنی چی. این تویی که هیچی دربارهٔ من نمی‌دونی.»

حتی اگه هیچ‌وقتم یادت نیاد، ذاتت رو که نمی‌تونی عوض کنی

من اون کسی نیستم که تو می‌خوای.

من نه کسی هستم که تو می‌خوای باشم و نه می‌تونم به اون آدم تبدیل بشم!

آیا هیچ‌وقت می‌توانست کسی را آن‌قدر دوست داشته باشد که همه‌چیز را به‌خاطر او زیر پا بگذارد؟ که بخواهد کل دنیا را برای بازپس گرفتن آن یک نفر، با خاک یکسان کند؟

با انجامش یا می‌بازی یا از همه بیشتر می‌بری. اون چیه؟

«خُب، شروع می‌کنیم. چیزی که آغاز داره، ولی پایان نداره؛ البته پایان همهٔ چیزاییه که آغاز می‌شن!» کال گفت: «مرگ.»

یه چیزایی هست که واقعاً نمی‌شه اداش رو درآورد.

می‌تونست بدتر از این باشه.